Του Μιχάλη Ιγνατίου
Ευρισκόμενος στο νησί και συζητώντας με παράγοντες όλων των πολιτικών παρατάξεων, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η προεκλογική περίοδος, από τώρα έως και το δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, θα εξελιχθεί σε «ανατολίτικο παζάρι», όπου συγκεκριμένοι πολιτικοί θα τοποθετήσουν «τιμές ευκαιρίας», ως να είναι καταναλωτικά προϊόντα, σε συνειδήσεις και αρχές για μία θέση υπουργού ή υφυπουργού, ακόμα και αντιπροέδρου (στο Δημοκρατικό Συναγερμό).
Το καλύτερο... ανέκδοτο που άκουσα, είναι ότι ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Νίκος Αναστασιάδης, έχει υποσχεθεί τουλάχιστον σε 100 πολιτικούς και τεχνοκράτες θέσεις υπουργών. Στα δε στελέχη του ΕΥΡΩΚΟ, που θα γονατίσουν ενώπιον της μεγα λειότητός του, θα χαρίσει θέσεις βοηθών εισαγγελέων και υφυπουργών, έτσι για να χωνέψουν πιο εύκολα την υποταγή και τη συγνώμη, που οφείλουν στον κ. Αναστασιάδη, ο οποίος επειδή είναι παίκτης μεγάλων προδιαγραφών στον μικρόκοσμο της Κύπρου, θα τους αναγκάσει να απολογηθούν και για το όχι στο φιλοτουρκικό και ρατσιτσικό σχέδιο Ανάν, αλλά και για παλαιότερες δηλώσεις, που έκαναν κατά καιρούς εναντίον του. Ετσι για να «δέσει» καλύτερα η συνεργασία διάλυσης του ΕΥΡΩΚΟ.
Βέβαια, ενώπιον της απόφασης του προέδρου του ΔΗΚΟ, Μάριου Καρογιάν, να παραδώσει το κόμμα που ίδρυσε ο Σπύρος Κυπριανού στον πρόεδρο του ΔΗΣΥ, το ατόπημα του κ. Συλλούρη μοιάζει με πταίσμα. Ο άνθρωπος έχει πιστέψει ότι ανταλλάσσοντας την υποστήριξη του ΕΥΡΩΚΟ με τη θέση του αντιπροέδρου του ΔΗΣΥ, έχει πιθανότητες -κάποια στιγμή- να αναρριχηθεί στη θέση του προέδρου. Πλανάται πλάνην οικτράν.
