Η αυτοακύρωση του ΔΗΚΟ

Του δρος Ευστάθιου Αβρααμίδη

Όπως ήταν αναμενόμενο το ΔΗΚΟ αποφάσισε τη στήριξη Αναστασιάδη, μια απόφαση που δείχνει ασέβεια προς την ιστορία του και τους ψηφοφόρους του. Αυτό που προσωπικά περίμενα να δω, ήταν η στάση του Νικόλα Παπαδόπουλου. Πράγματι, ακούσαμε λόγο καθαρό και τεκμηριωμένο, από ένα πολιτικό με αρχές και αξιοπρέπεια. Τίποτα απ’ όσα είπε δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, τόσο για τη στάση που θα έπρεπε να τηρήσει το ΔΗΚΟ αν ενεργούσε για το καλό της Κύπρου και στη βάση αρχών, όσο και για το «βιογραφικό» του Ν. Αναστασιάδη, ενός πολιτικού που έχει λάθος θέση για όλα σχεδόν τα σημαντικά ιστορικά γεγονότα της Κύπρου. 

Ανάμεσα στους πολίτες είναι διάχυτη η εντύπωση ότι το σημερινό, απολύτως αναξιόπιστο ΔΗΚΟ, έχει ως προτεραιότητα την διαρκή αναζήτηση ωφελημάτων από πρόσκαιρες συμμαχίες εξουσίας. Προσκολλάται στα μεγάλα κόμματα όπως ένα παρασιτικό έντομο, για να έχει μερίδιο στην εξουσία και στα ρουσφέτια. Αφού για τέσσερα χρόνια υποστήριξε τον Δ. Χριστόφια και τις λάθος πολιτικές του, έφυγε από την κυβέρνηση μετά το Μαρί, όχι για λόγους αρχών αλλά από ιδιοτέλεια, επειδή εξαναγκάστηκε από τη κατακραυγή του κόσμου, επειδή έκρινε ότι θα είχε περισσότερο κόστος παρά οφέλη αν παρέμενε στη κυβέρνηση. Τώρα, αφού διέλυσε την προοπτική κοινού υποψηφίου από το χώρο του κέντρου με διάφορες ίντριγκες, προσκολλάται στον Αναστασιάδη που πιστεύει ότι θα εκλεγεί, για να αποκομίσει και πάλι κέρδη. Θα ασκεί λέει έλεγχο στη πολιτική Αναστασιάδη (όπως άσκησε τάχα έλεγχο και στην πολιτική Χριστόφια κοροϊδεύοντας τον λαό).

Το ΔΗΚΟ και ο Ν. Αναστασιάδης εξαπατούν τον λαό με εικονικές συμφωνίες και οι ψηφοφόροι πρέπει να απορρίψουν αυτή την εξαπάτηση στις κάλπες. Επειδή τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει την απόφαση αυτή του ΔΗΚΟ, ακούμε και θα ακούμε από την ηγεσία του κόμματος, λόγο ατεκμηρίωτο και φλύαρο, γενικολογίες και συνθήματα, επίκληση αρχών που καταπατούνται στην πράξη, φαρισαϊκές αναφορές στην ενότητα που θρυμματίζεται με αποφάσεις παράλογες όπως αυτή, λόγο κενό που υποτιμά τους πολίτες. Πράγματι, πως μπορεί να τεκμηριωθεί το παράλογο της υποστήριξης Αναστασιάδη με λογικά επιχειρήματα και μάλιστα από ένα κόμμα που ήταν κάποτε ο κατ’εξοχήν εκφραστής της αντίθετης σχολής σκέψης στο κυπριακό, που ήταν επί Σπύρου Κυπριανού και Τάσσου Παπαδόπουλου ένας πυλώνας αντίστασης απέναντι στις ξένες επιβουλές και το οποίο τώρα έχει διαβρωθεί, έχει γεμίσει τερμίτες και έχει γίνει επικίνδυνο για τον τόπο; Πως μπορεί να τεκμηριωθεί και ποιοι λόγοι αρχών επιτάσσουν ή καθιστούν αποδεκτή ή ανεκτή έστω, την υποστήριξη ενός πολιτικού που το 2004 τάχθηκε με το μέρος των ξένων που ήθελαν να επιβάλουν το φιλοτουρκικό σχέδιο Αναν για να υπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα, ενός πολιτικού που τάχθηκε εναντίον των απειλούμενων από όλους ελληνοκυπρίων και κατήγγειλε μάλιστα την χώρα του επειδή δεν του άρεσε η απόφαση του λαού; Του πολιτικού που υποστήριζε τις υποχωρήσεις Χριστόφια μέχρι πριν από μερικούς μήνες; Ποιοι λόγοι αρχών επιτρέπουν να υποστηριχθεί για τη Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας ένας πολιτικός που το 2004 αντί να την υπερασπιστεί ήθελε να την καταργήσει; Ποιος μας εγγυάται ότι τώρα θα την υπερασπιστεί; Επειδή το λέει στο ΔΗΚΟ; Ποιοι λόγοι αρχών επιβάλλουν να υποστηριχθεί ένας πολιτικός που στήνει ανδριάντες σε όσους συμμετείχαν στο πραξικόπημα; 

Η απόφαση του ΔΗΚΟ και το θέατρο που προηγήθηκε είναι έκφραση παρακμής του πολιτικού συστήματος. Οι ψηφοφόροι του ΔΗΚΟ έχουν χρέος να διορθώσουν στην πράξη την βλάσφημη αυτή απόφαση της κυβερνώσας ομάδας του κόμματος, να δώσουν μια βροντερή απάντηση στον καιροσκοπισμό, να υπακούσουν στη συνείδησή τους και όχι στο κόμμα, να σκεφτούν το καλό της Κύπρου, να επιδείξουν αυτοί τον αυτοσεβασμό που το κόμμα τους δεν επιδεικνύει. Η φυσιολογική επιλογή τους στις επόμενες προεδρικές εκλογές είναι ο Γ. Λιλλήκας, ο υποψήφιος που εκφράζει τις διαχρονικές θέσεις του παλαιού ΔΗΚΟ, δηλαδή τις δικές τους θέσεις διεκδίκησης και αξιοπρέπειας.  Επειδή είναι προφανές, ότι η ανάδειξη του Ν.Αναστασιάδη  ή του Σ.Μαλά στην προεδρία, θα σημαίνει συνέχιση της πολιτικής Χριστόφια στο κυπριακό, αφού έχουν την ίδια ανανική φιλοσοφία με αυτόν. Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του, απέναντι στις γενιές που έρχονται.


Δημοσιεύθηκε στην εφ. "Φιλελεύθερος", 16/10/2012