Του Κώστα Βενιζέλου
Τι έκανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας βρισκόμενος στη Νέα Υόρκη; Μπροστά στο παροξυσμό της Άγκυρας, τις υπερβολικές ακραίες αντιδράσεις της, η Λευκωσία ακολούθησε την πεπατημένη. Στη λογική της μίζερης απολογητικής πολιτικής των «ανοιγμάτων» και των «δώρων» για να κατευναστεί το θηρίο. Γιατί στην άσκηση ενός κυριαρχικού δικαιώματος πρέπει να εντάξουμε κι άλλους παίκτες; Ακόμη και το θέμα των Τουρκοκυπρίων δεν μπορεί να τίθεται από τώρα. Εάν γνωρίζουν πως είτε λυθεί το Κυπριακό είτε όχι, θα έχουν οφέλη, τότε γιατί να έχουν κίνητρο να συνεργαστούν για μια συμφωνία στο Κυπριακό; Όχι μόνο δεν θα έχουν αλλά θα τους σπρώξουμε σε μια λογική πως τα δικά μας (στα κατεχόμενα) «δικά τους» και οι τσέπες τους γεμάτες.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Φιλελεύθερος", 24/9/2011
ΤΟ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟ λάθος δεν είναι σύμπτωση. Είναι συνειδητή πολιτική επιλογή. Και το σημαντικότερο είναι πως επαναλαμβάνονται (τα λάθη) χωρίς να συνειδητοποιείται ποσώς το μέγεθος των πολιτικών ακροβασιών. Το 2008, πριν από την έναρξη της σημερινής εν εξελίξει διαδικασίας των απευθείας διαπραγματεύσεων, δόθηκαν τα γνωστά δώρα με την εκ περιτροπής προεδρίας και την παραμονή 50.000 εποίκων. Αυτή η τακτική δεν απέδωσε ποσώς. Ούτε καν από τους εν δυνάμει μεσολαβητές δεν θεωρήθηκε κίνηση «καλής θέλησης» κι αυτό επιβεβαιώθηκε από τα πολλά μουρμουρητά που ακούστηκαν στη συνέχεια από τους ανεκδίκητους Πάσκο και Ντάουνερ για την ελληνοκυπριακή στάση. Την ίδια ώρα, ο Ταλάτ πήρε τα δώρα και τα έβαλε στα «κεκτημένα» της διαδικασίας ενώ ο Έρογλου τα κλείδωσε και ζητά περισσότερα. Για τα δώρα αυτά έχει διεξαχθεί ολόκληρη συζήτηση στο εσωτερικό, απαιτήθηκε από την πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων να αποσυρθούν, υπήρξε, ωστόσο, κυβερνητική επιμονή. Όχι για λόγους τακτικής («να μην αποσυρθούν τώρα και κατηγορηθούμε») αλλά ουσίας. Αυτή είναι η θέση τους. Είναι προφανές πως η έναρξη των ερευνών για εξόρυξη φυσικού αερίου δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσα στα στενά όρια της χώρας, ούτε και να ενταχθεί στη λογική των συζητήσεων για το Κυπριακό. Έχει στρατηγική σημασία και συνδέεται με ευρύτερα γεωπολιτικά συμφέροντα. Η λογική που αναπτύσσεται από τους διαχειριστές παραπέμπουν σε ιστορίες του μικρού χωριού. Υπάρχει μια απίστευτη και ακατανόητη επιμονή να εξουδετερώνονται πολιτικά εργαλεία και στρατηγικά πλεονεκτήματα.
Τι έκανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας βρισκόμενος στη Νέα Υόρκη; Μπροστά στο παροξυσμό της Άγκυρας, τις υπερβολικές ακραίες αντιδράσεις της, η Λευκωσία ακολούθησε την πεπατημένη. Στη λογική της μίζερης απολογητικής πολιτικής των «ανοιγμάτων» και των «δώρων» για να κατευναστεί το θηρίο. Γιατί στην άσκηση ενός κυριαρχικού δικαιώματος πρέπει να εντάξουμε κι άλλους παίκτες; Ακόμη και το θέμα των Τουρκοκυπρίων δεν μπορεί να τίθεται από τώρα. Εάν γνωρίζουν πως είτε λυθεί το Κυπριακό είτε όχι, θα έχουν οφέλη, τότε γιατί να έχουν κίνητρο να συνεργαστούν για μια συμφωνία στο Κυπριακό; Όχι μόνο δεν θα έχουν αλλά θα τους σπρώξουμε σε μια λογική πως τα δικά μας (στα κατεχόμενα) «δικά τους» και οι τσέπες τους γεμάτες.
Για πρώτη φορά οι Αμερικανοί στηρίζουν τη δική μας θέση σε σχέση με τις έρευνες, προβαίνοντας σε προειδοποιήσεις προς την Άγκυρα.
Το ίδιο και άλλες χώρες και οργανισμοί. Πώς το χρησιμοποιούμε αυτό το πλεονέκτημα που αποκτήσαμε; Με φοβική τακτική και τα μπακαλίστικα σύνδρομα. Μπροστά στους εκφοβισμούς δίνονται δώρα. Τι κι εάν ο Ομπάμα είπε στον Ερντογάν να κάτσει φρόνιμα; Όταν είσαι επιρρεπής στα αυτογκόλ, είσαι…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Φιλελεύθερος", 24/9/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου