Η κυβέρνηση οφείλει να είναι πειστική όταν απευθύνεται στους πολίτες. Να σέβεται τη νοημοσύνη και την κριτική αισθητική τους. Με αφορμή το άνοιγμα κυπριακής πρεσβείας στην Κούβα και σχετικές αντιδράσεις και δημοσιεύματα, ο Κυβ. Εκπρόσωπος προέβη πρόσφατα σε δηλώσεις. «Είναι δικαίωμα», λέγει, της Κυπριακής Δημοκρατίας «να ανοίγει πρεσβείες όπου νομίζει καλό και αυτό δεν αποτελεί εχθρική ενέργεια έναντι κανενός».
Ασφαλώς και είναι κυρίαρχο δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να ανοίγει πρεσβείες όπου αυτές εξυπηρετούν το ευρύτερο συμφέρον του τόπου. Ο Εκπρόσωπος έφερε ως επιχείρημα ότι μόνο πέντε χώρες-μέλη της Ε.Ε. δεν έχουν διπλωματική εκπροσώπηση στην Αβάνα και αυτό «μιλά από μόνο του», λέγει. Για να προσθέσει ότι δεν υπήρξαν αντιδράσεις και ότι «ανοίγουμε πρεσβεία σε μια χώρα που διαχρονικά και συνεχώς στηρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία». Κανείς δεν αμφισβητεί ότι η Κούβα υποστηρίζει την υπόθεση της Κύπρου.
Όμως, στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων μας πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και πολλές άλλες παράμετροι. Προπάντων, πρέπει να αναλύονται οι συνθήκες και οι περιστάσεις, που αφορούν τη συγκεκριμένη χώρα. Η Κούβα είναι κόκκινο πανί για τις ΗΠΑ από την εποχή της κατάληψης της εξουσίας από τον Φιντέλ Κάστρο και την εγκαθίδρυση κομμουνιστικού καθεστώτος στο νησί. Η κρίση των ρωσικών πυραύλων, το 1962, που οδήγησε στα πρόθυρα πυρηνικού ολέθρου την ανθρωπότητα και οι ανέκαθεν τεταμένες σχέσεις των ΗΠΑ με το καθεστώς της Αβάνας, η εξαγωγή της κουβανικής επανάστασης σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, οι παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων Κουβανών πολιτών, κτλ. δεν επέτρεψαν τη βελτίωση των σχέσεων Ουάσινγκτον-Αβάνας. Εξάλλου, στη Φλώριδα των ΗΠΑ δραστηριοποιείται έντονα ένα ισχυρό κουβανικό λόμπι, που επηρεάζει την πολιτική των ΗΠΑ έναντι της Κούβας. Είναι γι’ αυτόν το λόγο, που ο καλός φίλος της Κύπρου, Κουβανο-Αμερικανός γερουσιαστής Μενέντεζ, δεν χάρηκε και πολύ από την πρόθεση της Λευκωσίας να ανοίξει πρεσβεία στην Αβάνα.
Ο Πρόεδρος λέγει ότι ασκεί πολυδιάστατη πολιτική. Έτσι επισκέφθηκε πρόσφατα τη Συρία, για να προσπαθήσει και αυτός να εξερευνήσει τη διπλοπροσωπία της Δαμασκού. Αντί να πετύχει και να ανακοινώσει τον τερματισμό των παράνομων δρομολογίων, τι εισέπραξε; Σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον πρόεδρο Άσαντ, αντί ευθείας και ειλικρινούς υποστήριξης, ο Δ. Χριστόφιας σοκαρίστηκε από αναφορά σε δύο κράτη! Η πολυδιάστατη πολιτική Χριστόφια έχει και συνέχεια: Την 1/9/2009 ήταν η 70ή επέτειος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Στην Πολωνία έγινε μια τελετή μνήμης, στην οποία παρέστησαν πάνω από 20 αρχηγοί ή πρωθυπουργοί και υπουργοί ευρωπαϊκών κρατών. Η Κύπρος εκπροσωπήθηκε από τον Υφυπουργό παρά τω Προέδρω. Πού ήταν ο Μάρκος Κυπριανού; Είχε πιο σπουδαία δουλειά. Θα εκπροσωπήσει την Κύπρο στα 40χρονα του δικτάτορα της Λιβύης Καντάφι, όταν οι εταίροι μας αρνήθηκαν να παραστούν.
Αυτή είναι η ιδιοφυής και μεγαλοφυής πολυδιάστατη πολιτική του Προέδρου Χριστόφια: Διατηρεί φιλίες και ανοίγει πρεσβείες σε χώρες δικτατόρων επειδή είναι ιδεολογικά συγγενείς του ή επειδή μας προσφέρουν κάθε τόσο την ψήφο τους. Κούβα, Λιβύη και Συρία είναι χώρες που θεωρητικά και περιστασιακά υποστηρίζουν την Κύπρο. Το επίκεντρο του ενδιαφέροντος και των συμφερόντων μας σήμερα είναι η Ευρώπη και οι ΗΠΑ. Σε αυτές η Τουρκία επελαύνει κυριολεκτικά με λόμπι, με εξαγορασμένους πολιτικούς και ακαδημαϊκούς, Κέντρα Ερευνών, Πανεπιστήμια, Δεξαμενές Σκέψης, κτλ. Ενώ η υπερδύναμη Κύπρος εστιάζει στον Κάστρο, στον Καντάφι και στον Άσαντ…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Σημερινή", 9/9/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου