Είναι πολύ ανησυχητικό ένα σύνθημα, που αναπαράγουν τελευταία ως επιχείρημα αυτοί που ο Αλεξάντερ Ντάουνερ κατατάσσει στους ενδοτικούς (για να μπορεί να τους κάνει παρέα) και το ακούμε όλο και πιο συχνά: Ότι σε περίπτωση που οι συνομιλίες καταλήξουν σε αδιέξοδο θα οδηγηθούμε σε διχοτόμηση και οι Τουρκοκύπριοι θα έρθουν όλοι στις ελεύθερες περιοχές και θα πάρουν τις περιουσίες τους, ενώ η Τουρκία θα κουβαλήσει στα κατεχόμενα δύο εκατομμύρια έποικους. Το ακούσαμε προχτές και στην εκπομπή του ΡΙΚ όπου οι πολιτικοί μας ταγοί ανέπτυσσαν τους προβληματισμούς τους μαζί με την κ. Ειρήνη Χαραλαμπίδου, το είπε και ο διαπραγματευτής Τουμάζος Τσιελεπής σε ομιλία του τη Δευτέρα, χωρίς να βάζει το στοιχείο του εποικισμού. Είπε μόνο για τους 70.000 Τουρκοκύπριους που έχουν ταυτότητα και διαβατήριο της Κυπριακής Δημοκρατίας και θα περάσουν στις ελεύθερες περιοχές και αφού κατοικήσουν για λίγο θα μπορούν να πάρουν και τις περιουσίες τους.
Το ανησυχητικό όμως δεν είναι τόσο η πραγματοποίηση αυτής της πιθανότητας, είναι η προσπάθεια κατατρομοκράτησης του κόσμου.
Όλα τα επιχειρήματα, που διατυπώνονται για να μας πείσουν ότι πρέπει να προχωρήσουμε στη λύση (λες και χρειαζόμαστε επιχειρήματα για να πεισθούμε) δεν έχουν να κάνουν με ένα περιεχόμενο λύσης, που βρίσκεται μπροστά μας και το οποίο προσπαθούν να μας εξηγήσουν για να μπει σε λειτουργία. Έχουν να κάνουν μόνο με εκβιασμούς σε όλα τα επίπεδα. Επειδή ακριβώς δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο να πουν στο λαό γύρω από μια συμφωνία, που κάποιοι τον προειδοποιούν ότι θα είναι μπροστά του σε λιγότερο από δυο μήνες, καταφεύγουν στην (αποτυχημένη) μέθοδο του 2004, των εκβιασμών. Βέβαια τότε υπήρχε και μπροστά μας μια πρόταση λύσης, τώρα υπάρχει μόνο σκοτάδι και πρέπει να πεισθούμε εκ των προτέρων ότι είναι καλή η λύση, την οποία δεν ξέρουμε!
Αλλά, επειδή το σύνθημα ότι θα έρθουν απ΄ εδώ όλοι οι Τουρκοκύπριοι και θα πάρουν τις περιουσίες τους έγινε τελευταία ένα από τα συνηθισμένα ανέκδοτα ποντιακής πολιτικής (δεν είναι καινούργιο, αλλά τώρα αναπαράγεται εμπλουτισμένο με άλλες εξυπνάδες) θέλουμε να ρωτήσουμε όλους αυτούς τους ειδικούς το εξής αφελές: Αν έρθουν όλοι οι Τουρκοκύπριοι στις ελεύθερες περιοχές και μείνουν στα κατεχόμενα μόνο οι έποικοι, ενισχυμένοι μάλιστα κατά δυο - τρία εκατομμύρια, πώς διάολο θα πείθει η Τουρκία τον κόσμο ότι τα στρατεύματά της βρίσκονται στην Κύπρο για να προστατεύουν τους Τουρκοκύπριους; Μήπως θα ήταν σοφότερο να τους καλέσουμε και να τους βοηθήσουμε να εγκατασταθούν στις ελεύθερες περιοχές, ώστε, επιτέλους να δει η διεθνής κοινότητα, που τώρα κλείνει τα μάτια, ότι δεν είναι η Κυπριακή Δημοκρατία που τους κρατά απομονωμένους αλλά η Τουρκία; Στο κάτω-κάτω, τι θα πάθουμε με 70 χιλιάδες Τουρκοκύπριους αδελφούς, μπροστά στις 150 χιλιάδες αλλοδαπούς με τους οποίους ζούμε τόσο αρμονικά.
Υ.Γ. Μην σπεύσουν τώρα τα γνωστά λαμόγια να μας πουν ότι υπονοούμε διχοτόμηση. Διότι διχοτόμηση με άλλη ονομασία είναι οι ίδιοι που προωθούν. Εμείς, απλώς προσπαθούμε να σκεφτούμε (με τη δική τους λογική) πώς θα συνεχίσουμε όλοι μαζί αδελφωμένοι τον αγώνα για την επανένωση.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Φιλελεύθερος", 9/10/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου