Σύγκρουση με το καταστατικό του ΔΗΚΟ

Του Σίμου Α. Αγγελίδη *

Τα προεκλογικά σενάρια των τελευταίων ημερών καθώς και οι διάφορες, μακριά από το φως της δημοσιότητας, συζητήσεις σχετικά με τις πιθανές συνεργασίες των κομμάτων του κεντρώου χώρου, δημιουργούν την ανάγκη ανάδειξης και υπενθύμισης συγκεκριμένων βασικών και διαχρονικών θέσεων και αρχών, όπως αυτές προκύπτουν από το εν ισχύι καταστατικό του ΔΗΚΟ που ουδεμία σχέση έχουν με τις όποιες παρασυναγωγές και οι οποίες θα έπρεπε να διέπουν οποιαδήποτε απόφαση του κόμματος. 

«Άρθρο 2.2. Βασικοί σκοποί - Βασικοί σκοποί του Δημοκρατικού Κόμματος είναι η συμβολή στον αγώνα για την απελευθέρωση της Κύπρου και η προώθηση θεσμών, προγραμμάτων και διαδικασιών, που εξασφαλίζουν απρόσκοπτη πρόοδο και αρμονία στον πολιτικό και οικονομικό τομέα, μέσα σε μια κυρίαρχη, ανεξάρτητη και δημοκρατική πολιτεία με κατοχυρωμένα τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα όλων των νόμιμων πολιτών της». 

«2.4 Θέσεις του Κόμματος αναφορικά με το Εθνικό θέμα α) Το Δημοκρατικό Κόμμα θεωρεί το Κυπριακό ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής και αγωνίζεται για να επιτύχει με βάση τα ψηφίσματα και τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών και τις Συμφωνίες Κορυφής, τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και το Κοινοτικό (Ευρωπαϊκό) Κεκτημένο, δίκαιη, λειτουργική και βιώσιμη λύση. Λύση που θα εξασφαλίζει την πλήρη ανεξαρτησία, την κατοχύρωση της κυριαρχίας, της εδαφικής ακεραιότητας, και της ενότητας της χώρας, την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων και των εποίκων και την κατοχύρωση του δικαιώματος επιστροφής όλων των προσφύγων στις εστίες και τις περιουσίες τους, κάτω από συνθήκες ασφάλειας και θα κατοχυρώνει τα ανθρώπινα δικαιώματα (όλων των νομίμων κατοίκων της Κυπριακής Δημοκρατίας), τις βασικές ελευθερίες και τη διακρίβωση της τύχης ενός εκάστου των αγνοουμένων. [...] γ) Το Δημοκρατικό Κόμμα εργάζεται για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση της Κύπρου με στόχο την εφαρμογή των αρχών της δικαιοσύνης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του Κοινοτικού Κεκτημένου και την ισότιμη και δημιουργική συμμετοχή της Κύπρου στους ευρωπαϊκούς θεσμούς καιγενικά στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι». 

Οι βασικές αρχές κάθε καταστατικού αποτελούν το Raison d’etre και κατευθύνουν τις αποφάσεις του οργανισμού τον οποίο διέπουν. Στην περίπτωση του ΔΗΚΟ, οι βασικές αρχές και θέσεις αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής, ιδεολογικής και αγωνιστικής ύπαρξης του κόμματος. Συνεπάγεται λοιπόν, ότι οποιαδήποτε απόφαση, κίνηση ή πράξη, υπό το πρίσμα της προοπτικής ανάληψης ή διαμοιρασμού εξουσίας, η οποία αντίκειται στο καταστατικό και συγκρούεται με τις αρχές αυτές, είναι απαγορευτική και ηθικά μεμπτή. Είναι δε προκλητική τόσο προς τον λαό όσο και προς τον αγνό ψηφοφόρο του ΔΗΚΟ, ο οποίος ήδη με τις απανωτές εσφαλμένες κινήσεις της ηγεσίας του, αρχής γενομένης με την αποτυχία της εκλογής του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου, για να φτάσει στην επιλογή Δημήτρη Χριστόφια και την παραμονή του στην Κυβέρνηση για 4 και πλέον χρόνια, έχει αποστασιοποιηθεί. 

Ως εκ τούτου, και όσο υπάρχει το Καταστατικό στην παρούσα μορφή του, συνεργασίες που στηρίζονται σε βάσεις που αντίκεινται στις πρόνοιες του, εκ των πραγμάτων αποκλείονται. Εκτός και αν έφτασε η στιγμή να προχωρήσει το ΔΗΚΟ σε τροποποίηση των βασικών σκοπών και θέσεων του στο Εθνικό θέμα με διαγραφή ή αφαίρεση των πιο πάνω αρχών και αξιών. Σε μια τέτοια περίπτωση θα εναπόκειται στη βάση του κόμματος να αποφασίσει κατά πόσο μια τέτοια στροφή την εκφράζει ή εάν θα οδηγηθεί στην πλήρη απομάκρυνση από τον χώρο και συνέχιση των διεκδικήσεων από άλλα μετερίζια. Έχω την άποψη ότι η στιγμή αυτή ακόμα δεν έφτασε. 

Δεν γίνεται στον βωμό της εξουσίας οι πιο πάνω αρχές και αξίες όπως αυτές διεκδικήθηκαν και καθιερώθηκαν από τους Σπύρο Κυπριανού και Τάσσο Παπαδόπουλο να παραγνωρίζονται και να εμφανίζονται ως κάτι που είναι δυνατό να υπόκειται σε παροδικές, πρόσκαιρες και συμφεροντολογικές συμμαχίες. Τέτοιες συμμαχίες δεν συνάδουν με την αξιοπρέπεια και αγωνιστική διάθεση του ΔΗΚΟϊκού και είναι καταδικασμένες εκ των προτέρων. 

Πώς μπορεί ένας υποψήφιος ο οποίος τασσόταν υπέρ ενός απαράδεκτου σχεδίου που παραβίαζε τις πιο πάνω αρχές, το κεκτημένο, τα ανθρώπινα δικαιώματα και ο οποίος σε καμία περίπτωση δεν πληροί τα ελάχιστα κριτήρια που θέτει το Καταστατικό, να συζητείται ως ένα ενδεχόμενο επιλογής του ΔΗΚΟ; Δεν γίνεται, δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται από την περήφανη, αγωνιστική και διεκδικητική πορεία και ιστορία αυτού του ΔΗΚΟϊκού χώρου. Το ίδιο αδιανόητη πρέπει να καταστεί και κάθε ενδεχόμενη σκέψη ανανέωσης της όποιας συμμαχίας με το ΑΚΕΛ. Γι’ αυτό πρέπει το ΔΗΚΟ, πέραν από την παραδοχή της ευθύνης του για την εδώ και 4 χρόνια καταβαράθρωση αξιών, αγώνων διεκδίκησης και οικονομίας του τόπου, να αναζητήσει και να προκαλέσει με πειστικό τρόπο την αναβίωση της προσπάθειας του ενδιάμεσου χώρου, ο οποίος θα έχει τα χαρακτηριστικά εκείνα που θα επιτρέψουν την υλοποίηση των «Βασικών Στόχων» του ΔΗΚΟ ως αυτοί καταγράφονται και ισχύουν μέχρι και σήμερα. 

* Ο Σίμος Α. Αγγελίδης είναι δικηγόρος.


Δημοσιεύτηκε στην εφημερίφα "Ο Φιλελεύθερος", 8/7/2012