Δεν είναι λίγες οι φορές που οι σημερινοί κυβερνώντες επιρρίπτουν ευθύνες στον Τάσσο Παπαδόπουλο για λόγια που δήθεν είπε, αποφάσεις που δήθεν έλαβε και παραχωρήσεις που δήθεν έκανε... Η φράση «φταίει ο Τάσσος» είναι, δυστυχώς, η πιο προσφιλής φράση των σημερινών κυβερνώντων, η οποία πλέον ακούγεται σαν σύντομο ανέκδοτο στ’ αφτιά της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών που αναπόφευκτα κάνουν τη σύγκριση ανάμεσα στο πού ήμασταν πριν από τρία χρόνια και στο πού είμαστε σήμερα.
Παραθέτω αυτούσιο απόσπασμα από τα τελευταία Συμπεράσματα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την κυπριακή οικονομία και πιο συγκεκριμένα την παράγραφο (4) υπό τον τίτλο «Δημοσιονομική Πολιτική»: «Η πρώτιστη πρόκληση πολιτικής για την Κύπρο είναι η αντιστροφή του μεγάλου διαρθρωτικού δημοσιονομικού ελλείμματος το οποίο δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια. Στο έλλειμμα συνέβαλαν σημαντικά η απότομη αύξηση στην απασχόληση και στο κρατικό μισθολόγιο καθώς και η διεύρυνση των κοινωνικών παροχών, πλείστες εκ των οποίων δεν ήταν επαρκώς στοχευμένες ώστε να ενισχύουν τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού. Στο μεταξύ, το τέλος της αλματώδους ανάπτυξης του τομέα των ακινήτων προκάλεσε μια διαρκή απώλεια στα σχετιζόμενα εισοδήματα, τα οποία δεν θα επιστρέψουν στα προηγούμενα επίπεδα ακόμη και όταν η οικονομία ανακάμψει. Ενώ το επίπεδο του δημόσιου χρέους της Κύπρου είναι περιορισμένο σε σχέση με άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ, ως αποτέλεσμα προηγούμενων πολιτικών (as a result ofpast policies), εντούτοις η χώρα πρέπει να δράσει με αποφασιστικότητα ώστε να προστατέψει την ευνοϊκή αυτή «κληρονομιά» (this favourable legacy) και να προστατεύσει τη βιωσιμότητα του χρέους της. Η ανάγκη για δράση έχει καταστεί πιο επείγουσα ενόψει της αυξανόμενης πίεσης που ασκείται στις αγορές κυβερνητικού χρέους στις χώρες της ζώνης του ευρώ και της αυξανόμενης εστίασης των αγορών στις δημοσιονομικές ανισορροπίες».
