Φοβικά σύνδρομα

Του Κώστα Βενιζέλου

ΤΟ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟ λάθος δεν είναι σύμπτωση. Είναι συνειδητή πολιτική επιλογή. Και το σημαντικότερο είναι πως επαναλαμβάνονται (τα λάθη) χωρίς να συνειδητοποιείται ποσώς το μέγεθος των πολιτικών ακροβασιών. Το 2008, πριν από την έναρξη της σημερινής εν εξελίξει διαδικασίας των απευθείας διαπραγματεύσεων, δόθηκαν τα γνωστά δώρα με την εκ περιτροπής προεδρίας και την παραμονή 50.000 εποίκων. Αυτή η τακτική δεν απέδωσε ποσώς. Ούτε καν από τους εν δυνάμει μεσολαβητές δεν θεωρήθηκε κίνηση «καλής θέλησης» κι αυτό επιβεβαιώθηκε από τα πολλά μουρμουρητά που ακούστηκαν στη συνέχεια από τους ανεκδίκητους Πάσκο και Ντάουνερ για την ελληνοκυπριακή στάση. Την ίδια ώρα, ο Ταλάτ πήρε τα δώρα και τα έβαλε στα «κεκτημένα» της διαδικασίας ενώ ο Έρογλου τα κλείδωσε και ζητά περισσότερα. Για τα δώρα αυτά έχει διεξαχθεί ολόκληρη συζήτηση στο εσωτερικό, απαιτήθηκε από την πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων να αποσυρθούν, υπήρξε, ωστόσο, κυβερνητική επιμονή. Όχι για λόγους τακτικής («να μην αποσυρθούν τώρα και κατηγορηθούμε») αλλά ουσίας. Αυτή είναι η θέση τους. Είναι προφανές πως η έναρξη των ερευνών για εξόρυξη φυσικού αερίου δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσα στα στενά όρια της χώρας, ούτε και να ενταχθεί στη λογική των συζητήσεων για το Κυπριακό. Έχει στρατηγική σημασία και συνδέεται με ευρύτερα γεωπολιτικά συμφέροντα. Η λογική που αναπτύσσεται από τους διαχειριστές παραπέμπουν σε ιστορίες του μικρού χωριού. Υπάρχει μια απίστευτη και ακατανόητη επιμονή να εξουδετερώνονται πολιτικά εργαλεία και στρατηγικά πλεονεκτήματα.

Wikileaks: «Ο Χριστόφιας μπορεί να βασίζεται στον ΔΗΣΥ»

Τι φέρεται να αποκάλυψε ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ στον Αμερικανό πρέσβη δύο μήνες μετά τις προεδρικές του 2008

Ο Τάσσος Παπαδόπουλος «ήταν απίστευτα ανόητος που δεν διαπραγματεύτηκε το Σχέδιο [Ανάν] με καλή πίστη», φέρεται να είπε ο Νίκος Αναστασιάδης στον τότε Αμερικανό πρέσβη

Της Χριστιάνας Βωνιάτη

19/9/2011 

Εγκωμιαστικά ήταν τα σχόλια του Αμερικανού πρέσβη για τον ηγέτη του ΔΗΣΥ, έπειτα από συνάντηση που είχε μαζί του δύο και πλέον μήνες από την ανάδειξη του Δημήτρη Χριστόφια στην προεδρία της Δημοκρατίας. Τα ευμενή σχόλια καταγράφονται σε εμπιστευτικό τηλεγράφημα –υπό τον κωδικό 08ΝΙCOSIA273– του τότε Αμερικανού πρέσβη, Ρόναλντ Σλίκερ, από Λευκωσία προς την Ουάσινγκτον στις 30 Απριλίου 2008, και κάνουν λόγο για την «πολιτική οξύνοια», το «θάρρος» και την «προοδευτική σκέψη» του Νίκου Αναστασιάδη, ενώ στο έγγραφο υπογραμμίζεται η μεγαλοθυμία του ηγέτη της αντιπολίτευσης έναντι του νέου Προέδρου. Συγκεκριμένα, φέρεται να ανέφερε στους Αμερικανούς πως αν και «ο Χριστόφιας έκανε τεράστια λάθη στο παρελθόν», τώρα πια «ο ηγέτης του ΑΚΕΛ φαίνεται να έχει μάθει από τα λάθη του». Ακόμα, στο έγγραφο αναφέρεται πως «ο Αναστασιάδης δεν έδειξε σημάδια απογοήτευσης για την ήττα του Ιωάννη Κασουλίδη στις 24 Φεβρουαρίου, ούτε για το γεγονός ότι ο ΔΗΣΥ παρέμενε στο ρόλο της αντιπολίτευσης».

Ως περίληψη του τηλεγραφήματος ο πρέσβης Σλίκερ γράφει τα εξής: «Ο νέος Κύπριος πρόεδρος, Δημήτρης Χριστόφιας, μπορεί να βασίζεται στον ΔΗΣΥ πως θα στηρίξουμε τη στρατηγική του για την επανένωση της Κύπρου, φτάνει να παίξει τίμια και να μην μας κάνει κόλπα» είπε στον Πρέσβη ο ηγέτης του ΔΗΣΥ στις 22 Απριλίου. Το ότι είμαστε αντιπολίτευση δεν πάει να πει πως θα εναντιωνόμαστε σε κάθε πρωτοβουλία της κυβέρνησης απλώς για κερδίζουμε πόντους, εξήγησε ο Αναστασιάδης, πόσο μάλλον αναφορικά με το εθνικό πρόβλημα. Εξάλλου, ο Χριστόφιας έδειξε την αποφασιστικότητά του να εξεύρει λύση, διορίζοντας σοβαρούς και μετριοπαθείς ηγέτες στις διάφορες ομάδες εργασίας και τεχνικές επιτροπές, οι οποίες έχουν ήδη πιάσει δουλειά. Όμως, για να μπορέσει να δοθεί πολιτική κάλυψη στον Πρόεδρο ώστε με τη σειρά του αυτός να μπορέσει να αντικρούσει τους εθνικιστές, πρέπει οι συνομιλίες να αποφέρουν σύντομα αποτελέσματα. Ο ΔΗΣΥ στοχεύει στη βελτίωση του πολιτικού κλίματος μεταξύ των δύο κοινοτήτων, ενδυναμώνοντας τους δεσμούς με το Ρεπουμπλικανικό Toυρκικό Κόμμα (CTP) και άλλα τουρκοκυπριακά κόμματα. Επίσης, ελπίζει πως θα φιλοξενήσει τον Τ/κ ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ στο σπίτι του στη Λεμεσό, κάποια στιγμή τον Μάιο. Ο Αναστασιάδης, σε αντίθεση με τους περισσότερους Ελληνοκύπριους πολιτικούς, εκτιμά πως η παρούσα πολιτική ηγεσία της Τουρκίας δεν είναι αντίθετη σε μια λύση στο Κυπριακό. Παρά τις προσπάθειες των Ελληνοκυπρίων, ωστόσο, ο ηγέτης του ΔΗΣΥ είναι βέβαιος πως όποια συμφωνία κι αν προκύψει θα είναι δυσμενέστερη ως προς τα ε/κ συμφέροντα απ’ ό,τι ήταν το Σχέδιο Ανάν το 2004, για την απόρριψη του οποίου φταίει ο –αρχιεχθρός του ηγέτη του ΔΗΣΥ– Τάσσος Παπαδόπουλος».

Το δόγμα του σοσιαλφασισμού

Του Νικόλα Α. Ιωννίδη*

Με μεγάλο ενδιαφέρον διάβασα στον «Φ» της 29/08/2011, καθ’ οδόν προς το Προεδρικό για άλλη μία μαύρη Δευτέρα, το άρθρο της κυρίας Ντίας Σεργίου. Το εν λόγω κείμενο περιελάμβανε ένα ακατάσχετο υβρεολόγιο και αναφερόταν σε διάφορα πρόσωπα, μεταξύ των οποίων και ο γράφων. Δεν γνωρίζω τη συντάκτρια του ρηθέντος άρθρου, η οποία ελπίζω να είναι πάντα καλά, όμως δεν προτίθεμαι να καταφερθώ εναντίον της προσωπικά. Άλλωστε, κάτι τέτοιο εκ μέρους μου θα κατεδείκνυε χαμηλό μορφωτικό και πολιτισμικό επίπεδο. Αντιθέτως, με αφορμή το δημοσίευμα αυτό, θα εκθέσω ορισμένους προβληματισμούς με επιχειρήματα, κάνοντας επίκληση κυρίως στη λογική των συμπολιτών μου και λιγότερο στο θυμικό και το επιθυμητικό τους.

Αρχικά στο άρθρο συναντούμε τη μόνιμη επωδό περί πραξικοπήματος και ΕΟΚΑ Β’. Εν τη ελλείψει επιχειρημάτων επαναφέρεται το συγκεκριμένο ζήτημα και χρησιμοποιείται κατά το δοκούν σε οποιαδήποτε περίσταση, όσο άσχετο και αν είναι με το υπό συζήτησιν θέμα. Είναι σημαντική η επισήμανση της αρθρογράφου ότι γνωρίζει πραξικοπηματίες που έγιναν μέχρι και βουλευτές. Αυτό μου προκαλεί εύλογα ερωτήματα. Αφού λέτε πως γνωρίζετε ανθρώπους που ισχυρίζεστε ότι συμμετείχαν στο πραξικόπημα, γιατι δεν το καταγγέλλετε στην Αστυνομία;

Γιατί ο παντοδύναμος Γενικός Εισαγγελέας δεν διατάσσει, αυτεπάγγελτα ή κατόπιν εντολής του δημοκρατικά εκλελεγμένου Προέδρου της Δημοκρατίας, έρευνα για να διαπιστώσει αν όντως οι συγκεκριμένοι άνθρωποι στράφηκαν εναντίον της Δημοκρατίας το 1974; Εξάλλου, δεν τίθεται θέμα παραγραφής. Με αυτό τον τρόπο θα βρούμε, επιτέλους, και θα καταδικάσουμε εκείνους που εξυπηρέτησαν αλλότρια συμφέροντα και ενήργησαν με τρόπο έκνομο. Δεν πράττει κανείς κάτι τέτοιο, όμως, γιατί προτιμούν να κυνηγούν χίμαιρες και να αναμασούν τις ίδιες πομφόλυγες.

Λόγω της ατιμωρησίας και της ροπής για αυτομαστίγωμα και απόδοση συλλογικών ευθυνών, είναι πιθανόν ο οποιοσδήποτε να στιγματιστεί σαν πραξικοπηματίας, αν δεν ανήκει στην παρούσα κυβερνητική παράταξη· ακόμα κι αν το 1974 ήταν αγέννητος ή μικρό παιδί.

Το Μαρί και ο Μάριος

Του Δημήτρη Κωνσταντίνου

Η έκρηξη στο Μαρί έχει αλλάξει άρδην τον τρόπο που οι πολίτες αντιμετωπίζουν τους πολιτικούς ή καλύτερα τα επίπεδα αντοχής και ανοχής. Στο νέο αυτό περιβάλλον ο πολιτικός έχει χάσει την αίγλη του, αν δεν είναι «μουσιαμμάς» ακόμα και τον ύπνο του. Η αναπροσαρμογή της δράσης αλλά και της εικόνας ενός πολιτικού είναι το μεγάλο στοίχημα για να καταφέρει αρχικά να επιβιώσει ανάμεσα στη δικαιολογημένη οργή των πολιτών, αλλά και για να ηγηθεί στη νέα τάξη πραγμάτων δίνοντας ελπίδα και παράγοντας έργο. Η νέα γενιά ηγετών είναι προς αναζήτηση.

Αυτός που φαίνεται να μένει στα αζήτητα είναι ο άλλοτε ελπιδοφόρος Μάριος Καρογιάν. Πολλοί περιγράφουν την πρόσφατη πορεία του ως πολιτική ακροβασία σε σχοινί που έχει ήδη κοπεί. Αρκεί κάποιος να συγκρίνει τα κύρια χαρακτηριστικά της κυβερνητικής αποτυχίας που οδήγησαν στο Μαρί, την κατάρρευση της οικονομίας και την οργή των πολιτών, με παραδείγματα από την πρόσφατη πορεία του Μάριου Καρογιάν...

Τα εγγόνια του Δ. Χριστόφια και η εγγονή του Γ. Σέρτη

Του Σάββα Ιακωβίδη

Είναι πρωτοφανές για τα κυπριακά πολιτικά δεδομένα: Εδώ και πάνω από 40 ημέρες, χιλιάδες πολίτες απαιτούν καθημερινά την απόδοση δικαιοσύνης για την ανθρωποκτονία 13 συμπατριωτών μας, την ανάληψη πολιτικών ευθυνών από τον Πρόεδρο Χριστόφια και την παραίτησή του.

Μετά την Ισπανία, την Ελλάδα και αραβικές χώρες, και η Κύπρος απέκτησε τους αγανακτισμένους και αφυπνισμένους πολίτες. Ποιοι είναι αυτοί οι χιλιάδες πολίτες που, σταθερά, αταλάντευτα και καθημερινά, διαδηλώνουν κατά του Προέδρου, της Κυβέρνησης και κατά του πολιτικού συστήματος; Προέρχονται απ' όλες τις κοινωνικές τάξεις και όλους τους ιδεολογικούς, κομματικούς και πολιτικούς χώρους ή είναι ανένταχτοι.

Όλοι εκκινούν από έναν κοινό παρονομαστή: Έχουν υψηλή αίσθηση δικαιοσύνης, αξιοκρατίας, αξιοπρέπειας, ευνομίας, ισοπολιτείας, ισονομίας και υπεράσπισης των συμφερόντων του τόπου. Η έκρηξη στο Μαρί και η κατεδάφιση της οικονομίας, το ξεγύμνωμα θεσμών και υπηρεσιών, που αποκάλυψαν την απίστευτη αναξιότητα και ανευθυνότητά τους, ανατίναξε και όσα πίστευαν προηγουμένως για μια Κύπρο δήθεν αδιάφθορη, τάχα ευρωπαϊκή και με πολιτικό σύστημα δήθεν ικανό να αντιμετωπίσει κρίσεις και έκτατες καταστάσεις.

Το παζλ είναι συμπληρωμένο

Του Άριστου Μιχαηλίδη

Το έγγραφο που αποκάλυψε χθες η εφημερίδα Σημερινή συμπληρώνει το παζλ και επιβεβαιώνει, χωρίς να αφήνει την παραμικρή αμφιβολία, αυτό που πολλοί λέγαμε όλες τις προηγούμενες μέρες. Ότι η διαχείριση του φονικού φορτίου, που οδήγησε στην τραγωδία της 11ης Ιουλίου, ήταν πρωτίστως πολιτική και ότι η απόφαση πάνω στην οποία βασίστηκαν όλοι όσοι ασχολήθηκαν, ήταν απόφαση του Προέδρου Χριστόφια και κανενός άλλου. Ούτε του Μάρκου Κυπριανού, ούτε του Κώστα Παπακώστα, ούτε κανενός αξιωματικού του στρατού ή διπλωμάτη του Υπ. Εξωτερικών. Όλοι, ανεύθυνα και υποτακτικά στρατιωτάκια, ασχέτως γαλονιών και θώκων, αγωνίζονταν επί δυόμισι χρόνια να εφαρμόσουν πιστά την πολιτική απόφαση του κ. Χριστόφια και ως συνήθως βασιλικότεροι του βασιλέως, έπεισαν και τους εαυτούς τους ότι το φορτίο ήταν ασφαλές και δεν έκρυβε κανέναν κίνδυνο.

Η ηθική χρεοκοπία της μεταεισβολικής περιόδου

Του Νικόλα Α. Ιωαννίδη*

Κατόπιν των πρωτοφανών κινητοποιήσεων που λαμβάνουν χώρα στους δρόμους και τις πλατείες της Κύπρου μετά τη δολοφονία 13 ανθρώπων στο Μαρί, αναπόφευκτα κάνω κάποιες συγκρίσεις με την κατάσταση στη μητροπολιτική Ελλάδα. Στην τελευταία, οι πολίτες βιώνουν την πνευματική και οικονομική χρεοκοπία, όπου τους περιήγαγαν οι κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης, στις οποίες σημαντικές θέσεις κατείχαν και κατέχουν άνθρωποι που ανήκουν στη λεγόμενη «γενιά του Πολυτεχνείου». Βέβαια, οι περισσότεροι απ’ όσους πραγματικά αγωνίστηκαν εναντίον της Χούντας είτε δεν επέζησαν είτε έμειναν στο περιθώριο. Κάποιοι, όμως, καπηλεύτηκαν τους αντιδικτατορικούς αγώνες ή, αν πραγματικά μερικοί απ’ αυτούς αγωνίστηκαν, σαγηνεύτηκαν από την τρυφηλότητα της εξουσίας και οδήγησαν την Ελλάδα στην καταστροφή.

Κουτσουρεμένη η βάση συνομιλιών

Εξαφάνισαν από την έκθεση του Γ.Γ. του ΟΗΕ την «μία ιθαγένεια»

Του Κώστα Βενιζέλου

Ο οδικός χάρτης ισχύει ανεξάρτητα εάν υπάρχουν δυσκολίες και προβλήματα στη διαδικασία, διαμηνύουν τα Ηνωμένα Έθνη προς όλους τους εμπλεκόμενους

Κουτσούρεψε τη βάση των διαπραγματεύσεων ο γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών στην τελευταία του έκθεση για το Κυπριακό, την οποία υπέβαλε την περασμένη εβδομάδα στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Σκοπίμως και θέλοντας προφανώς να προετοιμάσει το έδαφος, να καταγράψει αντιδράσεις, αλλά και να ικανοποιήσει την τουρκική πλευρά, έχει εξαφανίσει από το γνωστό και επαναλαμβανόμενο «ποίημα» της βάσης των συνομιλιών, «τη μία ιθαγένεια». Στα συμπεράσματα της έκθεσης, που είναι και το πιο σημαντικό κομμάτι του εγγράφου, ο γενικός γραμματέας σημειώνει πως «για να επανενωθεί η Κύπρος πρέπει να υπάρξει μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία με δύο ισότιμα συνιστώντα μέρη, με μία κυριαρχία και μία διεθνή προσωπικότητα όπως προβλέπεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας». Περαιτέρω, και ούτε αυτό μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο, γίνεται αναφορά και «σε δύο συνιστώντα μέρη».

Αναλώνεται σε «δηλωσούλες»

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Διάβασα με πολύ προσοχή τις δηλώσεις του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και του εκπροσώπου του ελληνικού υπουργείου των Εξωτερικών, Γρηγόρη Δελαβέκουρα, οι οποίοι σχολίαζαν τις νέες απειλές του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών, γνωστού και ως θεωρητικού της ισλαμικής Τουρκίας. Θυμίζω ότι ο Αχμέτ Νταβούτογλου ανακοίνωσε με στόμφο ότι θα τιμωρήσει την Κύπρο στην περίπτωση που ξεκινήσει την εκμετάλλευση του φυσικού της πλούτου.

Ως όφειλαν, τόσο ο κ. Χριστόφιας, όσο και ο κ. Δελαβέκουρας εκ μέρους του Έλληνα υπουργού των Εξωτερικών καταδίκασαν τον κ. Νταβούτογλου και τις προκλητικές δηλώσεις του. Ο εκπρόσωπος του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών ήταν και πιο σκληρός από τον Κύπριο ηγέτη και θα έλεγα πως αποτελεί ευχάριστη -αν και αναμενόμενη- έκπληξη η συνέχιση και με τον κ. Λαμπρινίδη της αντιμετώπισης της Τουρκίας ως κατοχικής δύναμης.

Αντίθετα από τον κ. Δελαβέκουρα, ο κ. Χριστόφιας επέμενε στους χαμηλούς τόνους ως η Τουρκία να είναι η... Ελβετία, και κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να τερματίσει τη σιωπή της έναντι της κατοχικής δύναμης και να υπερασπιστεί το διεθνές δίκαιο. Ο Κύπριος ηγέτης μάς είπε μάλιστα ότι οφείλει η διεθνής κοινότητα «να βάλει την Τουρκία στη θέση της...».

Θα 'πρεπε να ντρέπεστε!

Συγκλονιστική επιστολή της Μαρίας Ηρακλέους, σύζυγος του αδικοχαμένου, κατά τη φονική έκρηξη στο Μαρί, Μιχάλη Ηρακλέους

«Έχουν χάσει τη ζωή τους 13 άνθρωποι αθώοι και τραυματίστηκαν γύρω στους 60 από εγκληματική αμέλεια από κάποιους ανάξιους και που τώρα νομίζουν πως θα τη γλιτώσουν. Από τις 11.7.2011, που έγινε το μεγάλο κακό, σήμερα έχουμε 8.8.2011. Είκοσι οκτώ ολόκληρες ημέρες και τίποτα δεν έχει γίνει. ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ; Πού είναι η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ; Θα 'πρεπε να ντρέπεστε! Σκοτώθηκαν 13 άνθρωποι και ακόμα ένας χαροπαλεύει στην εντατική. Δεν έχετε τσίπα ανθρωπιάς πάνω σας; Αυτοί οι άνθρωποι δολοφονήθηκαν εξαιτίας της αμέλειας κάποιων άχρηστων και ανάξιων ανθρώπων, που νόμιζαν ότι ήταν άξιοι για τη θέση τους. Δόθηκαν σε άτομα ανεγκέφαλα, που παρ' όλες τις προειδοποιήσεις που είχαν ξανά και ξανά, δεν έκαναν απολύτως τίποτα. Απλώς δεν ασχολήθηκαν, γιατί απλώς δεν ήταν δίπλα από το σπίτι τους και δεν κινδύνευαν.

Τουλάχιστον, ας μη μας εξευτελίζουν

Του Άριστου Μιχαηλίδη

ΣΠΟΥΔΑΙΟ το ψήφισμα για το Κυπριακό της Επιτροπής Νομικών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, αλλά δεν καταλάβαμε γιατί πανηγύριζε ο ΔΗΣΥ και η κυβέρνηση και ειδικά ο Χρήστος Πουργουρίδης. Το ψήφισμα, σύμφωνα με ανακοίνωση της Βουλής, θέτει εν αμφιβόλω τη Συνθήκη Εγγυήσεως, αμφισβητεί τη νομιμότητα των βρετανικών βάσεων και απευθύνει «έκκληση προς όλες τις χώρες μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης να μην αναγνωρίζουν ή στηρίζουν με οποιοδήποτε τρόπο τις de facto αρχές εδαφών, που είναι αποτέλεσμα παράνομης διαίρεσης, και ειδικά εκείνων που στηρίζονται πάνω σε ξένες στρατιωτικές επεμβάσεις». Πρόκειται ασφαλώς για ένα ισχυρό ψήφισμα που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί από την ελληνοκυπριακή ηγεσία, αλλά ποιο ανάλογο όπλο αξιοποιήθηκε για να αξιοποιηθεί κι αυτό; Τέτοιου είδους στηρίγματα είχαμε πολλά και κυρίως, όπου τέθηκαν οι νομικές πτυχές και η παραβίαση του διεθνούς δικαίου, που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν με πολιτικά και διπλωματικά τεχνάσματα.

Φήμες για «παρέμβαση» Προεδρικού

Απόσπασμα από το άρθρο του Μιχάλη Παπαδόπουλου:

Εν τω μεταξύ, νέες διαστάσεις φαίνεται να διαλαμβάνει το θέμα της συγκρότησης του ψηφοδελτίου του ΔΗΚΟ στην επαρχία Κερύνειας, καθώς τις τελευταίες ημέρες αναπτύχθηκε έντονη φημολογία ανάμεσα στα μέλη της Επαρχιακής Επιτροπής για έμμεση «παρέμβαση» του Προεδρικού στην ηγεσία του κόμματος όσον αφορά στους υποψηφίους που θα συμπεριληφθούν στο ψηφοδέλτιο. Ορισμένα, μάλιστα, μέλη άφηναν υπονοούμενα για έκφραση δυσαρέσκειας εκ μέρους του Προεδρικού σχετικά με συγκεκριμένους υποψηφίους, οι οποίοι ασκούν έντονη κριτική στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την πολιτική του.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Σημερινή", 11/2/2011

To φυλλορρόημα του φθινοπώρου

Του Κωστάκη Αντωνίου

Ρίχνοντας σαφείς βολές κατά της πολιτικής του Τάσσου Παπαδόπουλου, ο βουλευτής του ΑΚΕΛ Γιάννος Λαμάρης δήλωσε σε τηλεοπτική εκπομπή: «Τα τελευταία τρία χρόνια, πριν αναλάβει ο Πρόεδρος Χριστόφιας, δεν κουνιόταν φύλλο στο Κυπριακό». Για να πάρει εύστοχη απάντηση από τον Αναπληρωτή Πρόεδρο του ΔΗΚΟ Γιώργο Κολοκασίδη: «Ενώ τώρα κουνιούνται τα δικά μας φύλλα...»

Στη συλλογιστική Λαμάρη κινήθηκε και ο Πάμπος Κυρίτσης: «Τα τελευταία χρόνια, πριν αναλάβει ο Πρόεδρος Χριστόφιας, το μόνο που ακούγαμε ήταν η «απομόνωση» των Τουρκοκυπρίων και το απευθείας εμπόριο», είπε. Αγνοεί, φαίνεται, ότι ο «κανονισμός» του απευθείας εμπορίου δεν κρεμόταν ως δαμόκλεια σπάθη μόνο επί της «αδιάλλακτης» θητείας του Τάσσου Παπαδόπουλου, αλλά και επί της σημερινής υπάκουης γραμμής του Προέδρου Χριστόφια.

Όσον αφορά αν κουνιούνται, και πόσο, και ποιων τα φύλλα, προηγουμένως και σήμερα, η αλήθεια είναι ότι τα φύλλα κουνήθηκαν μια φορά επί Τάσσου Παπαδόπουλου, αλλά κουνήθηκαν πολύ ισχυρά, ώστε να απετρέπετο οποιαδήποτε τουρκική υπονομευτική κίνηση. Κουνήθηκαν στις 8 Ιουλίου, με τη συμφωνία η οποία απέτρεπε επαναφορά του σχεδίου Ανάν και έναρξη συνομιλιών εφόσον εδημιουργούντο οι κατάλληλες προϋποθέσεις επιτυχίας τους. Δυστυχώς, εκείνη η συμφωνία υπονομεύθηκε τόσο από τουρκικής πλευράς, όσο και από πλευράς ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ.

Οι εγκλωβισμένοι μας και η «διζωνική»

Του Ανδρέα Σ. Αγγελίδη

ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ του 1975 συμφωνήθηκε στα πλαίσια της τρίτης συνάντησης της Βιέννης μεταξύ κ.κ. Κληρίδη και Ντενκτάς ότι όσοι Τουρκοκύπριοι ζούσαν στις ελεύθερες περιοχές μπορούσαν, εάν το επιθυμούσαν, να μεταβούν με τα υπάρχοντά τους στην κατεχόμενη από τον στρατό κατοχής περιοχή. Παράλληλα διαβεβαίωσε ο κ. Ντενκτάς ότι οι διαμένοντες -εγκλωβισμένοι- Ελληνοκύπριοι στην υπό κατοχή περιοχή θα έχουν μια «κανονική ζωή». Μάλιστα συμφωνήθηκε ότι και όσοι Ελληνοκύπριοι διαχωρίστηκαν από τις οικογένειές τους να μπορούν να επανενωθούν μετακινούμενοι προς την κατεχόμενη χερσόνησο.

Στη συνέχεια, με αφορμή τη στρεψοδικία της Τουρκίας η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ μετά από αίτημα της Κυπριακής Δημοκρατίας ενέκρινε στις 20/11/1975 με 117 ψήφους υπέρ, μια ψήφο της Τουρκίας κατά και 9 αποχές το Ψήφισμα 3396. Σ’ αυτό σημειώθηκε με ανησυχία, ότι οι τέσσερις γύροι των συνομιλιών δεν οδήγησαν σε αμοιβαίως αποδεκτή διευθέτηση. Πρόσθετα με βάση το προηγηθέν ψήφισμα 3212 κλήθηκαν και πάλι όλα τα κράτη να σεβαστούν την κυριαρχία, την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και το αδέσμευτο της Κυπριακής Δημοκρατίας και να απέχουν από κάθε κατ’ αυτής ενέργεια και επέμβαση. Μεταξύ άλλων η γενική συνέλευση ζήτησε την χωρίς άλλη καθυστέρηση αποχώρηση όλων των ξένων ενόπλων δυνάμεων από τη Δημοκρατία. Επίσης κάλεσε τα μέρη να λάβουν επειγόντως μέτρα για τη διευκόλυνση της εκούσιας επανόδου όλων των προσφύγων υπό συνθήκες ασφαλείας στις εστίες τους καθώς και για τη διευθέτηση όλων των υπολοίπων πτυχών του προσφυγικού προβλήματος. Το ψήφισμα 3395 (οξύτερο από την απόφαση 3212) στο σημείο 6 του διατακτικού του, παρότρυνε πρόσθετα τα μέρη να απέχουν από αλλαγές στη δημογραφική δομή της Κύπρου.