Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

Άλλο ομοσπονδία, άλλο παρασπονδία

Του Χρύσανθου Χρυσάνθου

Τον Ιανουάριο του 1977 ο Μακάριος προέβη στη δήλωση ότι είτε που θα λυθεί εντός του έτους το κυπριακό πρόβλημα, είτε που πάμε για μακροχρόνιο αγώνα. Είχε ήδη αποφασίσει οριστικώς και ειλικρινώς να κάνει τον «οδυνηρό συμβιβασμό» για λύση ομοσπονδίας, με την προϋπόθεση ότι αυτό θα γινόταν αποδεκτό και από την τουρκική πλευρά. Αν ήταν ειλικρινείς οι προθέσεις της Τουρκίας, η επίτευξη λύσης θα ήταν εύκολη.

Με την έλευση του γ.γ. του ΟΗΕ, Κουρτ Βαλντχάιμ, στην Κύπρο, πραγματοποιήθηκε τον Φεβρουάριο του 1977 η συνάντηση κορυφής και επιτεύχθηκε η συμφωνία Μακαρίου-Ντενκτάς για τις τέσσερις κατευθυντήριες γραμμές στη λύση του Κυπριακού.Αποδείχτηκε όμως ότι η Τουρκία και ο Ντενκτάς παρέμεναν προσηλωμένοι στο στόχο της διχοτόμησης. Είχαν στο νου τους όχι την ομοσπονδία, αλλά την... παρασπονδία. Η τουρκική πλευρά προέβαλλε αδιάλλακτες θέσεις, που πόρρω απείχαν από τα συμφωνηθέντα, ενώ ο Μακάριος υπέστη το πρώτο έμφραγμα μυοκαρδίου. Ιδού ο πρωτοσέλιδος τίτλος του «Φιλελεύθερου» στις 8 Απριλίου 1977 για τις διεξαγόμενες συνομιλίες: «Αγεφύρωτο χάσμα. Οι Τούρκοι θέλουν πρώτα δύο κράτη, που ύστερα θα ενωθούν».

Υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται στις συνομιλίες Χριστόφια-Ταλάτ; Το πρόβλημα έγκειται μέχρι σήμερα στο ότι η Τουρκία δεν έχει εγκαταλείψει το στόχο της διχοτόμησης. Διαφορετικά η λύση του Κυπριακού δεν θα ήταν γόρδιος δεσμός. Θα αρκούσε η εφαρμογή των προνοιών του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, του διεθνούς δικαίου. Για παράδειγμα, το πολυσυζητημένο θέμα των εποίκων. Τι λένε διεθνείς συμβάσεις για τον εποικισμό κατεχομένων εδαφών;

Λένε ότι πρέπει να αποκατασταθεί η δημογραφική σύνθεση του πληθυσμού, όπως ήταν πριν τον παράνομο εποικισμό, που συνιστά έγκλημα πολέμου; Μάλιστα, να αποκατασταθεί. Λένε ότι οι έποικοι πρέπει να αποσυρθούν; Μάλιστα, να αποσυρθούν. Λένε ότι ορισμένοι από τους εποίκους μπορούν να παραμείνουν, για συγκεκριμένους ανθρωπιστικούς λόγους; Μάλιστα, να παραμείνουν. Έτσι δεν θα χρειαστεί να πονοκεφαλιάζουν όσοι αγωνιούν για λύση του Κυπριακού πώς θα... τετραγωνίσουν τον κύκλο. Δεν μπορούν να ισχυρίζονται ότι οι ευρωπαϊκές αρχές και το διεθνές δίκαιο ισχύουν για όλους τους άλλους λαούς εκτός από τη δύσμοιρη Κύπρο. Είναι ιλαροτραγικό να γιορτάζουμε την ημέρα της Ανεξαρτησίας, το αυτονόητο δικαίωμα κάθε λαού, με τη μισή μας πατρίδα υπό κατοχή.


Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Φιλελεύθερος", 1/10/2009

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου