Τα διλήμματα της επιβολής

Του Κώστα Βενιζέλου

ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ τα διλήμματα είναι αποτέλεσμα αδυναμίας αλλά κατά βάθος και προσπάθεια επιβολής. Από τη θέση πως «όποιος διαφωνεί με τους χειρισμούς στο Κυπριακό δεν θέλει λύση, είναι υπέρ της διχοτόμησης», περάσαμε εσχάτως στο μέγα δίλημμα: Όποιος δεν θέλει να στηρίξει τον Ταλάτ, ευνοεί εκλογή του Έρογλου. Αυτή δεν είναι πολιτική προσέγγιση. Είναι ξεπερασμένες πολιτικές πρακτικές από τις οποίες απουσιάζει το στοιχείο της διαλεκτικής, ίδιον διαχρονικά της αριστεράς. (Όχι της καθεστωτικής, της κατεστημένης, αλλά της δημιουργικής/διαλεκτικής, η οποία αγνοείται στην Κύπρο).

Οι πολιτικές επιλογές, όμως, κρίνονται ενίοτε από τα αποτελέσματα. Αυτός είναι ο πλέον απλουστευμένος τρόπος αξιολόγησης, όμως είναι βασικό εργαλείο για να κριθούν έργα. Είναι γεγονός ότι ο Ταλάτ δεν είναι Ντενκτάς, ούτε Έρογλου. Όμως για δύο σχεδόν χρόνια βρίσκεται σε διαδικασία απευθείας διαπραγματεύσεων και το ερώτημα που τίθεται είναι πώς διαφοροποιήθηκε από τις πάγιες τουρκικές θέσεις; Εκτός από να εισπράττει από την ε/κ πλευρά, τι έδωσε ο Ταλάτ στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων; Δεν είναι από την Κυβέρνηση που ειπώθηκε, όχι μια αλλά περισσότερες φορές, ότι θέσεις που καταθέτει είναι συνομοσπονδιακές; Ή πως τις θέσεις στις διαπραγματεύσεις καθορίζει η Άγκυρα;

Πού πάμε σύντροφοι;

Του Κώστα Βενιζέλου

ΟΤΑΝ η πολιτική «βγάλαμε την Κύπρο από τη γωνία» οδηγεί «στη γωνία», τότε η αποτίμηση δεν μετριέται με τον αριθμό των ταξιδιών. Ή πόσες φορές τηλεφωνά ο Γκόρντον Μπράουν ή εάν αποσπούμε τα χαμόγελα της Μέρκελ. Η πολιτική κρίνεται εκ του αποτελέσματος και μόνο έτσι μπορεί να γίνει αξιολόγηση των πρόσφατων εξελίξεων.

1. Το ΕΔΑΔ αναγνωρίζει τη λεγόμενη επιτροπή αποζημιώσεων ως εσωτερικό ένδικο μέσο, εξουδετερώνοντας τη δυνατότητα σε Ελληνοκύπριους να προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Αναβαθμίζει ταυτόχρονα το ψευδοκράτος, ανεξαρτήτως με τις περί του αντιθέτου αναφορές στη σχετική απόφαση.

2. Ο Ταλάτ προσκαλείται από ξένες κυβερνήσεις για επίσημες συναντήσεις, δημιουργώντας ένα σοβαρό «προηγούμενο», το οποίο θα βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας.

3. Στις Βρυξέλλες επανέρχεται ο μπαμπούλας του απευθείας εμπορίου. Κρατήθηκε σε απόσταση ασφαλείας για έξι χρόνια. Σήμερα βρέθηκε φόρμουλα όχι μόνο να κάνει την εμφάνισή του ο κανονισμός, αλλά να έχει σοβαρές πιθανότητες να εφαρμοσθεί.

Θα το λύσω σε τρεις μήνες

Άρθρο του Ετχέμ Ντουράκ στη Βολκάν

Αφήσαμε πίσω έναν ακόμη χρόνο. Το 2009 είχε μόνο προβλήματα. Κατέρρευσε η οικονομία και οι τσέπες των πολιτών ήταν άδειες.Το χειρότερο ήταν ότι εξανεμίστηκαν οι ελπίδες από τις συνομιλίες. Είχαμε κάποιους που υποστήριζαν ότι θα λύσουν το χρονίζον πρόβλημα της Κύπρου εντός τριών μηνών. Έχουμε μια παροιμία που λέει «Μεγάλο μπούκο φάγε, μεγάλο λόγο μη λες». Με όλα ταύτα, η μπουκιά θα πάει στο στομάχι αν κατεβάσεις κανένα ποτήρι νερό. Αν όμως εκστομίσεις κάποιο λόγο, αυτός μένει, δεν κατεβαίνει στο στομάχι όπως η μπουκιά.

Θα μπορούσες να πεις οτιδήποτε αν η λύση του προβλήματος εξαρτάτο από σένα. Στην προκειμένη περίπτωση θα πρέπει να επιθυμούν τη λύση αμφότερες οι πλευρές. Η ε/κ πλευρά όχι μόνο δεν στοχεύει στη λύση αλλά θέλει να την περιπλέξει περισσότερο.

Μην μαραζώνετε, το πλοίο φεύγει

Του Σενέρ Λεβέντ

Είδατε την ταινία του Φεντερίκο Φελίνι "Το πλοίο φεύγει"; Σε εκείνο το πλοίο υπήρχε και ένας πρίγκιπας και ένας δημοσιογράφος. Και υπέβαλε την εξής ερώτηση ο δημοσιογράφος στον πρίγκιπα από τον οποίο έπαιρνε συνέντευξη μια μέρα: "Ποια η γνώμη σας για τη σημερινή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ανθρωπότητα;" Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα η απάντηση του πρίγκιπα. "Όλοι καθόμαστε στην άκρη ενός βουνού", είπε. Όμως, ο μεταφραστής του πρίγκιπα διαφωνούσε και διόρθωσε αυτό που είπε ο πρίγκιπας. Είπε "κάτω από το βουνό" και όχι "στην άκρη του βουνού". Κατόπιν τούτου άρχισε μια συζήτηση. Για το αν ήταν στην άκρη του βουνού ή κάτω από αυτό. Έτσι τελείωσε εκεί αυτή η συνέντευξη.

Πάντα με αυτό το γεγονός παρομοιάζω το κυπριακό ζήτημα, τις ερωτήσεις που υποβάλλουν οι δημοσιογράφοι στους πολιτικούς και τις απαντήσεις που οι τελευταίοι δίδουν. Με την ερώτηση που υποβλήθηκε στον πρίγκιπα, την απάντηση που εκείνος έδωσε και τις παράλογες συζητήσεις που άρχισαν γύρω από αυτή την απάντηση. Με αυτό που λένε ότι ένας τρελός ρίχνει μιαν πέτρα στο πηγάδι και χίλια άτομα δεν μπορούν να τη βγάλουν από εκεί. "Τι προσδοκάτε από τη φετινή χρονιά;", ρώτησαν τον άνθρωπο. "Λύση", τους απαντά. Τι άλλο να έλεγε; Γιατί υποβάλλει μια τέτοια ερώτηση ο δημοσιογράφος αφού γνωρίζει την απάντηση που θα πάρει; Μήπως απλώς για να υποβάλει ερώτηση; Πάλιωσαν πολύ όσα λέγονται και γράφονται, οι τίτλοι των εφημερίδων και οι δηλώσεις των ηγετών για το Κυπριακό. Και δεν είναι πια καθόλου δημιουργικά. Στη σακούλα του παλιατζή υπάρχουν ένα σωρό ειρηνευτικά σχέδια, μεσολαβητές, τραπέζια διαπραγμάτευσης και φωτογραφίες. Έχει δίκιο ο πρίγκιπας του Φελίνι. Όλοι καθόμαστε στην άκρη ενός βουνού. Και το πλοίο φεύγει.

Και τώρα και πάντα ΑΚΕΛ - Ταλάτ;

Του Κωστάκη Αντωνίου

Ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ δήλωσε, πρόσφατα, ότι "αν οι συνομιλίες αποτύχουν, και εγώ και ο Χριστόφιας είμαστε τελειωμένοι πολιτικά. Θα πέσει το ταβάνι και θα μας καταπλακώσει". Όντως, Χριστόφιας και Ταλάτ είναι τελειωμένοι πολιτικά. Ο δεύτερος είναι τελειωμένος από τώρα. Τον Απρίλη θα πάει να συναντήσει τον άλλο κατοχικό ηγέτη, τον Ντενκτάς, στη σύνταξη.

Ο Δημήτρης Χριστόφιας εξελέγη με το σύνθημα "Πρόεδρος λύσης" και αν δεν φέρει λύση, αυτοδιαψεύδεται και ως πολιτικός και ως φορέας μιας συγκεκριμένης φιλοσοφίας και πολιτικής. Αν πάλι φέρει λύση, είναι σίγουρο πως, όπως εξελίσσονται οι συνομιλίες, ο λαός δεν πρόκειται να πει Ναι.

Όταν δύο ηγέτες συνομιλούν για να λύσουν ένα πολιτικό πρόβλημα και αισθάνονται ότι, αν αποτύχουν, είναι πολιτικά τελειωμένοι, αυτή η δαμόκλεια σπάθη που επικρέμαται επί των κεφαλών τους, είναι και δαμόκλεια σπάθη για την υπόθεση που εκπροσωπούν και για τις κοινότητες που αντιπροσωπεύουν.

Είναι ανθρώπινο, προκειμένου να αποφύγουν την πολιτική εξαφάνιση και να επιβιώσουν, να κάμουν ό,τι μπορούν για να επιτύχουν και να βρουν λύση. Αλλά αυτό συνεπάγεται και αβαρίες.

Ούτε μέχρι ούτε μετά τον Απρίλιο

Του Σενέρ Λεβέντ

Ο αγαπητός Μακάριος Δρουσιώτης πήγε στον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Κάθισαν στο προεδρικό μέγαρο ο ένας απέναντι στον άλλο και έβαλαν το μαγνητόφωνο στο τραπέζι. Ο Δρουσιώτης ρωτούσε και ο Ταλάτ απαντούσε. Η εκτίμηση στην οποία προέβη ο Δρουσιώτης μετά από αυτή τη συνέντευξη είναι η εξής: «Αν δεν εξευρεθεί λύση στο Κυπριακό ούτε με αυτό τον ηγέτη, δεν θα είναι ποτέ δυνατόν να υπάρξει λύση από τους Κύπριους για τους Κύπριους». Σάστισα πολύ όταν το διάβασα αυτό. Εγώ γνωρίζω τον Δρουσιώτη ως άτομο αισιόδοξο πάντοτε, ως άτομο που ελπίζει. Τι είναι τώρα αυτή η απαισιοδοξία; Μήπως σώνει και καλά με τον Ταλάτ θα πρέπει βρεθεί λύση; Μήπως δεν υπάρχει κανείς άλλος μέσα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα; Για παράδειγμα, μήπως δεν μπορεί να βρεθεί λύση με τον Μουσταφά Ακιντζί; Ή με τον Αλί Ερέλ; Μήπως θα ήταν χειρότερα τα πράγματα στην περίπτωση του Σενέρ Ελτσίλ ή του Αλπάι Ντουρντουράν;

Ακούνε καλά ή ακούνε ό,τι τους βολεύει;

Του Άριστου Μιχαηλίδη

Εκείνο που προβλήθηκε από όσα είπε ο Ταλάτ στις Βρυξέλλες τις τελευταίες μέρες ήταν οι υποκριτικές καταγγελίες του εναντίον του Προέδρου Χριστόφια, συνεχίζοντας την πάγια τακτική και του ίδιου και της Άγκυρας, να παρουσιάζουν τους Ελληνοκύπριους ως αδιάλλακτους, προσπαθώντας να κερδίσουν εντυπώσειςπρος όφελος της Τουρκίας, αντί να ασχοληθούν εποικοδομητικά με την ουσία. Ζήτησε μάλιστα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέσω του Όλι Ρεν, να ενθαρρύνει την ελληνοκυπριακή πλευρά να εργαστεί για τη λύση και να επιταχύνει τις διαδικασίες και «κατάγγειλε» ότι μετά την ένταξη στην ΕΕ «η ε/κ πλευρά δεν ανησυχεί»… Επανέλαβε επίσης τα γνωστά περί της απομόνωσης. Εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε πώς βοηθά τη συμφιλίωση αυτή η συμπεριφορά, αλλά αντιλαμβανόμαστε ότι ο κ. Ταλάτ έχει αποκτήσει την έξωθεν καλή μαρτυρία από τους ίδιους τους Ελληνοκύπριους για να διακινείται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να παριστάνει το θύμα της αδιαλλαξίας των Ελληνοκυπρίων.

Η Κύπρος δεν πιστεύει στα δάκρυά του

Του Σενέρ Λεβέντ

Οι ειδήσεις από τα πρακτορεία μας για τις συνομιλίες Ταλάτ-Χριστόφια αρχίζουν με τη φράση «ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Μεχμέτ Αλί Ταλάτ και ο ηγέτης της Ελληνοκυπριακής Διοίκησης Δημήτρης Χριστόφιας». Ο Ταλάτ αποκαλείται «πρόεδρος της Δημοκρατίας». Ο δε Χριστόφιας απλά «ηγέτης». Κάθε φορά διορθώνουμε αυτήν την είδηση που μεταδίδεται από το πρακτορείο. Σβήνουμε τον τίτλο και των δύο. Μένουν μόνο τα ονόματά τους. Αλλά αν πρέπει να γράψει κανείς το σωστό θα πει «ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας και ο Εκπρόσωπος της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας Μεχμέτ Αλί Ταλάτ». Η λέξη «εκπρόσωπος» είναι πιο κατάλληλη για τον Ταλάτ παρά το «ηγέτης». Διότι ο ηγέτης δημιουργείται από μόνος του ως αποτέλεσμα κοινωνικής κινητοποίησης. Δεν μπορεί να γίνει κάποιος ηγέτης με εκλογές. Έστω και αν είναι ο ηγέτης του κόμματός του ή των οπαδών του, δεν γίνεται ηγέτης της κοινότητας. Και σε ένα τραπέζι δικοινοτικών συνομιλιών το πολύ μόνο εκπρόσωπος μπορεί να είναι.

Περιμένουν την Άγκυρα για να ανακοινώσουν την υποψηφιότητά τους

Του Σενέρ Λεβέντ

Οι περίεργοι ρωτούν από τώρα ο ένας τον άλλο το εξής: "Ποιον υποστηρίζεις στις προσεχείς εκλογές; Τον Ταλάτ ή τον Έρογλου;". Ποιον να υποστηρίξει ο άνθρωπος; Ακόμη ούτε ο ένας ούτε ο άλλος δεν είναι εκεί. Κανένας τους δεν είπε "θα είμαι υποψήφιος". Όποτε άνοιξε τέτοιο θέμα, μίλησαν με διστακτικότητα. Απλώς υπαινίχθηκαν κάτι. Αλλά δεν είπαν τίποτα το βέβαιο. Γιατί; Διότι και οι δύο περιμένουν τη σφραγίδα της Άγκυρας. Πρώτα θα αποφασίσει η Άγκυρα και μετά αυτοί. Μετά την απόφαση της Άγκυρας, ο ένας από τους δύο θα αποσυρθεί από την κούρσα. Αν η Άγκυρα αποφασίσει υπέρ του Ταλάτ, θα αποσυρθεί ο Έρογλου. Αν αποφασίσει υπέρ του Έρογλου, θα αποσυρθεί ο Ταλάτ. Κανένας από τους δύο δεν θα τολμήσει να ηττηθεί απέναντι στον άλλο. Είναι δυνατόν να μην ανακατευτεί καθόλου η Άγκυρα και να αφήσει ελεύθερη αυτή την κούρσα; Σύμφωνα με ό,τι συνέβαινε μέχρι σήμερα, δεν είναι. Ακόμη και αν αφήσει ελεύθερο τον πρώτο γύρο, δεν πρόκειται να αφήσει τον δεύτερο. Αν νιώσει κίνδυνο, θα αναγκάσει τον άλλο να αποσυρθεί τουλάχιστον. Ακριβώς όπως είχε συμβεί και στις εκλογές του 2000. Είχαν μείνει στον δεύτερο γύρο οι Ντενκτάς και Έρογλου. Υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να κερδίσει ο Έρογλου. Όμως, απέσυρε την υποψηφιότητά του και εγκατέλειψε την κούρσα κατόπιν πιέσεων από την Άγκυρα.

Εντολές για άσκηση επιδιαιτησία

Αποκαλύπτουμε τα πρακτικά συνάντησης Πάσκο με τον Αμερικανό πρέσβη

ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ // ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ

Παρά το γεγονός ότι η Άγκυρα και ο υποτακτικός της στην Κύπρο, Μεχμέτ Αλι Ταλάτ, δεν έχουν προχωρήσει σε καμία υποχώρηση μέχρι τώρα στις συνομιλίες, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν αποφάσισε να ασκήσει πιέσεις στον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια, στη διάρκεια της συνάντησης που θα έχουν στο περιθώριο της γενικής συνέλευσης του διεθνούς οργανισμού.

Σύμφωνα με τα απόρρητα επίσημα πρακτικά της συνάντησης του βοηθού γενικού γραμματέα Πάσκο με τον πρέσβη των ΗΠΑ στην Λευκωσία Φρανκ Ούρμπαντσικ, στις 31 Ιουλίου 2009, ο πρώτος ανακοινώνει στον Αμερικανό αξιωματούχο ότι ο Μπαν Κι Μουν θα υπενθυμίσει στους Ελληνοκύπριους τις προσδοκίες της διεθνούς κοινότητας για το Κυπριακό. Συγκεκριμένα του τονίζει ότι ο γενικός γραμματέας θα μεταφέρει στους (ξένους) συνομιλητές του ότι είναι σημαντικό και οι ίδιοι να υπενθυμίσουν στον κ. Χριστόφια ότι αναμένουν άμεση διευθέτηση του Κυπριακού.