Η Ελλάδα βρίσκεται στον έκτο χρόνο της πιο άγριας οικονομικής κρίσης και αν πουλούσε σήμερα τα αποθέματα της σε χρυσό (όπως διάβασα στη στήλη του Χρήστου Μιχαηλίδη) θα είχε έσοδα εφτά δισεκατομμύρια ευρώ. Όμως, δεν πούλησε ούτε μια ουγγιά. Παρά την περιπέτεια τόσων χρόνων! Γιατί, απ΄ όσα λένε οι ειδικοί, μια χώρα πουλά τα αποθέματα της μόνο ως έσχατη λύση, κυρίως όταν βρίσκεται σε πόλεμο. Τα αποθέματα φυλάγονται για να στηρίζουν το νόμισμα, την αξιοπιστία και την ευρωστία της χώρας. Γι΄ αυτό εξάλλου, το 18% της συνολικής ποσότητας χρυσού που έχει εξορυχθεί από κτίσεως κόσμου το κατέχουν οι κεντρικές τράπεζες των κρατών. Τα τελευταία πέντε χρόνια, ο Βλαντιμίρ Πούτιν, δαπανά περίπου 500 εκατομμύρια δολάρια κάθε μήνα για να αγοράζει χρυσό μετατρέποντας συνέχεια σε χρυσό τα περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας. Όσοι αναλύουν αυτές τις κινήσεις Πούτιν παραπέμπουν στη διορατικότητα του και στους σχεδιασμούς του για την ηγεμονική παρουσία της Ρωσίας στη διεθνή σκηνή, την ώρα της παρακμής των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Γαλλίας... Κι αυτό μέσω των αποθεμάτων χρυσού. Δεν είναι άσχετο και το γεγονός ότι η Κίνα τους τελευταίους επτά μήνες πρόσθεσε στα αποθέματα της περισσότερο χρυσό (πάνω από 500 τόνους) από όσο διαθέτει συνολικά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Όλα τα πιο πάνω ίσχυαν και όταν η προηγούμενη κυβέρνηση, πριν ακόμα πάθουμε τα κακά που ζούμε σήμερα, σκεφτόταν να πουλήσει τα αποθέματα χρυσού της Κύπρου. Τότε, ως αντιπολίτευση η νυν κυβέρνηση άσκησε έντονη κριτική αναγκάζοντας την κυβέρνηση Χριστόφια να αποσύρει τέτοιες σκέψεις. Καλώς βέβαια, διότι επρόκειτο για μια βλακώδη ενέργεια αφού δεν είχε κάνει τίποτε άλλο για εξοικονομήσεις και ήθελε να κάνει το έσχατο. Τώρα όμως, πληροφορηθήκαμε ξαφνικά ότι η νυν κυβέρνηση το αποφάσισε. Θα πουλήσει από τα αποθέματα, που είναι 14 τόνοι, αξίας €530 εκατομμυρίων, τους 10 τόνους για να εισπράξει €425 εκατομμύρια. Γιατί; Έκανε όλα τα άλλα κι έφτασε στο έσχατο; Την ώρα, που άλλες χώρες ισχυροποιούνται συγκεντρώνοντας όσα περισσότερα αποθέματα χρυσού μπορούν, εμείς θα πουλήσουμε κι αυτό που έχουμε; Κι αν ήταν με αυτό να λυθεί το πρόβλημα, ας είναι. Αλλά, τα €425 εκατ. μπροστά στα €23 δισεκατομμύρια του χρέους, είναι σταγόνα στον ωκεανό.
Εξέτασε για παράδειγμα η κυβέρνηση, πριν πουλήσει την ασφάλεια του χρυσού, γιατί το ΤΕΠΑΚ, που ξοδεύει €5 εκατ. το χρόνο σε ενοίκια, διατηρεί από το 2009 ένα αχρησιμοποίητο κτήριο και πληρώνει ενοίκιο €16,800 κάθε μήνα; Οι ημικρατικοί, που δεν έχουν λόγο ύπαρξης (Συμβούλιο Ελαιοκομικών Προϊόντων, Οργανισμός Γαλακτοκομικής Βιομηχανίας κ.α.) γιατί συνεχίζουν; Το ίδρυμα Πολιτισμού που δημιουργήθηκε για να κτίσει Μέγαρο Πολιτισμού, το οποίο ΔΕΝ θα κτιστεί, τουλάχιστον όσο διαρκεί η κρίση και μας κόστισε μέχρι τώρα €22,6 εκατ. γιατί συνεχίζει να μας κοστίζει; Τα ποδοσφαιρικά σωματεία, που χρωστούν στο κράτος εκατομμύρια γιατί συνεχίζουν να εισπράττουν άλλα εκατομμύρια ως χορηγίες για να πληρώνουν χρυσά συμβόλαια στους ξένους σταρ των γηπέδων; Λοιπόν, πριν φτάσουμε στα αποθέματα του χρυσού, δεν έπρεπε να ασχοληθούμε πρώτα με τα αποθέματα της βλακείας μας;
Πηγή: εφημερίδα "Φιλελεύθερος, 16/4/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου