Ενα σχόλιο του Φιλελεύθερου (για την ακρίβεια του Τάκη Κουνναφή) οδήγησε τον κ. Ρολάνδη σε ένα άρθρο όπου περίπου ισχυρίζεται πως ό,τι έχει γίνει στον τομέα αξιοποίησης των υδρογονανθράκων της Κυπριακής Δημοκρατίας και ό,τι θα γίνει στο μέλλον το έκανε, το ξεκίνησε, το σκέφτηκε ή σκόπευε να το σκεφτεί εκείνος.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο κ. Ρολάνδης αντιδρά με αυτόν τον τρόπο μόλις κάποιος αναφερθεί σ’ αυτό το θέμα.
Εκείνο που ουσιαστικά ο κ. Κουνναφής επισήμανε είναι ότι στη στρατηγική που σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε από τον Πρόεδρο Παπαδόπουλο και την Κυβέρνησή του, προνοείτο και η προώθηση της ενσωμάτωσης και της Ελλάδας στην προσπάθειά μας για διασφάλιση των θαλάσσιων κυριαρχικών μας δικαιωμάτων μέσα από την υπογραφή διακρατικών συμφωνιών αλλά και της διενέργειας θαλάσσιων ερευνών. Έγιναν παροτρύνσεις προς την Αθήνα γιατί πιστεύαμε ότι με παράλληλες και ταυτόχρονες κινήσεις, βάσει κοινού σχεδιασμού, θα μπορούσαν να διασφαλιστούν και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Η τελική, όμως, απόφαση ανήκε στην Ελληνική Κυβέρνηση. Η υπερεκτίμηση των τουρκικών αντιδράσεων οδήγησε την Αθήνα τότε σε αδράνεια.
Όντως η Τουρκία αντέδρασε στο στάδιο υλοποίησης της στρατηγικής μας αλλά χωρίς επιτυχία. Υπογράψαμε συμφωνία συνεκμετάλλευσης με την Αίγυπτο, συμφωνία για την ΑΟΖ με το Λίβανο, έγιναν συνομιλίες με Συρία, Ισραήλ και Λιβύη, η Κυπριακή Δημοκρατία έκανε με επιτυχία και πλήρη μυστικότητα θαλάσσιες έρευνες, παρουσίασε σε διεθνή βήματα τα ευρήματα των ερευνών με αναλύσεις του Κρατικού Ινστιτούτου Πετρελαίων της Γαλλίας, προκήρυξε διεθνή διαγωνισμό για αδειοδότηση εξορύξεων κ.λπ.
Την αντίδρασή της (αποστολή του στόλου στην περιοχή των ερευνών και απειλές για χρήση στρατιωτικής βίας) η Τουρκία την πλήρωσε ακριβά: ασκήσαμε βέτο στο άνοιγμα του κεφαλαίου Ενέργειας αλλά και στη Συμφωνία Συνεργασίας μεταξύ του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφάλειας και της Τουρκίας.
Κατά τον κ. Ρολάνδη όλα αυτά δεν έχουν καμιά αξία. Τα είχε προσχεδιάσει και σκεφτεί εκείνος, άρα σ’ αυτόν οφείλονται οι όποιες επιτυχίες μας σ’ αυτό τον τομέα.
Υπάρχει ακόμα μια επιτυχής σκέψη και εισήγηση του κ. Ρολάνδη την οποία δημόσια εξήγγειλε αλλά την ξέχασε. Για λόγους δίκαιης απονομής της δόξας την υπενθυμίζω: όταν η Τουρκία μάς απειλούσε και εμείς αγωνιζόμαστε για να ανατρέψουμε τους τουρκικούς σχεδιασμούς και να κατοχυρώσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, ο κ. Ρολάνδης μάς εισηγήθηκε να συζητήσουμε το θέμα με την τουρκική πλευρά πριν προχωρήσουμε (αναγνωρίζοντάς της έτσι δικαιώματα) και να ανοίξουμε ένα ειδικό ταμείο όπου θα κατατίθεται το μερίδιο των Τουρκοκύπριων από τα έσοδα που θα προκύψουν από την εξόρυξη φυσικού αερίου ή πετρελαίου!
Κανένας δεν παραγνωρίζει τις προσπάθειες και τους σχεδιασμούς των διαφόρων κυβερνήσεων από το 1960 μέχρι σήμερα για το θέμα των υδρογονανθράκων. Μόνο, όμως, ο Τάσσος Παπαδόπουλος τόλμησε να κάνει πράξη τις σκέψεις, να αγνοήσει τις τουρκικές απειλές και να προχωρήσει στη διεξαγωγή ερευνών στη θαλάσσια ζώνη των ελεύθερων περιοχών και έμπρακτα να κατοχυρώσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ουδέποτε ο Τάσσος Παπαδόπουλος διεκδίκησε δόξα και δάφνες γι’ αυτή του την προνοητική πολιτική. Τη δόξα και τις δάφνες τα άφησε σ’ αυτούς που τα σκέφτηκαν ή προτίθοντο να τα σκεφτούν...
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Φιλελεύθερος", 29/7/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου