Αναλώνεται σε «δηλωσούλες»

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Διάβασα με πολύ προσοχή τις δηλώσεις του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και του εκπροσώπου του ελληνικού υπουργείου των Εξωτερικών, Γρηγόρη Δελαβέκουρα, οι οποίοι σχολίαζαν τις νέες απειλές του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών, γνωστού και ως θεωρητικού της ισλαμικής Τουρκίας. Θυμίζω ότι ο Αχμέτ Νταβούτογλου ανακοίνωσε με στόμφο ότι θα τιμωρήσει την Κύπρο στην περίπτωση που ξεκινήσει την εκμετάλλευση του φυσικού της πλούτου.

Ως όφειλαν, τόσο ο κ. Χριστόφιας, όσο και ο κ. Δελαβέκουρας εκ μέρους του Έλληνα υπουργού των Εξωτερικών καταδίκασαν τον κ. Νταβούτογλου και τις προκλητικές δηλώσεις του. Ο εκπρόσωπος του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών ήταν και πιο σκληρός από τον Κύπριο ηγέτη και θα έλεγα πως αποτελεί ευχάριστη -αν και αναμενόμενη- έκπληξη η συνέχιση και με τον κ. Λαμπρινίδη της αντιμετώπισης της Τουρκίας ως κατοχικής δύναμης.

Αντίθετα από τον κ. Δελαβέκουρα, ο κ. Χριστόφιας επέμενε στους χαμηλούς τόνους ως η Τουρκία να είναι η... Ελβετία, και κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να τερματίσει τη σιωπή της έναντι της κατοχικής δύναμης και να υπερασπιστεί το διεθνές δίκαιο. Ο Κύπριος ηγέτης μάς είπε μάλιστα ότι οφείλει η διεθνής κοινότητα «να βάλει την Τουρκία στη θέση της...».

Wikileaks vs Νταβούτογλου

Του Παναγιώτης Ήφαιστου

Ο Τσε Γκεβάρα ήθελε «ένα και δύο ακόμη Βιετνάμ». Εμείς θέλουμε όχι ένα, αλλά χιλιάδες Wikileaks. Απρόσμενα συγκροτείται «πλανητική δημοκρατική επανάσταση». Δημοκρατική δημόσια πολιτική σημαίνει διαφάνεια - έλεγχος: στον κατ' αλήθειαν πολιτικό βίο στον Δήμο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, οι εντολείς πολίτες φώτιζαν και συζητούσαν τα πάντα και εξέλεγαν ή έπαυαν τους εκάστοτε εντολοδόχους κυβερνήτες. Στον δήμο προσέρχονταν ακόμη και αντιπρόσωποι αντίπαλων πόλεων.

Βέβαια, είναι μάταιο να αναμένουμε τέτοιες βαθμίδες δημοκρατικής πολιτικής οργάνωσης βραχυχρόνια. Η φορά κίνησης, εντούτοις, προς τα εκεί θα πρέπει να είναι προσανατολισμένη. Η Αμερικανίδα ΥΠΕΞ Κλίντον, όμως, έχει διαφορετική άποψη: οι αλήθειες που φώτισε το Wikileaks, λέει, «αποτελούν επίθεση ενάντια στη διεθνή κοινότητα». Οι δημοκρατικά μεταμφιεσμένοι σύγχρονοι δεσπότες θέλουν πολιτική και διπλωματία, συνωμοτικά κατασκευασμένη στο σκοτάδι. Οχι δημόσια και φωτισμένη. Το Wikileaks καταμαρτυρεί ότι η τεχνολογία μπορεί να καταστεί δημοκρατικός δυναμίτης και καταλύτης πλανητικών αντι-ηγεμονικών συσπειρώσεων σε όλα τα επίπεδα. Αποστάσεις εκμηδενίζονται, μια πρωτόγνωρη «πλανητική άμεση δημοκρατία» αναδύεται άπιαστη και ασύλληπτη. Το νέο πολιτικό μας δόγμα μπορεί να είναι: «Πίσω από κάθε κομπιούτερ να κάθεται και ένας πολίτης, μπροστά από κάθε εξουσία να ορθώνονται δικτυωμένοι πολίτες και κρατικά, διακρατικά και οικουμενικά χιλιάδες Wikileaks να φωτίζουν τη δημόσια πολιτική».

ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ: Τουρκία, Ευρώπη και Ελλάδα

Kράτος-ζουρλομανδύας στην Κύπρο

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Ξανά στο επίκεντρο ευρωπαϊκής και διεθνούς πολιτικής, οι σχέσεις ΕΕ και Τουρκίας συνιστούν ταυτόχρονα μεγάλη ευκαιρία και μεγάλο κίνδυνο για Ελλάδα-Κύπρο, με αφορμή και την αξιολόγηση του Δεκεμβρίου, όταν λήγει η τριετής παράταση που είχε δοθεί στην Άγκυρα για το άνοιγμα λιμανιών και αεροδρομίων σε κυπριακά σκάφη.

Μεγάλη ευκαιρία είτε για μια πραγματική λύση των σοβαρότατων προβλημάτων που Ελλάδα/Κύπρος έχουν με την γείτονα, είτε για σύμπηξη στρατηγικών συμμαχιών με την καρδιά της μητροπολιτικής Ευρώπης. Ισχυρές πολιτικές δυνάμεις στη Γαλλία, τη Γερμανία, την Αυστρία, επιδιώκουν να αναστείλουν, επιβραδύνουν ή και ματαιώσουν οριστικά την τουρκική ένταξη. Πολύ εχθρική είναι και η στάση της πλειοψηφίας των Ευρωπαίων πολιτών. Ο λόγος αυτός οδηγεί αυτές τις δυνάμεις στο να συμπαρασταθούν ενεργά, για πρώτη φορά, σε ελληνικά-κυπριακά αιτήματα, εάν και εφόσον διατυπωθούν τέτοια αιτήματα και συνδεθούν με την ενταξιακή πορεία (πόσο μάλλον που μπορούν να είναι αιτήματα αυτονόητα, από την άποψη διεθνούς δικαίου, ευρωπαϊκής τάξης και κοινής λογικής). Η ελληνική στάση τώρα μπορεί να καθορίσει αποφασιστικά τη διεθνή θέση της χώρας, αλλά και την πιθανότητα να δούμε μελλοντικά μια ευρωπαϊκή στρατηγική επέκταση στην Αν. Μεσόγειο. Που παραμένει, παρά την ένταξη Ελλάδας-Κύπρου στην ΕΕ, υπό ασφυκτική αγγλοαμερικανική «στρατηγική επίβλεψη».

Γην και ύδωρ στην Άγκυρα

Ο Νταβούτογλου εξασφάλισε τα δώρα που επιδίωκε από τις Βρυξέλλες

Ραμμένη στα μέτρα της Άγκυρας θα είναι τόσο η Έκθεση Προόδου όσο και το Έγγραφο Στρατηγικής που θα εκδώσει επισήμως η Κομισιόν στις 14 Οκτωβρίου και θα αποτελέσουν πυξίδα για την αξιολόγηση της Τουρκίας τον προσεχή Δεκέμβριο.

Ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, ο οποίος χθες πραγματοποίησε επαφές στην έδρα της Ε.Ε. φαίνεται να έχει εξασφαλίσει από τον Πρόεδρο Μπαρόσο και τον Επίτροπο Ρεν δυο βασικές δεσμεύσεις:

Πρώτο, η Κομισιόν -σε αντίθεση με το 2006- δεν πρόκειται να εισηγηθεί την επιβολή νέων κυρώσεων για τις ανεκπλήρωτες υποχρεώσεις της Τουρκίας έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Δεύτερο, σε μια προσπάθεια αποενοχοποίησης, θα καταγράφεται η δέσμευση της Άγκυρας για λύση του Κυπριακού και η «στήριξη» που παρέχει στις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού. Την ίδια ώρα θα την καλεί απλώς να προβεί σε αόριστες κινήσεις για τη δημιουργία καλού κλίματος.

Ο Αχμέτ Νταβούτογλου, τόσο κατά τη διάρκεια των συναντήσεων όσο και δημόσια έχει κατηγορήσει τον Πρόεδρο Χριστόφια για προσπάθεια αλλαγής της βάσης των συνομιλιών. Παράλληλα φέρεται, σύμφωνα με πληροφορίες, να υπέδειξε προς τους Ευρωπαίους αξιωματούχους ότι εάν η ε/κ πλευρά δεν συμβάλλει με εποικοδομητικό τρόπο για μια «ταχεία» λύση του Κυπριακού, τότε η τουρκική πλευρά θα αναγκασθεί να εξετάσει εναλλακτικά σενάρια προκειμένου να τερματίσει την «απομόνωση» των Τ/κ, φωτογραφίζοντας δύο κράτη.

Πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα "Φιλελεύθερος", 3/10/2009