Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Το δούλεμα είναι εκ περιτροπής

Του Άριστου Μιχαηλίδη

ΠΑΕΙ κι έρχεται η εκ περιτροπής προεδρία και όποτε το φέρει η ανάγκη (π.χ. για να απαντηθεί η αποχώρηση της ΕΔΕΚ) επανέρχεται και το χιλιοειπωμένο επιχείρημα ότι αυτή η πρόνοια δεν είναι πρόταση του Προέδρου Χριστόφια, αλλά την είχε αποδεχτεί προηγουμένως η ηγεσία, ακόμα και ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Το ενοχλητικό δεν είναι ότι κάποιοι πιστεύουν σ΄ αυτή την πρόνοια και επιχειρηματολογούν για να την υποστηρίξουν, είναι η προσπάθεια να πεισθεί ο λαός ότι οφείλει να την αποδεχτεί, όχι επειδή είναι μια καλή ρύθμιση, δημοκρατική, λειτουργική, αλλά επειδή την είχαν αποδεχτεί οι προηγούμενοι. Είναι άδικο, λένε, να κατηγορείται ο Πρόεδρος Χριστόφιας γι΄ αυτή την πρόταση, αφού υπάρχει και στην κωδικοποίηση του Εθνικού Συμβουλίου του 2005 και την αποδέχτηκε κι ο τότε Πρόεδρος Παπαδόπουλος, διότι όταν έστειλε αντιπροσώπους στον Ανάν δεν έθεσε θέμα διαφωνίας του με την εκ περιτροπής, άρα συμφωνούσε. Επειδή πες - πες, η πλύση εγκεφάλου φαίνεται να λειτουργεί και μερικοί αναγνώστες μας ρωτούσαν προχτές ποια είναι τελικά η πραγματικότητα (όταν άκουγαν ξανά το επιχείρημα) πρέπει να πούμε το εξής:
Το 2005 το Εθνικό Συμβούλιο προσπαθούσε να βρει τρόπο να σπάσει το αδιέξοδο, που ακολούθησε το δημοψήφισμα και τα κόμματα κατέθεσαν προτάσεις αλλαγών στο σχέδιο Ανάν με την ελπίδα να ξεκινήσει μια νέα διαδικασία. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος έκανε τη σύνοψη των προτάσεων και με βάση αυτήν έστειλε στον ΟΗΕ τους αντιπροσώπους του για να διαβουλευθούν. Μιλώντας στο συνέδριοτου ΑΚΕΛ το Νοέμβριο του 2005 (ήταν μια ομιλία η οποία επίσης χρησιμοποιείται σήμερα παραπλανητικά) ο τότε Πρόεδρος εξήγησε:
«Με βάση αυτή τη «σύνοψη», οι αντιπρόσωποι μου που απέστειλα στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, σε συνεχείς και εντατικές συναντήσεις που διάρκεσαν για μια, σχεδόν, βδομάδα, παρουσίασαν, εξήγησαν με λεπτομέρεια και καθαρότητα τις απαιτήσεις μας για αλλαγές που είτε ήσαν ομόφωνες είτε συγκέντρωναν τη στήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας των κομμάτων. Όλες οι προτάσεις που υπέβαλαν οι αντιπρόσωποι μου, περιορίζονται αυστηρά στη «σύνοψη» που θεωρώ ότι εγκρίθηκε από το Εθνικό Συμβούλιο.
»Διατήρησα και διατηρώ για τον εαυτό μου, το δικαίωμα είτε να προσθέσω είτε να αφαιρέσω θέματα, αναλόγως της προόδου των διαπραγματεύσεων, αλλά δεν πρόκειται να απαριθμήσω επίσημα ή να ιεραρχήσω τις αλλαγές, που επιδιώκουμε προτού καν αρχίσουν οι συνομιλίες».

Εάν λοιπόν δεν ήθελε να αποκαλύψει τις θέσεις πριν αρχίσουν οι συνομιλίες, πώς είναι δυνατόν πέντε χρόνια μετά, να υποστηρίζεται ότι αφού δεν είπε ότι διαφωνούσε σημαίνει ότι συμφωνούσε; Πρόκειται για απίστευτο εγκεφαλικό ακροβατισμό! Άσε, που τότε δεν υπήρχε ούτε Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος, ούτε ζήτημα εκ περιτροπής, όπως υπάρχει σήμερα. Γι΄ αυτό και στη σύνοψη του Εθνικού Συμβουλίου, υπήρχε η εξής αναφορά: «…αν παρουσιαστεί η ευκαιρία ή η δυνατότητα, θα σταθμίσουμε αν μπορεί να επανέλθει η πρόταση για ύπαρξη μόνιμου Προέδρου και Αντιπροέδρου». Μόνιμος Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος, όπως στη Ζυρίχη, ούτε εκ περιτροπής, ούτε άλλα παρεπόμενα.

Γιατί επιμένουν να μας κοροϊδεύουν τόσο εξόφθαλμα οι ίδιοι οι αρχηγοί μας; Αν τους αρέσει να έχουν Τούρκο Πρόεδρο ας μας εξηγήσουν τους λόγους να μας πείσουν κι εμάς, είναι ανάγκη να μας δουλεύουν κι από πάνω;


Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Φιλελεύθερος", 12/2/2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου