Του Άριστου Μιχαηλίδη
Το έγγραφο που κατέθεσε ο Ντάουνερ στις δυο πλευρές και παρουσιάζεται ως δήθεν μια αθώα καταγραφή συγκλίσεων και αποκλίσεων που προέκυψαν από τις συνομιλίες 2008 με 2012, αποτελεί πλέον τη βάση για το επόμενο στάδιο των διαπραγματεύσεων. Είναι επίσημο έγγραφο των Ηνωμένων Εθνών και κατατέθηκε στο τραπέζι των διαβουλεύσεων. Είχε αρχίσει να ετοιμάζεται πριν από πολλούς μήνες και μάλιστα ο τέως Πρόεδρος το θεωρούσε κάτι πολύ λογικό και μας συμβούλευε να μην το δαιμονοποιούμε. «Είπα στον κ. Ντάουνερ ότι φρονώ ότι πρέπει να είναι αντικειμενική η παρουσίαση αυτή», έλεγε στις 24/9/2012. Όμως ο κ. Χριστόφιας πιθανόν να θεωρούσε ότι ο κ. Ντάουνερ έχει τη δυνατότητα να είναι αντικειμενικός, παρόλες τις παγίδες που του έστηνε επί πέντε χρόνια. Πίστευε επίσης ότι όσα διαπραγματεύτηκε ο ίδιος και συμφώνησε είναι απολύτως ορθά και όλοι οι άλλοι που τα απορρίπτουν είναι απλώς πελλοί. Γι΄ αυτό και εκ μέρους του δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος από αυτό το έγγραφο.
Όμως ο νέος Πρόεδρος; Με όσες διαφωνίες και δεσμεύσεις εξέφρασε όλους τους προηγούμενους (προεκλογικούς) μήνες, θα περίμενε κανείς ότι θα έλεγε στον Ντάουνερ να πάρει το έγγραφο του και να το βάλει κάπου αλλού, όχι πάντως στο τραπέζι των συνομιλιών. Αντί αυτό όμως, δέχθηκε να παίξει ένα πολύ ύποπτο παιχνίδι. Πρώτον, δεν είπε τίποτε στο Εθνικό Συμβούλιο, που συνεδρίασε την προηγούμενη μέρα, μέχρι που αποκάλυψε την ύπαρξη του εγγράφου - σχεδίου, ο Ιζέτ Ιστζιάν. Και δεύτερον, ανακοίνωσε μέσω του Κυβερνητικού Εκπροσώπου, ότι ήταν ο ίδιος που το ζήτησε από τον Ντάουνερ. «Το έγγραφο επιδόθηκε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ύστερα από αίτημα του ιδίου, κατά την τελευταία συνάντηση που είχε με τον κ. Ντάουνερ». (Χρ. Στυλιανίδης, 16/5/13). Ενώ ήταν γνωστό από τον περασμένο Σεμπτέμβρη ότι υπάρχει αυτό το έγγραφο και ότι ετοιμάστηκε από τον Ντάουνερ για να δεσμεύσει τον νέο Πρόεδρο πάνω σε όσα αποδέχθηκε ο τέως, ο νέος Πρόεδρος κάνει δήθεν τον ανήξερο και δηλώνει ότι είναι ο ίδιος που το ζήτησε δεν του το έδωσαν με το ζόρι. Απαλλάσσει δηλαδή τον Ντάουνερ από την υποψία ότι στήνει βρώμικα παιχνίδια, αλλά δεν απαλλάσσει τον εαυτό του από την υποχρέωση να εξηγήσει γιατί δέχθηκε να νομιμοποιήσει τις συγκλίσεις των Χριστόφια - Ταλάτ, με τις οποίες ο ίδιος έλεγε ότι διαφωνούσε. Όπως, για παράδειγμα, η γνωστή συμφωνία για τις τέσσερις βασικές ελευθερίες υπέρ Τούρκων υπηκόων, την οποία καταδίκαζε. Προεκλογικά, βεβαίως.
Είναι ολοφάνερο το σενάριο που στήνεται και δεν υπάρχει πλέον καμιά αμφιβολία ότι θα επιχειρηθεί μια συνολική διευθέτηση με άξονες την οικονομική κρίση και την κρίση γύρω από το φυσικό αέριο. Όπως είπε και ο Αμερικανός υπ. Εξωτερικών όταν συνάντησε τον κ. Κασουλίδη, η κρίση προσφέρει και ευκαιρίες. Το ερώτημα είναι αν οι δικοί μας ηγέτες έχουν επίγνωση του τι γίνεται για να χειριστούν τα πράγματα υπέρ των συμφερόντων του κυπριακού ελληνισμού ή αν έχουν παραδοθεί αμαχητί και οι ευκαιρίες που προσφέρονται είναι μόνο για την Άγκυρα, τον Ντάουνερ, τους Αμερικάνους, τους Βρετανούς, όχι όμως για τους Κύπριους.
Δημοσιεύθηκε από την εφ. "Ο Φιλελεύθερος", 18/5/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου