Οι Βρυξέλλες, η Κερύνεια και η κατήχηση στη διζωνική

Του δρα Ευστάθιου Αβρααμίδη

Στις Βρυξέλλες αποδείχτηκε ότι η πολιτική του καλού παιδιού δεν δημιουργεί φίλους - το αντίθετο. Το ορόσημο του Δεκεμβρίου που περιμέναμε για να ασκήσουμε πιέσεις στην Τουρκία, ακυρώθηκε. Σε αντίθεση με τον «κακό» Τάσσο που το 2006 πήρε ομόφωνη απόφαση για τις υποχρεώσεις της Τουρκίας, ο αρεστός στους ξένους Δ. Χριστόφιας, έκανε μονομερή δήλωση χωρίς τη στήριξη κανενός. Η κυβέρνηση ετοίμασε το έδαφος για την απομόνωσή της, εξυμνώντας για δύο χρόνια τον Ταλάτ, μιλώντας για συγκλίσεις και για «κυπριακή διαδικασία» αφήνοντας την Τουρκία στο απυρόβλητο. Τι να πιστέψουν οι ξένοι τη τελευταία στιγμή; Τι τους έλεγε άραγε τόσο καιρό ο Μάρκος Κυπριανού; Οι Άγγλοι φίλοι του Δ. Χριστόφια που επικροτούν τους χειρισμούς του -όπως καμαρώνει ο ίδιος- και που υπογράφουν μαζί του πρωτόκολλα συναντίληψης (πρωτόκολλα κοροϊδίας θα έπρεπε να λέγονται), έδρασαν και πάλι όπως όλοι - εκτός από τον Δ. Χριστόφια - ανέμεναν. Στόχος τους ήταν και είναι να περάσει η Τουρκία αλώβητη και να λυθεί το Κυπριακό με καταστροφική λύση στο επόμενο εξάμηνο. Γι’ αυτό άλλωστε ο Ν. Αναστασιάδης μιλούσε για εξάμηνη αναβολή - για να μη χαλάσει το κλίμα και να έλθει σχέδιο «λύσης» πριν φύγει ο Ταλάτ. Αυτή είναι η θέση και του Δ. Χριστόφια, γι’ αυτό και άφησε το ορόσημο να περάσει. Είναι ανεξήγητη πάντως η προσκόλληση του Δ. Χριστόφια στους Άγγλους. Είναι αδύνατο να κατανοήσει κανείς την πολιτική σκέψη του Προέδρου, κι αυτό αυξάνει τις ανησυχίες για όλους τους χειρισμούς του. Η πολιτική των Άγγλων είναι φανερά και φανατικά φιλοτουρκική - τι σημαίνει λοιπόν ένα μνημόνιο συναντίληψης μαζί τους;

Α-κυρώσεις, θλίψη και πανηγύρια…

Του Σάββα Ιακωβίδη

Γιατί η Τουρκία πέρασε αλώβητη, παρά τις πολιτικές λαφαζανιές της ηγεσίας μας;

Στην πλάστιγγα των συμφερόντων, της αξιοπιστίας και της πολιτικο-διπλωματικής επάρκειας και ικανότητας, η Τουρκία ζύγισε περισσότερο από την αναιμική, ευρωφοβική και ιδεολογικά αγκυλωμένη και κομματικά εγκυστωμένη πολιτική της κυβέρνησης Χριστόφια. Οι πολιτικές λαφαζανιές του Προέδρου και των συγκυβερνώντων κομμάτων για κυρώσεις κατά της Τουρκίας, έστω και μόνο από τη Λευκωσία, απεδείχθησαν ανέξοδοι και κωμικοί παλληκαρισμοί, προς κατανάλωση από αφελείς κομματικούς οπαδούς.

Χριστόφιας-Μ. Κυπριανού κατέστρεψαν την πολιτική Τάσσου, γωνιάσματος της Τουρκίας, τεσσάρων χρόνων

Γιατί η Τουρκία πέρασε, τελικά, αλώβητη την αξιολόγηση, παρά τους φανφαρονισμούς των συγκυβερνώντων κομμάτων, με επικεφαλής τον Πρόεδρο Χριστόφια; Οι εξηγήσεις είναι απλές για όσους θέλουν να δουν τα πράγματα με ουδέτερο, ρεαλιστικό φακό και όχι με ροζ κομματικά ματογυάλια. Να επισημάνουμε ότι πριν από ενάμιση σχεδόν χρόνο είχαμε προειδοποιήσει ότι η Κυβέρνηση έπρεπε να αρχίσει να προετοιμάζεται για το ορόσημο του Δεκεμβρίου του 2009. Ο Δ. Χριστόφιας, όμως, δεν ήθελε να ακούσει ούτε για σενάριο Β’ για το Κυπριακό, ούτε για προετοιμασίες για την αντιμετώπιση κάθε ενδεχόμενου όσον αφορά την αξιολόγηση της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας.

Ο Πρόεδρος ήταν άκρως απασχολημένος με τη… χημεία του με τον καρντάση του, κατοχικό Ταλάτ, πώς να αποδείξει στους ξένους και δη στους Βρετανούς, πόσο «πρόεδρος λύσης» ήταν και πόσο ευέλικτος, γενναιόδωρος και έτοιμος ήταν για την επανένωση του νησιού. Προφανώς δεν σκέφτηκε ή δεν υπολόγισε ότι στον ευρωπαϊκό χώρο, η διεκδίκηση συμφερόντων και η στερέωση θέσεων γίνεται με την οικοδόμηση συμμαχιών, φιλιών, συνεργασιών με εταίρους, με τους οποίους μπορεί ή έχουμε κοινότητα συμφερόντων. Κάποια εποχή, η Γαλλία και η Γερμανία, ο Σαρκοζί και η Μέρκελ ήταν ακριβοί φίλοι μας. Και κάποια στιγμή δόθηκε η εντύπωση ότι η Λευκωσία στρεφόταν για υποστήριξη, μετά και τα ανοίγματα του μ. Τάσσου, προς το γαλλογερμανικό άξονα.

Η Κύπρος εάλω στην ΕΕ

Του Γιώργου Δελστίκ

Δραματικές επιπτώσεις για το διεθνές κύρος της Κυπριακής Δημοκρατίας θα έχει η προχθεσινή ομόφωνη απόφαση των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ αναφορικά με τη σύνοδο κορυφής των «27» που αρχίζει σήμερα στη βελγική πρωτεύουσα. Οι Ευρωπαίοι δεν επέβαλαν απολύτως καμία κύρωση στην Τουρκία για την άρνησή της να εφαρμόσει το Πρωτόκολλο της Άγκυρας που έχει υπογράψει με την ΕΕ και το οποίο της επιβάλλει να ανοίξει τα λιμάνια και τα αεροδρόμιά της και στα πλοία και αεροπλάνα υπό κυπριακή σημαία. Πέρασε έτσι άπρακτη και η... τρίτη (!) προθεσμία που είχε δώσει η ΕΕ στην Άγκυρα για να συμμορφωθεί με τις ευρωπαϊκές απαιτήσεις στο θέμα αυτό - οκτάμηνη η πρώτη, δεκαεξάμηνη η δεύτερη, τρίχρονη η τρίτη. Σαν να μην έφτανε η μη επιβολή κυρώσεων, οι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ τώρα πλέον δεν εισηγούνται καν να μπει κάποια προθεσμία συμμόρφωσης της τουρκικής κυβέρνησης.

Οι Ευρωπαίοι αφήνουν έτσι αχαλίνωτη την Άγκυρα να αισθάνεται - και δικαίως - ότι δεν υπάρχει πια καμιά δέσμευση για την Τουρκία εκ μέρους της ΕΕ που να αφορά υποχρεώσεις της Αγκυρας έναντι της Κύπρου! Εξέφρασαν υποκριτικά μόνο μια «βαθιά λύπη» για το ότι η Τουρκία δεν συμμορφώθηκε και μετά από αυτό αποφάσισαν να μην της ξαναβάλουν προθεσμία και τη στενοχωρήσουν και επιπροσθέτως να ανοίξουν πριν από το τέλος του χρόνου, δηλαδή στο επόμενο εικοσαήμερο ένα ακόμη διαπραγματευτικό κεφάλαιο, αυτό για το περιβάλλον που είναι και επίκαιρο!

Μια δημοσκόπηση που πρέπει ο Μάρκος να διαβάσει ολόκληρη

Του Γιώργου Καλλινίκου

Ο ΜΑΡΚΟΣ Κυπριανού επικαλέστηκε δημοσκόπηση της «Σημερινής» σύμφωνα με την οποία η θέση των οπαδών του ΔΗΚΟ ταυτίζεται με τη θέση του ΕΓ σ’ ό,τι αφορά τη συμμετοχή του κόμματος στην κυβέρνηση. Φαίνεται ο κ. Κυπριανού είτε δεν διάβασε ολόκληρη τη δημοσκόπηση είτε διάβασε μόνο το συγκεκριμένο απόσπασμα.

Μία απλή ανάγνωση μερικών σημείων της δημοσκόπησης είναι αρκετή για να αντιληφθεί ο καθένας κατά πόσο το επιχείρημα του Μάρκου Κυπριανού είναι το κατάλληλο. Σε ερώτηση πόσο ικανοποιημένοι είναι οι πολίτες από τη λειτουργία των κομμάτων στο Κυπριακό το 80% απάντησε ότι δεν είναι. Σε ερώτηση κατά πόσο τα κόμματα θέτουν το κομματικό υπεράνω του εθνικού συμφέροντος στο Κυπριακό, το 83% απάντησε καταφατικά. Σε ερώτηση ποιον θεωρούν τον πιο σοβαρό πολιτικό ηγέτη, στην πρώτη θέση βρίσκεται ο Αναστασιάδης με 25%, ενώ ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ τον οποίο στηρίζει ο κ. Κυπριανού βρίσκεται σχεδόν στον πάτο με μόλις 7%. Τέλος, σε ερώτηση προς τους ψηφοφόρους του ΔΗΚΟ αν πρέπει τα στελέχη του κόμματος που διαφωνούν με την ηγεσία να αποχωρήσουν από το κόμμα, το 67% απάντησε αρνητικά.