Η ιδέα,όπως μας εξηγούσαν όλο το Σαββατοκύριακο οι ειδικοί, βασίζεται στις ομόφωνες αποφάσεις του ‘89 του Εθνικού Συμβουλίου «με τη μικρή διαφορά της εκ περιτροπής προεδρίας». Πόσο μικρή είναι αυτή η διαφορά δεν μας είπε κανένας, αλλά φαίνεται ότι για την ηγεσία που εκπροσωπεί τα συμφέροντα της ελληνοκυπριακής κοινότητας δεν έχει καμιά σημασία. Πήρε την πρόταση του ‘89, που μιλούσε για την εκλογή Τουρκοκύπριου αντιπροέδρου με στάθμιση των ψήφων των Ελληνοκυπρίων και την προσάρμοσαν στην εκλογή προέδρου/αντιπροέδρου εκ περιτροπής. Αλλά, με τις προτάσεις του ‘89 ο Πρόεδρος ΔΕΝ θα εναλλασσόταν με τον αντιπρόεδρο, θα ήταν δηλαδή πρόεδρος για όλη τη θητεία, όπως θα ήταν και ο Τουρκοκύπριος αντιπρόεδρος. Σήμερα, αυτό που μας λένε με την εκ περιτροπής και τη στάθμιση, είναι ότι το 18% των Τουρκοκυπρίων θα εκλέγουν πρόεδρο για όση θητεία συμφωνηθεί (δύο χρόνια ή περισσότερα) ο οποίος θα κυβερνά το 80% των Ελληνοκυπρίων. Ούτε τις εξουσίες του γνωρίζουμε ακόμα, ούτε τη θητεία του, ούτε τις αρμοδιότητες της κεντρικής κυβέρνησης, γι΄ αυτό συζητούμε μόνο επί της αρχής. (Αύριο, μπορεί να συζητούμε και κατά πόσον ο Τουρκοκύπριος πρόεδρος θα έχει το μονομερές συνταγματικό δικαίωμα να καλεί την εγγυήτρια Τουρκία να επέμβει διότι διαπιστώνει παραβίαση του συντάγματος σε κάποιο δημαρχείο ή σε κάποιο γήπεδο…)
Επειδή έγινε πολύς λόγος, το γράψαμε κι εμείς προχτές, για το ότι μία ψήφος Τουρκοκύπριου θα αξίζει τέσσερις ψήφους Ελληνοκυπρίων, πρέπει να διευκρινίσουμε: Μετά από τις εξηγήσεις των εκπροσώπων της κυβέρνησης έγινε αντιληπτό το εξής: το βάρος (για βάρος μίλησε ο Πρόεδρος Χριστόφιας) των Τουρκοκυπρίων στην εκλογή του Ελληνοκύπριου προέδρου/αντιπροέδρου, θα είναι ένα προς τέσσερα. Αλλά, για να σταθμίζεται με αυτό το βάρος η ψήφος των Ελληνοκυπρίων στην εκλογή Τουρκοκύπριου θα πρέπει να διατηρηθεί η ίδια αναλογία αντίστροφα. Αν υποθέσουμε ότι οι Ε/κ είναι 800.000 και οι Τ/κ 200.000 (μαζί με τους έποικους!), πρέπει οι ψήφοι των Ε/Κ να σταθμιστούν ώστε να αναλογούν σε 50.000 (που είναι το ένα τέταρτο των 200.000 Τ/κ). Άρα οι ψήφοι των Ε/κ θα διαιρεθούν διά 16. Ένα προς δεκαέξι είναι η αναλογία και όχι ένα προς τέσσερα.
Φυσικά, δεν έχει και τόση σημασία η αναλογία, από τη στιγμή που αποδεχόμαστε την παραβίαση αυτονόητων δημοκρατικών αρχών, αλλά αυτή η τεράστια διαφορά (ένας ψήφος Τουρκοκύπριου να έχει το ίδιο βάρος με δεκαέξι ψήφους Ελληνοκυπρίων) δείχνει και το μέγεθος της ανωμαλίας, που πάμε να δημιουργήσουμε. Από την άλλη, έχουν δίκαιο όσοι υποστηρίζουν ότι αν δεν γίνει αυτή η στάθμιση σημαίνει ότι πάντα θα υπερνικά η ψήφος των Ελληνοκυπρίων, που είναι η πλειοψηφία. Αλλά αυτές οι συγκρουόμενες λογικές προσεγγίσεις δείχνουν ότι οι συνομιλίες γίνονται σε εντελώς λανθασμένη βάση και γι’ αυτό βγάζουν παράλογα αποτελέσματα. Υπάρχει και μια άλλη λογική όμως, που δεν την εξετάζει κανένας. Τη σημειώνουμε παραθέτοντας μια φράση που μας έστειλε φίλος από την Αμερική. Μας έγραψε επί λέξει: Εμείς οι απόδημοι της Αμερικής, ψηφίσαμε μαύρο για πρόεδρο επειδή πιστεύαμε ότι ήταν καλύτερος και δεν βγήκε πρόεδρος επειδή οι ψήφοι των μαύρων είχαν μεγαλύτερο βάρος από τις ψήφους των άσπρων…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Φιλελεύθερος", 23/10/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου