Πριν από λίγο καιρό είδαμε στις εφημερίδες ότι ο Ντάουνερ μιλώντας σε σύναξη της πλατφόρμας του «ναι», εξέφρασε αηδία για τα «απορριπτικά» ΜΜΕ κατονομάζοντας «Φιλελεύθερο» «Σημερινή», «Αντένα» και «Σίγμα» (τίτλος τιμής για αυτά τα ΜΜΕ η άποψή του). Φανταστείτε την αντίδραση που θα προκαλούσε σε μια οποιαδήποτε φυσιολογική χώρα ένας ξένος απεσταλμένος, υποτίθεται αντικειμενικός, να μιλά με τόση εχθρότητα και περιφρόνηση για κάποια ΜΜΕ της χώρας αυτής -τα μεγαλύτερα του τόπου- επειδή δεν συμφωνούν μαζί του, επειδή αντιστρατεύονται την πολιτική που ήλθε να επιβάλει στην Κύπρο, μια πολιτική εχθρική προς τον κυπριακό ελληνισμό. Κανείς όμως δεν αντέδρασε αφού ο αυτοσεβασμός θεωρείται στην Κύπρο εθνικισμός, σοβινισμός κ.λπ. Η κυβέρνηση δεν αντέδρασε αφού η εχθρότητα του Ντάουνερ αφορά εκείνους που αγωνίζονται για αποτροπή κακής λύσης, αλλά συνεργάζεται με εκείνους που λατρεύουν το σχέδιο Ανάν.
Πρόσφατα, όμως, φάνηκε ότι η στάση του Ντάουνερ δεν είναι τυχαία, αλλά συνειδητή επιλογή. Τα έγγραφα που αποκάλυψε ο ικανός Μ. Ιγνατίου και που καταγράφουν συνομιλίες του Ντάουνερ με διάφορους, είναι ιδιαίτερα εύγλωττα και μας βγάζουν από το λήθαργο μας. Μας αποκαλύπτουν για παράδειγμα ότι ο Ν. Αναστασιάδης θα είναι για τους ξένους ο άνθρωπος-κλειδί για την προώθηση της λύσης (ποιας λύσης να εννοεί; Την έχουν ήδη αποφασίσει πριν τελειώσουν οι συνομιλίες;).
Μας λένε επίσης ότι ο Ν. Ανανστασιάδης είναι αυτός που είπε στον Ντάουνερ να φυλάγεται από τον «απορριπτικό» «Φιλελεύθερο» - άρα καταλαβαίνετε τι λύση προωθούν. Μετά από τις αποκαλύψεις, μας είπαν αρχικά ότι δεν υπάρχουν τέτοια έγγραφα, ύστερα ότι κακώς διέρρευσαν και μετά ότι η γραμματέας του Ντάουνερ δεν τα έγραψε καλά - σίγουρα θεωρούν πως στην ελεύθερη Κύπρος πλειοψηφούν οι ηλίθιοι. Παράλληλα κάποιοι νεοταξικοί δημοσιογράφοι ανέλαβαν μέσα από τους ανανικούς σταθμούς και εφημερίδες τους να υποβαθμίσουν τη σημασία των διαρροών, αφού αυτές δείχνουν σημεία και τέρατα και αφυπνίζουν τους πολίτες. Ο Ντάουνερ μιλά ακόμα για λύση που θα γίνει με υποχωρήσεις που δέχτηκαν να κάνουν οι δυο πλευρές (ποιές άλλες υποχωρήσεις δεχτήκαμε;), για ιδέες που θα μπορούσε να ρίξει στο τραπέζι (για να γίνει επιδιαιτησία) - θέση που φυσικά στηρίζει ασμένως ο Ανανστασιάδης για συνέχιση των εγγυήσεων και για παραμονή των εποίκων. Κι όμως ο τόσο προσβλητικός και εχθρικός αυτός διπλωμάτης γίνεται ακόμα αποδεκτός από τη χαμογελαστή πλευρά μας. Ευτυχώς μετά την τελευταία δόση διαρροών αντέδρασαν όλα τα κόμματα πλην φυσικά των ΑΚΕΛΔΗΣΥ. Επειδή όμως η κυβέρνηση μας είναι τόσο υποχωρητική ώστε να χαμογελά μπροστά στην εμφανή εχθρότητα του Ντάουνερ και του Πάσκο, όλοι αυτοί οι συνωμότες ενθαρρύνονται. Κατά τα άλλα ο Αναστασιάδης μίλησε και πάλι για συνωμοσιολογία, ενώ είναι προφανές ότι είμαστε μπροστά σε μια συνωμοσία που συνεχίζεται από το 2004 και τώρα ευρίσκεται στη δεύτερη κορύφωσή της με τους ίδιους πρωταγωνιστές και τους ίδιους στόχους: την επιβολή σχεδίου τύπου Ανάν που να μετατρέπει την Κύπρο σε τουρκοβρετανικό προτεκτοράτο.
Οι Ν. Αναστασιάδης και Α. Κυπριανού μιλάνε επίσης για διαστρέβλωση των θέσεων τους, ενώ είναι επίσης προφανές ότι οι θέσεις τους είναι από τη φύση τους στρεβλές και δεν χρειάζονται διαστρέβλωση.
Συμπερασματικά, θεωρώ ότι ελάχιστη συλλογική αξιοπρέπεια αν διαθέταμε ως λαός και ως χώρα θα έπρεπε να ζητηθεί η απομάκρυνση του προσβλητικού και εχθρικού Ντάουνερ από την Κύπρο. Φεύγοντας θα ήταν καλό να πάρει μαζί του και τον κολλητό του, τον Ν. Αναστασιάδη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου