Δεν είναι η κατοχή, είναι κάποιες ιδιοτροπίες…

Του Άριστου Μιχαηλίδη

Έχει δίκαιο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Τι πήγε να ενοχλήσει το κατοχικό καθεστώς ο επίσκοπος Καρπασίας; Απαράδεκτος. Αδικαιολόγητος. Μα, να έχει παράπονο που δεν του επιτρέπουν να πηγαίνει στα κατεχόμενα; Τι ήθελε δηλαδή; Να τον αφήνουν να κάνει λειτουργίες στον Απόστολο Ανδρέα και να στέλνει το μήνυμα ότι έχει εκεί εκκλησιαστική κυριαρχία; Να τον αφήνουν να επισκέπτεται τους εγκλωβισμένους και να τους δίνει πνευματική δύναμη να αντέχουν την κατοχή και τους εποίκους, που έβαλε στο κεφάλι τους ο σύντροφος Ταλάτ; (Ναι, ο Ταλάτ.) Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ως πρόεδρος όλων των Κυπρίων, αλλά ιδίως των Τουρκοκυπρίων που είναι αδικημένοι και «έχουν εμπιστοσύνη προς αυτήν την Κυβέρνηση», όφειλε να πει την αλήθεια. Διότι αν μας αφήσει στο χάλι μας, είμαστε άξιοι να κατηγορούμε συνεχώς την κατοχή, τον Αττίλα, το παράνομο καθεστώς και θα φέρουμε τη διχοτόμηση. Γιατί να διαμαρτύρεται ο Καρπασίας; Δεν έχουμε Κυβέρνηση να χειριστεί το ζήτημα; Καλά του τα είπε ο Πρόεδρος. «Υπάρχουν», είπε, «και στην ελληνοκυπριακή πλευρά ιδιοτροπίες και ιδιορρυθμίες στα οδοφράγματα». Κι αφού υπάρχουν και στην ελληνοκυπριακή πλευρά δεν πρέπει να φωνάζει ο Καρπασίας.

Έχουν δίκαιο οι Τουρκοκύπριοι που διαμαρτύρονται, αλλά όχι ο Καρπασίας και οι Ελληνοκύπριοι. Εξάλλου, δεν είναι ο Αττίλας που δεν τον αφήνει να περνά, είναι ιδιοτροπίες και ιδιορρυθμίες κάποιων. Φυσιολογικές ανθρώπινες αδυναμίες, δηλαδή. Και το κατοχικό καθεστώς δεν είναι και τόσο αυθαίρετο όσο νομίζουμε. Διότι, «πρέπει να προσέχουμε κι εμείς οποιεσδήποτε πράξεις, κινήσεις, οι οποίες δίνουν αφορμή, δικαιολογητικά στην κατοχική δύναμη να κάνει αυτά τα οποία καταδικάζουν οι προοδευτικοί Τ/κ». Εμείς δίνουμε αφορμές και δικαιολογητικά, όπως δώσαμε και το ’74. Τι νομίζατε, ότι τα κάνουν αυτά χωρίς δικαιολογητικά;

Όπως πέρσι, θυμάστε; Παραμονές γιορτών πάλι, πήγαν εκπρόσωποι του Υπουργείου Παιδείας μαζί με τον χωρεπίσκοπο Τριμιθούντος και ήθελαν να περάσουν από το οδόφραγμα μερικές δεκάδες ανατρεπτικά βιβλία (Καινές Διαθήκες και προσευχητάρια) για να τα χαρίσουν στους εγκλωβισμένους μαθητές. Τα κατάσχεσε φυσικά το συνιστών τουρκοκυπριακό κράτος «ίσου καθεστώτος», στο «Τελωνείο» του. Τι έπρεπε να κάνουν δηλαδή οι άνθρωποι; Να αφήσουν τα προσευχητάρια να φτάσουν στους μαθητές να τους μολύνουν;

Τέτοια κάνουν οι ξεροκέφαλοι Ελληνοκύπριοι και αναγκάζεται ο Πρόεδρος (μια και οι Τουρκοκύπριοι «έχουν εμπιστοσύνη προς αυτήν την Κυβέρνηση») να τους βάζει στη θέση τους. Βέβαια, ειδικά χτες, δεν καταλάβαμε πώς τα κατάφερε να τα γυρίσει πάλι εναντίον των Ελληνοκυπρίων. Πρόκειται για μοναδική μαεστρία! Ο Καρπασίας ζήτησε βοήθεια από την Κυβέρνηση κι από άλλους, είδε κι απόειδε και τελικά πήγε στο οδόφραγμα να κάνει φασαρία, μπας και τον ακούσει κανείς. Αλλά, δεν σκέφτηκε τη λεπτή διπλωματία του κ. Χριστόφια κι έβαλε σε κίνδυνο «τη ροή ένθεν και ένθεν του οδοφράγματος», που δεν πρέπει να μειωθεί διότι θα ρίξουμε τους Τ/κ στην αγκαλιά της Τουρκίας, «όπως έγινε στο παρελθόν» και τότε θα «είμαστε άξιοι της τύχης μας». Ενώ, άμα αφήνουμε το κατοχικό καθεστώς να λεηλατεί και την αξιοπρέπειά μας και τη νοημοσύνη μας, θα πέσουμε όλοι μαζί στην αγκαλιά της Τουρκίας και θα γίνουμε αδέλφια δίδυμα.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Ο Φιλελεύθερος", 12/4/2012