Γιατί η Τουρκία πέρασε αλώβητη, παρά τις πολιτικές λαφαζανιές της ηγεσίας μας;
Στην πλάστιγγα των συμφερόντων, της αξιοπιστίας και της πολιτικο-διπλωματικής επάρκειας και ικανότητας, η Τουρκία ζύγισε περισσότερο από την αναιμική, ευρωφοβική και ιδεολογικά αγκυλωμένη και κομματικά εγκυστωμένη πολιτική της κυβέρνησης Χριστόφια. Οι πολιτικές λαφαζανιές του Προέδρου και των συγκυβερνώντων κομμάτων για κυρώσεις κατά της Τουρκίας, έστω και μόνο από τη Λευκωσία, απεδείχθησαν ανέξοδοι και κωμικοί παλληκαρισμοί, προς κατανάλωση από αφελείς κομματικούς οπαδούς.
Χριστόφιας-Μ. Κυπριανού κατέστρεψαν την πολιτική Τάσσου, γωνιάσματος της Τουρκίας, τεσσάρων χρόνων
Γιατί η Τουρκία πέρασε, τελικά, αλώβητη την αξιολόγηση, παρά τους φανφαρονισμούς των συγκυβερνώντων κομμάτων, με επικεφαλής τον Πρόεδρο Χριστόφια; Οι εξηγήσεις είναι απλές για όσους θέλουν να δουν τα πράγματα με ουδέτερο, ρεαλιστικό φακό και όχι με ροζ κομματικά ματογυάλια. Να επισημάνουμε ότι πριν από ενάμιση σχεδόν χρόνο είχαμε προειδοποιήσει ότι η Κυβέρνηση έπρεπε να αρχίσει να προετοιμάζεται για το ορόσημο του Δεκεμβρίου του 2009. Ο Δ. Χριστόφιας, όμως, δεν ήθελε να ακούσει ούτε για σενάριο Β’ για το Κυπριακό, ούτε για προετοιμασίες για την αντιμετώπιση κάθε ενδεχόμενου όσον αφορά την αξιολόγηση της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας.
Ο Πρόεδρος ήταν άκρως απασχολημένος με τη… χημεία του με τον καρντάση του, κατοχικό Ταλάτ, πώς να αποδείξει στους ξένους και δη στους Βρετανούς, πόσο «πρόεδρος λύσης» ήταν και πόσο ευέλικτος, γενναιόδωρος και έτοιμος ήταν για την επανένωση του νησιού. Προφανώς δεν σκέφτηκε ή δεν υπολόγισε ότι στον ευρωπαϊκό χώρο, η διεκδίκηση συμφερόντων και η στερέωση θέσεων γίνεται με την οικοδόμηση συμμαχιών, φιλιών, συνεργασιών με εταίρους, με τους οποίους μπορεί ή έχουμε κοινότητα συμφερόντων. Κάποια εποχή, η Γαλλία και η Γερμανία, ο Σαρκοζί και η Μέρκελ ήταν ακριβοί φίλοι μας. Και κάποια στιγμή δόθηκε η εντύπωση ότι η Λευκωσία στρεφόταν για υποστήριξη, μετά και τα ανοίγματα του μ. Τάσσου, προς το γαλλογερμανικό άξονα.
Βρετανική εξάρτηση
Λάθος! Ο Πρόεδρος Χριστόφιας, πρώτον, ανανέωσε πέρσι τον Ιούνιο το Μνημόνιο Συνεργασίας με τη Βρετανία, διά του οποίου, εκτός πολλών άλλων, τσιμέντωσε την παραμονή των βάσεων στο διηνεκές. Δεύτερον, όπως φάνηκε μετά την έναρξη των συνομιλιών, τον Σεπτέμβριο 2008, οι Βρετανοί είχαν και συνεχίζουν να έχουν το επάνω χέρι στην καθοδήγηση και στον έλεγχο των συνομιλιών, σε βαθμό εμφανούς εξάρτησης του Προέδρου από τις αποφάσεις του Λονδίνου. Τρίτον, η πρόσφατη συνάντηση Χριστόφια-Μπράουν και η αρθρογραφία του δεύτερου στη «Χαραυγή» (πράγμα πρωτοφανές για μια κομμουνιστική εφημερίδα) επέτειναν την ασφυκτική βρετανική λαβή επί του Προέδρου και των συνομιλιών.
Υπάρχουν και άλλα στοιχεία: Ο ΓΓ του ΑΚΕΛ, π.χ. με άρθρο του στη «Χαραυγή», την περ. Τρίτη, εκθείαζε το Μνημόνιο Συνεργασίας με τη Βρετανία ως επίτευγμα, επειδή ο Δ. Χριστόφιας κατάφερε, δήθεν, να φέρει περίπου με τα νερά του το Βρετανό «κακό δαίμονα» που, αίφνης, μετετράπη σε… φίλο του. Αλλά, τότε πώς να εξηγηθεί η αθλιότητα του Βρετανού Υπουργού Εξωτερικών στη σύνοδο των Γενικών Υποθέσεων, όταν εκβίασε την Κύπρο με κυρώσεις, αν επιδίωκε να εμποδίσει την πορεία της Τουρκίας; Και πώς να ερμηνευθεί η άκρως εχθρική στάση της Βρετανίας κατά της Κύπρου και φιλική προς την Τουρκία; Έτσι εννοεί τη φιλία, όταν δίνει το λόγο του, ο Μπράουν στον Χριστόφια; Κανονικά, η συμπεριφορά Μίλιμπαντ και της βρετανικής πολιτικής έπρεπε να αφυπνίσει τον πρόεδρο Χριστόφια, για να συνειδητοποιήσει πώς παίζονται τα παιγνίδια και πώς προασπίζονται τα συμφέροντα στην ΕΕ.
Εξουδετερώθηκε η αντιδήλωση της ΕΕ της 21/9/2005
Οι πληροφορίες λένε ότι οι Βρετανοί με τους Σουηδούς ετοίμασαν τα Συμπεράσματα για την αξιολόγηση της Τουρκίας, σε συνάρτηση προς το Κυπριακό, πριν από ένα μήνα! Απέμενε το… σερβίρισμα. Και η Λευκωσία έπεσε ή αφέθηκε, πιεζόμενη και εκβιαζόμενη από τη «φίλη» Βρετανία, να πέσει στη βρετανο-σουηδική παγίδα. Οι αναφορές των συμπερασμάτων του Συμβουλίου Υπουργών Γενικών Υποθέσεων, που ενδιαφέρουν την Κύπρο, περιέχονται σε τρεις παραγράφους, στις 12, 13 και 14. Η πιο σημαντική παράγραφος είναι η 13, στην οποία αναφέρονται και τα εξής:
«Υπενθυμίζοντας τα Συμπεράσματά του της 11ης Δεκεμβρίου 2006 και τη διακήρυξη της 21ης Σεπτεμβρίου 2005, το Συμβούλιο σημειώνει με βαθιά θλίψη ότι η Τουρκία, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις, εξακολουθεί να αρνείται να εκπληρώσει την υποχρέωση πλήρους και χωρίς διακρίσεις εφαρμογής του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Συμφωνίας Σύνδεσης. Απουσία προόδου στο θέμα αυτό, το Συμβούλιο θα διατηρήσει τα μέτρα του 2006, που θα έχουν διαρκή επίπτωση στη συνολική πρόοδο των διαπραγματεύσεων. Περαιτέρω, η Τουρκία δεν έχει πραγματοποιήσει πρόοδο προς την ομαλοποίηση των σχέσεών της με την Κυπριακή Δημοκρατία. Το Συμβούλιο καλεί την Επιτροπή να παρακολουθεί στενά και ειδικότερα να προχωρήσει σε αναφορά σε όλα τα θέματα που καλύπτονται από τη δήλωση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών-μελών της, της 21ης Σεπτεμβρίου 2005, στην ερχόμενη ετήσια έκθεσή της. Στη βάση αυτή το Συμβούλιο θα εξακολουθήσει να παρακολουθεί στενά την πρόοδο που πραγματοποιείται, σύμφωνα με τα Συμπεράσματα της 11ης Δεκεμβρίου 2006. Αναμένεται πρόοδος χωρίς περαιτέρω χρονοτριβή».
Μερικές παρατηρήσεις: Αφού η Τουρκία, για τρία χρόνια, δεν ανταποκρίθηκε σε καμία από τις δεσμεύσεις της, γιατί να το κάνει μέχρι τον προσεχή Οκτώβριο-Νοέμβριο 2010; Η άρνησή της να υλοποιήσει υποχρεώσεις της ανταμείβεται από τους «27», περιλαμβανομένης και της Κύπρου. Η πιο πονηρή παράλειψη, όμως, είναι ο περιορισμός των υποχρεώσεων της Τουρκίας μόνο στην εφαρμογή του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου. «Απουσία προόδου στο θέμα αυτό», λέγει, «το Συμβούλιο θα διατηρήσει τα μέτρα του 2006, που θα έχουν διαρκή επίπτωση στη συνολική πρόοδο των διαπραγματεύσεων». Δεν γίνεται λόγος για το άνοιγμα ή κλείσιμο κεφαλαίων.
Κι όμως, στην αντιδήλωση της 21/9/2005, η ΕΕ και τα κράτη-μέλη «υπογραμμίζουν ότι η έναρξη διαπραγματεύσεων στα σχετικά κεφάλαια εξαρτάται από την εφαρμογή από την Τουρκία των συμβατικών δεσμεύσεών της σε όλα τα μέλη. Αποτυχία πλήρους εφαρμογής των δεσμεύσεών της θα επηρεάσει τη συνολική πρόοδο στις διαπραγματεύσεις». Τα σημερινά Συμπεράσματα ουσιαστικά εξουδετερώνουν την πιο πάνω παράγραφο 3 της αντιδήλωσης της ΕΕ. Η Τουρκία προχωρεί στην ενταξιακή της πορεία για να αξιολογηθεί σε ένα χρόνο.
Ο Μάρκος παραπλανά
Με απλά λόγια: Μια στρατηγική γωνιάσματος της Τουρκίας, τεσσάρων χρόνων, που είχε κερδηθεί από τον μ. Τάσσο Παπαδόπουλο, τινάχτηκε στον αέρα από τους ερασιτεχνισμούς της κυβέρνησης Χριστόφια. Ήδη, οι «27», με βάση τα ομόφωνα συμπεράσματα ετοιμάζονται, στις 21 τρέχοντος, να ανοίξουν το κεφάλαιο για το περιβάλλον. Η Τουρκία εισέπραξε αλώβητη συνέχιση των ενταξιακών της διαπραγματεύσεων, χωρίς κυρώσεις και χωρίς ανταλλάγματα. Ούτε καν η εισήγηση-πρόταση Αναστασιάδη για 6μηνη προθεσμία δεν λήφθηκε υπόψη.
Αντίθετα, η Λευκωσία προέβη σε προφορική μονομερή δήλωση -δηλ. άνευ αντικρίσματος- ότι θα θέτει όρους και προϋποθέσεις, αν η Τουρκία δεν συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις της. Θα παγώσει, λέγει, έξι κεφάλαια. Θεωρητικά, η Λευκωσία μπορεί να επιχειρήσει πάγωμα κεφαλαίων, αλλά τι θα συμβεί; Θα έρθει αντιμέτωπη με τους υπόλοιπους 26 εταίρους, που θα της υποδείξουν, ορθά, ότι παρασπονδεί, παραβιάζοντας τα ομόφωνα Συμπεράσματα. Εξάλλου, ο Επίτροπος για τη Διεύρυνση Όλι Ρεν εξήγησε ότι όσα είπε ο «φίλος του» Μάρκος Κυπριανού, για τα έξι κεφάλαια, δεν ισχύουν, επειδή τα κεφάλαια αυτά είναι ήδη παγωμένα-μπλοκαρισμένα και δεν αλλάζουν σχεδόν καθόλου την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας.
Μειωμένες αντιστάσεις
Προς τι οι πανηγυρισμοί Κυβέρνησης, ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ, ότι «υπο τας περιστάσεις» πέτυχαν «ενίσχυση της γλώσσας των συμπερασμάτων», παρά το «εχθρικό κλίμα» και ότι έστειλαν στην Τουρκία «ισχυρά μηνύματα»; Τι προσκομίζει η έκφραση «βαθιάς θλιψης» των «27» για την άρνηση της Τουρκίας να συμμορφωθεί; Οι στόχοι του Προέδρου και των συνεργαζόμενων κομμάτων ήταν ότι η Τουρκία δεν θα περάσει αλώβητη το ορόσημο του Δεκέμβρη και αν δεν εφαρμόσει τις δεσμεύσεις της, να υποστεί κυρώσεις. Αντ΄ αυτών, η κατοχική χώρα προχωρεί ανεμπόδιστη στην ενταξιακή της πορεία.
Προφανώς οι Βρετανοί, που ελέγχουν τη διαδικασία των συνομιλιών, δεν επιθυμούν να χαλάσει η σούπα που ετοιμάζουν για πιθανή, σύντομα, λύση. Με διπλωματική μαεστρία εξαπάτησαν την Κυβέρνηση, έδωσαν συγχωροχάρτι στην Τουρκία και εξευτέλισαν τη Λευκωσία. Παρά τις ανένδοτες διακηρύξεις του, ο Πρόεδρος ήδη έχει δεχθεί ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα -η επιτάχυνση των συνομιλιών από το Κελλάκι στην κατεχόμενη Κερύνεια, τι είναι;- και επιδιαιτησία των Βρετανών παντεποπτών. Ακόμα και στις συνομιλίες η Τουρκία επέβαλε τα χρονοδιαγράμματά της. Και το ΑΚΕΛ, το ΔΗΚΟ και η ΕΔΕΚ ασχολούνται με τα ισχυρά μηνύματα, αφού μετέτρεψαν την Κύπρο σε κράτος ανύπαρκτων αντιστάσεων και αξιοπρέπειας.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Σημερινή", 13/11/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου