Σε τιμές ευκαιρίας

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Ευρισκόμενος στο νησί και συζητώντας με παράγοντες όλων των πολιτικών παρατάξεων, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η προεκλογική περίοδος, από τώρα έως και το δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, θα εξελιχθεί σε «ανατολίτικο παζάρι», όπου συγκεκριμένοι πολιτικοί θα τοποθετήσουν «τιμές ευκαιρίας», ως να είναι καταναλωτικά προϊόντα, σε συνειδήσεις και αρχές για μία θέση υπουργού ή υφυπουργού, ακόμα και αντιπροέδρου (στο Δημοκρατικό Συναγερμό). 

Το καλύτερο... ανέκδοτο που άκουσα, είναι ότι ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Νίκος Αναστασιάδης, έχει υποσχεθεί τουλάχιστον σε 100 πολιτικούς και τεχνοκράτες θέσεις υπουργών. Στα δε στελέχη του ΕΥΡΩΚΟ, που θα γονατίσουν ενώπιον της μεγα λειότητός του, θα χαρίσει θέσεις βοηθών εισαγγελέων και υφυπουργών, έτσι για να χωνέψουν πιο εύκολα την υποταγή και τη συγνώμη, που οφείλουν στον κ. Αναστασιάδη, ο οποίος επειδή είναι παίκτης μεγάλων προδιαγραφών στον μικρόκοσμο της Κύπρου, θα τους αναγκάσει να απολογηθούν και για το όχι στο φιλοτουρκικό και ρατσιτσικό σχέδιο Ανάν, αλλά και για παλαιότερες δηλώσεις, που έκαναν κατά καιρούς εναντίον του. Ετσι για να «δέσει» καλύτερα η συνεργασία διάλυσης του ΕΥΡΩΚΟ. 

Βέβαια, ενώπιον της απόφασης του προέδρου του ΔΗΚΟ, Μάριου Καρογιάν, να παραδώσει το κόμμα που ίδρυσε ο Σπύρος Κυπριανού στον πρόεδρο του ΔΗΣΥ, το ατόπημα του κ. Συλλούρη μοιάζει με πταίσμα. Ο άνθρωπος έχει πιστέψει ότι ανταλλάσσοντας την υποστήριξη του ΕΥΡΩΚΟ με τη θέση του αντιπροέδρου του ΔΗΣΥ, έχει πιθανότητες -κάποια στιγμή- να αναρριχηθεί στη θέση του προέδρου. Πλανάται πλάνην οικτράν. 

Αναφορικά με τον κ. Καρογιάν, δεν πρέπει να εκπλήσσει η στάση του. Εχει αλλάξει τόσο πολύ από εκείνες τις παλιές καλές μέρες, όταν λάβρος αναλάμβανε «επιδρομές» εναντίον όσων από εμάς εκφράζαμε την αντίθεσή μας στις γνωστές «μαλαγανιές» του κόμματος του, τα στελέχη του οποίου έχουν συνηθίσει να τρέφονται από τον κρατικό κορβανά. Οι άνθρωποι του δεν μπορούν να μείνουν μακρυά από το παιγνίδι της εξουσίας, και δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι στην αντιπολίτευση τα κόμματα ανδρώνονται, και γίνονται πιό ισχυρά. Και ένα καλό παράδειγμα είναι ο ΔΗΣΥ του κ. Αναστασιάδη. Αν και υποστήριξε με παρεξηγήσιμο θράσος και χωρίς αιδώ το φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν -και ενώ σε άλλες χώρες θα οδηγείτο αναγκαστικά σε πολιτική σύνταξη- βρίσκεται ένα βήμα από το Προεδρικό Μέγαρο, διότι σοφά πράττοντας, υποχώρησε στην αντιπολίτευση παρουσιαζόμενος ως ο σωτήρας του λαού και της Κύπρου. 

Εάν αποδειχθούν ορθές οι πληροφορίες του κυπριακού Τύπου, ο κ. Αναστασιάδης έχει ήδη βάλει στο τσεπάκι του τον κ. Καρογιάν και τον κ. Συλλούρη, οι οποίοι επιλέγοντας να υποστηρίξουν τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ«φτύνουν στα μούτρα τους», όπως πολύ σοφά λέει ο λαός μας. Μία χάρη θα ζητήσω από τον κ. Αναστασιάδη: να απαιτήσει επιστολή συγγνώμης για τη στάση των δύο πολιτικών αρχηγών έναντι του σχεδίου Ανάν, διότι οι ίδιοι διαδίδουν πως αυτός θα απολογηθεί για την απόφαση του να υποστηρίξει το ρατσιστικό κείμενο του πρώην γενικού γραμματέα του ΟΗΕ. Αφού αποφάσισε να τους ρεζιλέψει, ας το τραβήξει μέχρι το τέλος με την ελπίδα ότι θα τους οδηγήσει σε πολιτική συνταξιοδότηση. 

Οσον αφορά το ΑΚΕΛ, οι αναλυτές συμφωνούν πως με την επιλογή του άβουλου και άχρωμου κ. Μαλά, ο οποίος πραγματικά ζει στον... κόσμο του, επέλεξε την τρίτη θέση, ελπίζοντας πως η αντιπολίτευση θα κάνει καλό στο τραυματισμένο κόμμα της Αριστεράς και θα τονώσει το ηθικό των μελών του... 

Δημομισεύτηκε στην εφημερίδα "Ο Φιλελεύθερος", 29 Αυγούστου 2012