Του Άριστου Μιχαηλίδη
Το είπαμε κι εμείς ότι είναι σημαντική και επιβαλλόμενη η συμφωνία που έγινε με τους Βρετανούς για τα χωριά γύρω από τις Βάσεις, αλλά από τη μια, οι πανηγυρισμοί του κυβερνητικού στρατοπέδου και από την άλλη, ο μηδενισμός από άλλους, είναι περισσότερο ανησυχητικά κι επικίνδυνα από την ίδια τη συμφωνία.
Η κυβερνητική εφημερίδα (του κ. Χάσικου) ανακοίνωνε τη συμφωνία υπό τον πηχυαίο τίτλο: «Μεγάλωσε η Κύπρος», εκφράζοντας προφανώς και τις κυβερνητικές δηλώσεις περί απελευθέρωσης εδαφών. Τη λέξη «απελευθέρωση» την κατάργησαν από το λεξιλόγιο όταν μιλούν για τα κατεχόμενα από την Τουρκία, την αντικατέστησαν με την «επανένωση», αλλά για τα χωριά των Βάσεων τη θυμήθηκαν με περηφάνια. Ευτυχώς, που δεν είπαν και τον Αναστασιάδη, Νικόλαο τον απελευθερωτή!
Από την άλλη, μας φαίνονται παράδοξα τα σχόλια για τους κινδύνους από τη συμφωνία και για τα πιθανά ανταλλάγματα, που έλαβαν οι Βρετανοί. Προπάντων, για τον κίνδυνο να μετατρέψουν την περιοχή σε Γιβραλτάρ και να την κάνουν αποικία. Δηλαδή, να εγκαταστήσουν εκεί τόσους πολλούς Βρετανούς και άλλους Ευρωπαίους, ώστε να αποκτήσουν πλειοψηφία και μετά να κάνουν δημοψήφισμα και να γίνει βρετανική αποικία. Με αυτή τη λογική όμως, θα έπρεπε να συντηρούμε μόνοι μας το υφιστάμενο καθεστώς, δηλαδή να έχουμε 40.000 συμπολίτες μας με μειωμένα δικαιώματα, να μη δικαιούνται καμιά ανάπτυξη στις περιουσίες τους, να είναι τυπικά πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά να ζουν σε καθεστώς βρετανικής αποικίας και να μη διεκδικήσουμε ποτέ την ανατροπή των συμφωνιών του '60, μπας και μας στήσουν κανένα κόλπο οι Βρετανοί. Εκτός του ότι θα είναι παραλογισμός να γίνει δημοψήφισμα από μια χώρα μέλος της ΕΕ σε μια άλλη χώρα - μέλος για να αποκτήσει η πρώτη αποικία, αν η κυβέρνηση έκανε τόσο σημαντική συμφωνία χωρίς να έχει ασφαλιστικές δικλίδες για να προστατεύσει την Κυπριακή Δημοκρατία τότε μιλάμε για συνειδητό ξεπούλημα κυπριακού εδάφους. Για εθνική προδοσία, με άλλα λόγια. Και δεν μπορούμε να πιστέψουμε κάτι τέτοιο. Θα μάθουμε όμως επί τούτου και θα επανέλθουμε όταν θα έχουμε στα χέρια μας τη συμφωνία, που παρεμπιπτόντως οφείλει η κυβέρνηση, αφού δεν έχει τίποτε να κρύψει, να τη δώσει στη δημοσιότητα.
Πέραν αυτού όμως, προέχει η σημασία άλλων δεδομένων και προεκτάσεων αυτής της συμφωνίας, που πρέπει να αξιοποιηθούν. Το ότι οι Βρετανοί διά της συμφωνίας παραδέχονται ότι χρειάζονται για στρατιωτικούς σκοπούς μόνο το 22% του εδάφους που κατέχουν (αφού απεγκλωβίζουν το 78%) επιβεβαιώνει ότι οι Βάσεις είναι στρατιωτικές και τίποτε άλλο. Ούτε εδαφική κυριαρχία, ούτε κρατική υπόσταση μπορούν να έχουν. Αλλά και το ότι συμφώνησαν να εκχωρήσουν στην Κυπριακή Δημοκρατία τις δικαστικές και διοικητικές εξουσίες, που μέχρι σήμερα ασκούσαν οι Βρετανοί, εξοβελίζει την έννοια της κρατικής κυριαρχίας και τονίζει περισσότερο τον στρατιωτικό χαρακτήρα των Βάσεων. Επομένως δεν δικαιολογούνται ακόμα και Ελληνοκύπριοι πολιτικοί και άλλοι, να αποδέχονται και να προβάλλουν τη βρετανική ερμηνεία ότι οι Βάσεις είναι κυρίαρχο βρετανικό έδαφος, ότι είναι κράτος. Αυτό το έδαφος των 200 σχεδόν τετραγωνικών χιλιομέτρων, δεν απελευθερώθηκε, δεν αποδόθηκε στην Κυπριακή Δημοκρατία, παραμένει αποικιοκρατικό κατάλοιπο, αλλά έχει λάβει κάποιες ελευθερίες, που θα έπρεπε να αποδοθούν πριν από πολλά χρόνια κι αυτό είναι το πιο σημαντικό. Εμείς θεωρούμε ότι αυτό που έγινε είναι ένα πρώτο βήμα για την πραγματική απελευθέρωση όλων των εδαφών. Απ΄ εκεί και πέρα, εξαρτάται από την ηγεσία μας, αν θα πάρει το μήνυμα ότι δικαιούται να πορευτεί με όραμα ή αν πίσω από το όραμα, μας κρύβει κάποια ανταλλάγματα ως μη όφειλε.
Δημοσιεύθηκε στην εφ. "Ο Φιλελεύθερος", 18 Ιανουαρίου 2014
