Το μπόι ενός πιτσιρικά...

Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη

Δεν ξέρω αν είναι κατάρα ή ευλογία να ‘χεις ακουστά -πρόσωπο με πρόσωπο- ιστορίες ιδωμένες από τα μάτια ανθρώπων σαν τον Μανώλη Γλέζο. Μα τούτες οι μέρες του Αυγούστου -επέτειος της άλλης σφαγής της Κοκκινιάς- φέρανε τέτοιες θύμισες. Ήτανε λέει στο σκοπευτήριο της Καισαριανής την Πρωτομαγιά του ’44, που οι «προοδευμένοι» και «πλεονασματικοί» -σήμερα- στον προϋπολογισμό τους κατακτητές, εκτελέσανε 200 πατριώτες. Γνωστή η Ιστορία σχεδόν σε όλους. Άγνωστη η ΙΣΤΟΡΙΑ, έτσι, με κεφαλαία γράμματα, ενός πιτσιρικά 12 χρονώ που συνελήφθη με τους υπόλοιπους άνδρες.

Γκιαούρ Ισμίρ (Άπιστη Σμύρνη)

Του Κώστα Σωτηρόπουλου

19 Αυγούστου 1922. Ο Αριστείδης Στεργιάδης, ύπατος αρμοστής της «Σμύρνης των απίστων», όπως την αποκαλούσαν οι Τούρκοι εκείνης της εποχής, έδωσε εντολή στους υπαλλήλους της αρμοστίας να μαζέψουν τα αρχεία τους και να είναι έτοιμοι για αναχώρηση. Η εντολή αυτή συνοδευόταν από την επισήμανση όλες οι ενέργειές τους να γίνουν με ταχύτητα και κάθε μυστικότητα. Παράλληλα, έδωσε εντολή στις αρχές της πόλης να μην αφήνουν τους κατοίκους να φεύγουν και να τους προτρέπουν να παραμένουν στη Μικρά Ασία, παρά τα τραγικά νέα για την κατάρρευση του μετώπου και τον επερχόμενο στρατό του Κεμάλ Ατατούρκ. 

Το πολιτικό status της Ταϊβάν και τα κατεχόμενα

Του Κώστα Παναγιώτου*

Ξάφνιασε η είδηση για υπογραφή εμπορικής συμφωνίας μεταξύ της Κίνας και της Ταϊβάν. Οι δύο χώρες βρίσκονται στην ουσία σε εμπόλεμη κατάσταση από το 1949. Οι σχέσεις των δύο χωρών έχουν θερμανθεί τα τελευταία δύο χρόνια με την ανάληψη της εξουσίας στην Ταϊβάν από τον Πρόεδρο Μa Υing-Jeou τον Μάιο του 2008. Απευθείας ταχυδρομικές, αεροπορικές και ναυτιλιακές επαφές έχουν εγκατασταθεί με 70,445 Κινέζους τουρίστες να επισκέπτονται την Ταϊβάν τους πρώτους πέντε μήνες του 2010.

Αναλυτές εκτιμούν ότι ο οικονομικός εναγκαλισμός της Ταϊβάν από την Κίνα στοχεύει στη σταδιακή, βήμα προς βήμα ενοποίηση των δύο κρατών. Η δε ενέργεια αυτή θα βοηθήσει την Ταϊβάν να διεισδύσει περισσότερο στην κινεζική αγορά και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για σύναψη παρόμοιων συμφωνιών με άλλα κράτη της περιοχής. Το πολιτικό πρόβλημα μεταξύ των δύο κρατών όμως παραμένει άλυτο, όπως άλυτο παραμένει και το status της Ταϊβάν στις διεθνείς σχέσεις.