Όταν ένας κομματάρχης αναβαθμίζεται σε ηγέτη κράτους, αλλά μέσα στο μυαλό του δεν είναι η εξυπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος, αλλά του κομματικού, ή θέλει να εξυπηρετήσει το εθνικό συμφέρον μέσα από τις ιδεοληψίες του, τότε το κράτος, ο λαός, το εθνικό συμφέρον θα δεινοπαθήσουν.
Αυτός είναι ο Δημήτρης Χριστόφιας. Εξελέγη αρχηγός κράτους, αλλά παρέμεινε κομματάρχης. Και εξελίσσεται σε θεομηνία και οδοστρωτήρα για την εθνική υπόθεση.
Ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ το ομολόγησε: Όσα είπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην Ουάσινγκτον, αποτελούν την ξεκάθαρη και διαχρονική θέση του του ΑΚΕΛ και του Δημήτρη Χριστόφια, είπε ο Άντρος Κυπριανού.
Ο άνθρωπος, δηλαδή, πήγε στην εκδήλωση της μεγαλύτερης δεξαμενής σκέψης των Ηνωμένων Πολιτειών, όχι για να μιλήσει ως ηγέτης του κυπριακού Ελληνισμού, αλλά για να εμπεδώσει στους Αμερικανούς την ιδεολογική αγκύλωση του ΑΚΕΛ.
Αν μελετήσει κάποιος την πορεία του Δημήτρη Χριστόφια, από τη στιγμή της εκλογής του ώς σήμερα, θα αντιληφθεί ότι όλη η προσπάθεια και η αγωνία του, είναι να εμπεδώσει στον κυπριακό Ελληνισμό το αίσθημα της ίσης ενοχής, να αποενοχοποιήσει την Τουρκία και τους Τουρκοκυπρίους, να προετοιμάσει το έδαφος για την αποδοχή μιας κακής λύσης, εν ονόματι του «φταίξαμε και εμείς, πρέπει να πληρώσουμε». Δεν αναγνωρίζει ότι το 1963 έγινε τουρκικό πραξικόπημα, δεν αναγνωρίζει ότι οι Τουρκοκύπριοι ουδέν συνεισέφεραν στη δημιουργία και στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη αυτού του κράτους, φορτώνει την τραγωδία της Κύπρου στο πραξικόπημα της Χούντας, παρουσιάζεται να μιλά ως εκπρόσωπος των Τουρκοκυπρίων, κάνει παραχωρήσεις υπέρ των Τουρκοκυπρίων και της Τουρκίας, και γενικά εφαρμόζει μια στρατηγική στη βάση των ιδεολογικών αγκυλώσεων του ΑΚΕΛ.
Είναι στρατευμένος σε αυτή την πολιτική. Και δεν είναι τυχαία, ούτε η παράπλευρη προσπάθεια παραποίησης των βιβλίων της Ιστορίας, ούτε η πρόσφατη αναφορά του Υπουργού Παιδείας περί «βαθέος κυπριακού κράτους». Υπάρχει στην Τουρκία βαθύ κράτος, ας μην το διεκτραγωδούμε, αφού και εμείς εδώ έχουμε βαθύ κράτος.
Όλα μοιράζονται στα ίσα. Και σε πολλές περιπτώσεις, φορτώνονται μεγαλύτερες ευθύνες στον κυπριακό Ελληνισμό για την τραγωδία του. Γιατί; Επειδή αυτή είναι η πολιτική του ΑΚΕΛ, αυτή είναι η φιλοσοφία που πρέπει να εμπεδωθεί μέσα στο μυαλό του Ελληνα Κυπρίου, ώστε να δοξαστεί η πολιτική του ΑΚΕΛ.
Σφάλλει και απατάται οικτρά ο Πρόεδρος Χριστόφιας. Όσα λέγει και όσα κάνει δεν θα πείσουν παρά μόνον κάποιους ακελικούς της παλιάς γενιάς και κάποιους κακόμοιρους γλύφτες πέραν του χώρου του. Η συντριπτική πλειοψηφία του κυπριακού Ελληνισμού είναι προσηλωμένη στο ορθό και απορρίπτει τις ακελικές δοξασίες. Το μόνο που θα επιτύχει ο Δημήτρης Χριστόφιας είναι να περάσει στην ιστορία ως ο ηγέτης που πρόσφερε στην Τουρκία όσα ερείσματα χρειαζόταν για να συμπληρώσει το καταστροφικό έργο της...
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Σημερινή", 30/9/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου