Το παζλ είναι συμπληρωμένο

Του Άριστου Μιχαηλίδη

Το έγγραφο που αποκάλυψε χθες η εφημερίδα Σημερινή συμπληρώνει το παζλ και επιβεβαιώνει, χωρίς να αφήνει την παραμικρή αμφιβολία, αυτό που πολλοί λέγαμε όλες τις προηγούμενες μέρες. Ότι η διαχείριση του φονικού φορτίου, που οδήγησε στην τραγωδία της 11ης Ιουλίου, ήταν πρωτίστως πολιτική και ότι η απόφαση πάνω στην οποία βασίστηκαν όλοι όσοι ασχολήθηκαν, ήταν απόφαση του Προέδρου Χριστόφια και κανενός άλλου. Ούτε του Μάρκου Κυπριανού, ούτε του Κώστα Παπακώστα, ούτε κανενός αξιωματικού του στρατού ή διπλωμάτη του Υπ. Εξωτερικών. Όλοι, ανεύθυνα και υποτακτικά στρατιωτάκια, ασχέτως γαλονιών και θώκων, αγωνίζονταν επί δυόμισι χρόνια να εφαρμόσουν πιστά την πολιτική απόφαση του κ. Χριστόφια και ως συνήθως βασιλικότεροι του βασιλέως, έπεισαν και τους εαυτούς τους ότι το φορτίο ήταν ασφαλές και δεν έκρυβε κανέναν κίνδυνο.

«Οι πολιτικοί λόγοι δεν έχουν αλλάξει και επομένως δεν δικαιολογείται, προς το παρόν, οποιαδήποτε αλλαγή στον τρόπο χειρισμού του θέματος», έλεγε σε επιστολή του στις 31/12/09 ο διευθυντής του Υπ. Εξωτερικών Νίκος Αιμιλίου. Και το ίδιο επανέλαβε στις 7/7/10: «Οι πολιτικοί λόγοι για τους οποίους πέρσι το καλοκαίρι είχαμε καταλήξει στα συγκεκριμένα συμπεράσματα εξακολουθούν να υφίστανται. Συνεπώς δεν δικαιολογείται προς το παρόν οποιαδήποτε αλλαγή στον τρόπο χειρισμού του θέματος». Απαντούσε στις πιέσεις του ΓΕΕΦ και του Υπ. Άμυνας, που είχαν την ευθύνη για τη φύλαξη του φορτίου αλλά δεν ήξεραν τι να το κάνουν. Παρά τις γνωματεύσεις του Τελωνείου και της Εισαγγελίας ότι το φορτίο θα μπορούσε να εκποιηθεί σε πλειστηριασμό, να αξιοποιηθεί από την Εθνική Φρουρά ή να καταστραφεί, «οι πολιτικοί λόγοι» δεν δικαιολογούσαν οποιαδήποτε αλλαγή στον τρόπο χειρισμού. Δηλαδή, στη μοιραία «φύλαξή» του στη ναυτική βάση. Ποιοι ήταν, λοιπόν, οι πολιτικοί λόγοι, που δεν άφηναν όλους αυτούς τους αξιωματούχους που ασχολήθηκαν να ανοίξουν τα μάτια τους και να κινηθούν ώστε να ληφθούν άλλες αποφάσεις; Ήταν η υπόσχεση που έδωσε προσωπικά ο Δημήτρης Χριστόφιας στον Πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ, όταν επισκέφθηκε τη Δαμασκό στις 31/8/2009. Σύμφωνα με το έγγραφο, που αποτελεί τα πρακτικά της συνάντησης των δύο προέδρων, «ο Πρόεδρος Χριστόφιας διαβεβαίωσε ότι το φορτίο δεν θα δοθεί σε οποιονδήποτε και θα παραμείνει φυλαγμένο στην Κύπρο, μέχρις ότου είναι δυνατή η επιστροφή του στη Συρία ή το Ιράν». Επίσης ο Πρόεδρος εξήγησε στον Άσαντ ότι αναγκάστηκε να κατάσχει το φορτίο, διότι δεν μπορούσε να παραβιάσει την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας («Αναγκαστήκαμε όμως και είμαστε υπό κατοχή και τους έχουμε ανάγκη», έλεγε στον Άσαντ) αλλά διαβεβαίωνε κατ’ επανάληψη ότι θα το φυλάει εκεί μέχρι να το παραδώσει στη Συρία ή στο Ιράν.

Μπροστά σε αυτή την πολιτική απόφαση, να πουλήσουμε εκδούλευση στη Συρία και στο Ιράν, πέρασαν σε δεύτερη μοίρα και η ασφάλεια αλλά και οι σχέσεις της Κύπρου με ισχυρούς εταίρους της Ε.Ε. και με το Συμβούλιο Ασφαλείας. Αυτή ήταν η απόφαση, που οδήγησε στην τραγωδία. Και αυτή η απόφαση ανήκει στον Πρόεδρο Χριστόφια. Η ευθύνη για τις συνέπειές της δεν μπορεί να ανήκει σε άλλον.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Ο Φιλελεύθερος", 18/8/2011