Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Η θηλιά σφίγγει

Του δρα Ευστάθιου Αβρααμίδη

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ της Νέας Υόρκης έδωσε ένα σαφές χρονοδιάγραμμα και ένα μελετημένο βήμα προς την επιδιαιτησία. Μέχρι τη συνάντηση του Ιανουαρίου, οι πιέσεις θα αυξηθούν και οι δύο πλευρές θα είναι υπό την επιτήρηση του ΟΗΕ, δηλαδή του Ντάουνερ. Η θηλιά σφίγγει γύρω από τον λαιμό μας. Τα σχοινιά της θηλιάς τα τραβάνε ο Ντάουνερ, ο Πάσκο και οι Άγγλοι. Το κάνουν αργά-αργά, για να μην υπάρχουν αντιδράσεις, έτσι ώστε να φτάσουμε στον πνιγμό της ελληνοκυπριακής κοινότητας (μέσω αυτοχειριασμού) με τη μέθοδο του μιθριδατισμού. Έτσι δίνουν την ευκαιρία στον Δ. Χριστόφια να δηλώνει ικανοποιημένος, δίνουν όμως και τον χρόνο ώστε η προπαγάνδα - η οποία μέχρι τώρα δεν απέδωσε τα αναμενόμενα ανάμεσα στους Ελληνοκυπρίους - να προσπαθήσει να λειτουργήσει. Αφήνουν, επίσης, στον Δ. Χριστόφια τη δυνατότητα να μιλά ακόμα για διαδικασία «από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους», μια διαδικασία που δεν υφίσταται, αλλά λειτουργεί ως προπέτασμα καπνού, το οποίο δίνει την πλασματική εικόνα ότι τάχα αποφασίζει η τουρκοκυπριακή κοινότητα για τη στάση της και αφήνει στο απυρόβλητο τον εισβολέα (ή μήπως είναι εθνικισμός να αποκαλούμε την Τουρκία εισβολέα;).

Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Προπαγάνδα ΑΚΕΛ στο ελληνικό κοινοβούλιο!

Με τον Κωστάκη Αντωνίου

Όταν μιλά ένας κρατικός ηγέτης, ενώπιον ενός κοινοβουλίου, οφείλει να μιλά με σοβαρότητα και με το κύρος του αξιώματός του, αλλά και στο επίπεδο των ανθρώπων που τον ακούν. Όταν, λοιπόν, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας μιλά για πρώτη φορά ενώπιον της Βουλής των Ελλήνων και τον τιμούν ο Πρόεδρος και ο Πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας, οφείλει να αρθρώνει πολυσήμαντο πολιτικό και φιλοσοφικό λόγο. Δεν εκφωνεί λόγο του επιπέδου της προσφώνησης που κάμνει σε κομματικό ακτίβ της περιοχής Κελλακίου.

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

Επικίνδυνη θολούρα

Του Γιώργου Κολοκασίδη*

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έφυγε από την Νέα Υόρκη χωρίς προφανή τραύματα. Και για αυτό εμφανίζεται ανακουφισμένος. Ακόμη και κατευχαριστημένος. Στηλίτευσε δε αυτούς που προέβλεπαν κακά. Σε αυτό όμως δεν έχει δίκαιο. Υπενθυμίζεται ότι ο ίδιος ο πρόεδρος δήλωνε επανειλημμένα τις επιφυλάξεις του απέναντι σε τέτοια συνάντηση. Τελικά όταν ορίστηκε η συνάντηση, ακώντος του προέδρου, θύμωνε με όποιους του υπενθύμιζαν τις δικές του επιφυλάξεις! Μετά δήλωνε τοις πάσι ότι δεν υπήρχε κίνδυνος αιφνιδιασμού στη Νέα Υόρκη και ότι ο ίδιος ασμένως προσερχόταν. Από την άλλη έκανε κινήσεις, σωστές βέβαια, για να αποφύγει τα χείριστα. Τελικά βγήκε από τη συνάντηση αφήνοντας να νοηθεί ότι αγωνίστηκε και άντεξε στις πιέσεις. Καλά έπραξε. Όχι όμως να μέμφεται όλους που του επεσήμαιναν τους κινδύνους. Αυτούς, δαιμονοποιούς του ΟΗΕ τους ανέβαζε κινδυνολόγους τους κατέβαζε. Αν ο Οργανισμός είναι τέτοιων αγαθών προθέσεων τότε γιατί ανακουφίζεται και ο ίδιος βγαίνοντας από τη συνάντηση; Αν έχουν έτσι τα πράγματα τότε γιατί είμαστε ευχαριστημένοι απλώς με την κατανομή ίσων ευθυνών από τον ΟΗΕ; Διότι όταν ο ΓΓ λέγει ότι τα δύο μέρη πρέπει να κάνουν περισσότερα εννοεί ότι και το θύμα και ο θύτης πρέπει να προβούν σε παραχωρήσεις. Τόσο ο κ. Χριστόφιας, ο οποίος έδωσε ήδη τόσα πολλά, όσο και οι Τούρκοι οι οποίοι δεν έδωσαν τίποτα. Η πραγματικότητα λοιπόν είναι ότι οι συναντήσεις με τον ΓΓ υποκρύπτουν κινδύνους.

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Αγοράσαμε τη γη μας από τους Βρετανούς!

Του Άριστου Μιχαηλίδη

Είναι κι αυτό ακόμα ένας παραλογισμός που πρέπει να συνηθίσουμε για να μην φαινόμαστε παράξενοι. Οι Βρετανοί χρωστούν στο κυπριακό κράτος εκατομμύρια για τις Βάσεις και τις διευκολύνσεις που τους παρέχει σε όλη την ελεύθερη επικράτεια, αρνούνται να πληρώσουν εδώ και μισό αιώνα, δεν τους ζητά τα οφειλόμενα το κυπριακό κράτος, αλλά τους πληρώνει από πάνω και €12 εκατομμύρια για να αγοράσει τη γη του. Από τους Βρετανούς! Αγόρασε η Κυπριακή Δημοκρατία τον οικισμό Βερεγγάρια στα Πολεμίδια (240 σκάλες κυπριακής γης) που κατείχε η βρετανική Κυβέρνηση από το 1960 και πρέπει να πανηγυρίζουμε κιόλας γιατί πετύχαμε καλή τιμή. Δηλαδή, αν δεν συμφωνούσαμε θα μπορούσε η βρετανική Κυβέρνηση να πουλήσει αυτή τη γη σε κάποιον άλλο, στην τουρκική Κυβέρνηση ας πούμε;

Αλλά με ποιον άλλο κάνει διαπραγματεύσεις η κυπριακή Κυβέρνηση για να αποκτήσει κυπριακό έδαφος; Όπου κρίνει αναγκαίο να περάσει στην ιδιοκτησία της ιδιωτική γη, προχωρά σε απαλλοτρίωση κι ο ιδιοκτήτης, αν έχει παράπονο, ας τρέχει στα δικαστήρια. Γι΄ αυτή τη γη γιατί δεν έκανε απαλλοτρίωση και μάλιστα με ένα συμβολικό ποσό, έναντι όσων έχει να παίρνει κι ας τρέχει στα δικαστήρια η βρετανική Κυβέρνηση; Θα μπορούσε να ήταν κι αυτό ένα μέτρο αντίδρασης στη βρετανική πολιτική, που σήμερα έφτασε στο σημείο, διά του πρώην υπουργού Εξωτερικών Τζακ Στρο, να υποβάλλει στη διεθνή κοινότητα ότι ήρθε η ώρα για αναγνώριση του ψευδοκράτους και διχοτόμηση της Κύπρου.

Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010

ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ ως… χεράκια του Ντάουνερ!

Η νέα συμπαιγνία των δύο κομμάτων εξευτέλισε την αξιοπιστία της Βουλής

Του Σάββα Ιακωβίδη

Δεν υπάρχουν πολλοί τρόποι για ένα Κοινοβούλιο για να χάσει τη σοβαρότητα και την αξιοπιστία του, παρά μόνον ένας: Να υποκύψει σε εξωκοινοβουλευτικές πιέσεις και να δώσει την εικόνα υποχείριου και πειθήνιου οργάνου, που υπακούει σε έξωθεν πιέσεις και επιθυμίες. Η Κυπριακή Βουλή εξευτελίστηκε την περ. Πέμπτη, μετά την κατά πλειοψηφίαν -ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ- απόφαση της Επιτροπής Θεσμών, Αξιών και Επιτρόπου Διοικήσεως να αναβάλει τη συζήτηση θέματος για την άθλια συμπεριφορά του Ειδικού Αντιπροσώπου του ΓΓ του ΟΗΕ, Αλεξάντερ Ντάουνερ.

Η συζήτηση θα διεξαχθεί μετά τις 18 Νοεμβρίου, δηλ. μετά την τριμερή συνάντηση στη Νέα Υόρκη. Το θέμα που είχε εγγραφεί τον περ. Οκτώβριο από τους βουλευτές Ρίκκο Ερωτοκρίτου και Ανδρέα Σ. Αγγελίδη αφορούσε τη θεσμική προστασία αξιωματούχων του κράτους, θρησκευτικών ηγετών και Κυπρίων πολιτών που, διά των αποκαλυφθέντων εγγράφων Ντάουνερ, στο γνωστό βιβλίο, «Σημαδεμένη τράπουλα», των Αιμιλιανίδη, Κοντού και Κέντα, χλευάζονται, διασύρονται, κατηγοριοποιούνται κατά τρόπο ανάρμοστο από τον Ντάουνερ και άλλους λειτουργούς του ΟΗΕ.

Το βιβλίο «Σημαδεμένη τράπουλα» κυκλοφόρησε τον περ. Αύγουστο και ήδη έγινε μπεστ σέλερ για τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις του για τη συμπεριφορά και την τεχνοτροπία του Ειδικού Αντιπροσώπου του ΓΓ του ΟΗΕ. Από τον Αύγουστο μέχρι και τα μέσα Οκτωβρίου, ουδείς ενοχλήθηκε. Ούτε και ο Ντάουνερ. Μόλις, όμως, δημοσιοποιήθηκε ότι οι δύο βουλευτές ενέγραψαν θέμα προς συζήτηση στην Επιτροπή Θεσμών, ενεργοποιήθηκαν διάφοροι: Πολιτικοί, δημοσιογράφοι και εφημερίδες. Και επειδή ο Ντάουνερ γνωρίζει, προφανώς, την τέχνη της διαβουκόλησης και αξιοποίησης πρόθυμων πληρεξουσίων, τους άφησε να ενεργήσουν εκείνοι, αντ’ αυτού.

Με συνοδεία στη Νέα Υόρκη;

Του Χρύσανθου Τσουρούλη

Σκέψεις για μετάβαση και των πολιτικών αρχηγών ενόψει τριμερούς

Τελικά αποφεύχθηκε η 15η Νοεμβρίου, ημέρα κατά την οποία οι Τούρκοι γιορτάζουν και εμείς... θρηνούμε, και ορίστηκε η 18η του μηνός για το «μεγάλο ραντεβού» της Νέας Υόρκης.

Οι Δημήτρης Χριστόφιας και Ντερβίς Έρογλου θα συναντηθούν με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, σε μια τριμερή συνάντηση. Η επιλογή από το ημερολόγιο δεν είναι καθόλου τυχαία, αφού μόλις μερικές ημέρες αργότερα, στις 23 του μήνα, θα υποβληθεί στο Συμβούλιο Ασφαλείας η σχετική έκθεση του Γ.Γ. των Η.Ε. για την πρόοδο των συνομιλιών. Καθόλου τυχαία δεν είναι και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Του Συμβουλίου Ασφαλείας προεδρεύει η Βρετανία, ενώ την έκθεση των Η.Ε. για το Κυπριακό θα παρουσιάσει ως εκπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα, ο πολυσυζητημένος Αλεξάντερ Ντάουνερ.


Ψάχνει «συντροφιά» στη Νέα Υόρκη;

Εύκολα θα έλεγε κανείς ότι οι οιωνοί δεν είναι καθόλου θετικοί για την ελληνική πλευρά. Ίσως να είναι γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο που τις τελευταίες ημέρες ωριμάζει πολύ, σε κύκλους του Προεδρικού, η ιδέα να ζητήσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας από τους αρχηγούς των κομμάτων να τον συνοδεύσουν στη Νέα Υόρκη. Μια προκαταρκτική βολιδοσκόπηση των προθέσεών τους, μας εξομολογείται αξιόπιστη πηγή του Προεδρικού, θα γίνει την ερχόμενη Τρίτη, στο άτυπο Συμβούλιο Αρχηγών. Μια τέτοια κίνηση, στο πρότυπο της πρακτικής που εφάρμοζαν στο παρελθόν και άλλοι Πρόεδροι, σίγουρα θα ελαφρύνει κάπως το βάρος στους ώμους του Δημήτρη Χριστόφια. Προκύπτει, όμως, ένα σοβαρό δίλημμα. Και προβληματίζει σοβαρά τους εμπνευστές της «ιδέας για εθνική αποστολή στη Νέα Υόρκη». Αν ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ Μάριος Καρογιάν θα πρέπει να μείνει πίσω, και ως Πρόεδρος της Βουλής θα αναπληρώνει τον Πρόεδρο, τότε το κόμμα θα εκπροσωπήσει ο αναπληρωτής του, Γιώργος Κολοκασίδης. Αυτό από μόνο του «αποτελεί εφιάλτη» στους συγκεκριμένους κύκλους. Ενώ αρκετά δύσκολο, έως απίθανο, είναι να δεχτεί σε αυτήν τη συγκυρία μια τέτοια πρόσκληση ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, λόγω της όλης μέχρι σήμερα τοποθέτησης του Νίκου Αναστασιάδη, ο οποίος ασκεί έντονη κριτική και διατυπώνει αντιρρήσεις, τόσο για την απουσία ενημέρωσης όσο και για τα «τετελεσμένα» ενώπιον των οποίων έφερνε ο Πρόεδρος Χριστόφιας το Εθνικό Συμβούλιο. «Θα ερχόταν σε πλήρη αντίφαση με την αποδοχή μιας τέτοιας πρόσκλησης την υστάτη», υποστηρίζει στέλεχος της ανώτερης βαθμίδας του ΔΗΣΥ.

Πάντως, τις τελευταίες ημέρες στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών υπήρξαν πυρετώδεις προεργασίες για τον καθορισμό, τόσο του περιεχομένου όσο και της διαδικασίας της συνάντησης του Γ.Γ. με τους δυο ηγέτες. Έγκυροι κύκλοι αναφέρουν στη «Σ» από την έδρα των Η.Ε., ότι κατέληξαν να γίνει μόνο μια συνάντηση των τριών. Ο σκοπός αυτής της μεθόδευσης θα είναι, μετά τη συνάντηση, σύμφωνα πάντα με τους ίδιους κύκλους, ο Μπαν Κι Μουν να είναι σε θέση να ανακοινώσει κάποιες συγκλίσεις στο περιουσιακό, έστω και σε δευτερεύοντα ζητήματα. Σαν τέτοιες συγκλίσεις εκτιμάται ότι θα προβληθούν τα σχετικά με την Επιτροπή Αποζημιώσεων και τον Οργανισμό Γης. «Χωρίς να υπάρχει καμία ελπίδα όχι να καταλήξουν, αλλά έστω και να βρεθούν σε σύγκλιση επί της ουσίας του ζητήματος, σε αυτά τα επιμέρους έχουμε την προσδοκία ότι, έστω και την υστάτη, θα γεφυρωθούν οι διαφορές...».