Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων της Κύπρου, με την ετυμηγορία τους κατά το Δημοψήφισμα του 2004, απέρριψαν τη λύση της διζωνικής, δίνοντας έτσι εντολή στην ηγεσία τους για απαγκίστρωση από τις δεσμεύσεις του παρελθόντος και για χάραξη νέας στρατηγικής και νέας μορφής λύσης. Αντί η ηγεσία της νήσου να αξιοποιήσει τα νέα δεδομένα και να ευχαριστήσει το λαό, ο οποίος την έβγαλε από τα αδιέξοδα, στα οποία η ίδια οδήγησε τον εαυτό της, επανήλθε στη λύση της διζωνικής, στην οποία έμεινε προσκολλημένη, παρά τις τόσες ευκαιρίες που τις έδωσε η τουρκική πλευρά, με τις συνεχείς υπαναχωρήσεις και ιδιαίτερα από την ανακήρυξη του ψευδοκράτους το 1983 και παρά το ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι μέλος της ΕΕ εδώ και πέντε χρόνια και έπρεπε από καιρό να είναι συντονισμένη με το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Η υποψήφια για ένταξη στην ΕΕ Τουρκία συνεχίζει να προκαλεί με την κατοχή ευρωπαϊκού εδάφους και την πρόσφατη ακόμη παράνομη παρουσία των Τούρκων επισήμων στο ψευδοκράτος, λόγω της επετείου της παράνομης ανακήρυξής του. Ταυτόχρονα, παραβιάζει τον εναέριο χώρο της Κύπρου και τα χωρικά της ύδατα, χωρίς, δυστυχώς, καμιά ουσιαστική καταγγελία ή έντονη διαμαρτυρία εκ μέρους των κυβερνώντων, μην τυχόν και χαλάσει το ψεύτικο, επίπλαστο και εικονικό κλίμα των συνομιλιών.
Μέσα στο γενικό κλίμα της δυσφορίας, που επικρατεί ανάμεσα στο λαό για τις συνεχιζόμενες υποχωρήσεις, προβάλλεται η δικαιολογία ότι οι υποχωρήσεις αυτές είχαν γίνει επί των προκατόχων του σημερινού προέδρου. Η δικαιολογία, όμως, αυτή, όπως και η άλλη, ότι «η διζωνική δεν είναι η καλύτερη λύση και ότι δεν είναι δική μας εφεύρεση», υποκρύπτει υπεκφυγή, φανερώμει αδυναμία διαχείρισης και αποτελεί αβάσιμο και, συνεπώς, μη πειστικό επιχείρημα. Ο δε κυβερνητικός εκπρόσωπος ισχυρίζεται ότι «η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία είναι το ανάχωμα και η ασπίδα μας ενάντια στη διχοτόμηση». Μα, η ίδια η διζωνική είναι διχοτόμηση.
Με την εφαρμογή της διζωνικής νομιμοποιούνται τα τετελεσμένα της εισβολής, επισημοποιείται ο βίαιος διαχωρισμός του πληθυσμού, διαλύεται η Κυπριακή Δημοκρατία, το διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος του ΟΗΕ και της ΕΕ και αποκτά νομική οντότητα το κατοχικό και υποτελές στην Τουρκία ψευδοκράτος. Η λύση αυτή συνιστά αποδοχή της δουλείας και υποτέλειας στην Τουρκία και δεν είναι μόνο οδυνηρός συμβιβασμός, όπως θέλουν να την παρουσιάζουν. Με αυτή τη μορφή λύσης, οι Τούρκοι καθίστανται αφέντες στο βορρά και συνέταιροι στο νότο, εξουδετερώνεται η πλειοψηφία των Ελλήνων της νήσου και η Κύπρος μετατρέπεται σε προτεκτοράτο της Τουρκίας, με μακροπρόθεσμη προοπτική την πλήρη τουρκοποίησή της. Όπως στην προ του Δημοψηφίσματος του 2004 περίοδο, οι θιασώτες του σχεδίου Ανάν κινδυνολογούσαν για να εξαναγκάσουν τον λαό να πει το «ναι» στην άδικη λύση, έτσι και τώρα παραπλανούν και εμπαίζουν τον λαό, θέτοντας το ψευδοδίλημμα: «Διζωνική ή διχοτόμηση». Προχθές, διαβάσαμε στο εκφραστικό όργανο του κυβερνώντος κόμματος, ότι «η Συμπλεγματική Επιτροπή ΑΚΕΛ Κιτίου διοργανώνει σεμινάριο με θέμα “διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία”». Γίνεται φανερό ότι άρχισε ήδη συστηματική εκστρατεία ενημέρωσης του λαού για τη λύση της διζωνικής, για να προλειάνουν το έδαφος επιβολής τέτοιας λύσης, αφού προετοιμαστεί ο λαός, για να μην αντιδράσει αρνητικά. Είμαστε μέλος της ΕΕ και ακόμη παραμένει ως ύψιστος στόχος η διζωνική, η οποία θα μας βγάλει δήθεν από τα αδιέξοδα.
Μα, η διζωνική, την οποία έχουν ανυψώσει ως λάβαρο, περιέχει ήδη τα σπέρματα του διχασμού, της διχόνοιας, του φυλετικού, θρησκευτικού και γλωσσικού διαχωρισμού. Τέτοια λύση είναι αντίθετη με τις αξίες της ΕΕ και εμφανώς καταπατεί τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις δημοκρατικές αρχές και, συνεπώς, δεν μπορεί να αντέξει. Θα καταρρεύσει.
Εν τω μεταξύ, όμως, μ’ αυτή τη μορφή λύσης θα έχει ήδη διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία και θα μας μείνει το χάος και η νεοαποικιακή Βρετανία, για να βασιλεύει στο ταλαιπωρημένο μας νησί με τη μόνιμη διαίρεση, που θα έχει επιτύχει, τα ερείπια που θα έχει επισωρεύσει και την παντοτινή παρουσία των Βάσεών της που θα έχει εξασφαλίσει. Πουθενά στον κόσμο δεν έχει επιβληθεί τέτοια λύση. Ακόμη και οι Αφρικανοί, διά του Νέλσονος Μαντέλα, μετά βδελυγμίας απέρριψαν τέτοιας μορφής λύση, γιατί θα διαιώνιζε το άπαρχαϊντ του πρώην πρωθυπουργού της Νοτίου Αφρικής.
Στην εκδήλωση για τα 70χρονα του Δήμου Λευκονοίκου, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας δήλωσε ότι παραμένει «προσηλωμένος στην εξασφάλιση λύσης». Αυτό που απασχολεί τους νόμιμους κατοίκους αυτού του τόπου δεν είναι η εξασφάλιση της όποιας λύσης, της «λύσης ανάγκης», όπως τη χαρακτήρισε ο πρόεδρος, αλλά της πραγματικής, δίκαιης λύσης, για να μπορεί να είναι και λειτουργική και βιώσιμη. Σ’ αυτούς που διαφωνούν με τις θέσεις του προέδρου της Δημοκρατίας, προσάπτεται η αβάσιμος κατηγορία ότι υπονομεύουν τους θεσμούς και επιπλέον χαρακτηρίζονται ως εθνικιστές και ότι αποτελούν ισχνή μειοψηφία. Όμως, ένα σύνθημα κατά τη διάρκειας της παρέλασης την ημέρα της 28ης Οκτωβρίου -«Όχι στην ομοσπονδία»- και οι σχετικές δημοσκοπήσεις που ακολούθησαν ήταν αρκετό να καταδείξουν ότι αυξάνεται συνεχώς το κύμα των διαφωνούντων με τη λύση της διζωνικής ομοσπονδίας και ότι έχουν θορυβηθεί οι υποστηρικτές της.
Οι δικοί μας, κυριευμένοι από ηττοπάθεια και από το σύνδρομο του φόβου απέναντι στην Τουρκία, δεν τολμούν να διαμαρτυρηθούν, πολύ δε περισσότερο να διεκδικήσουν τα αταλάντευτα δίκαια των νομίμων κατοίκων της Κύπρου, μην τυχόν και ενοχληθεί ή εξοργισθεί το μέγα θηρίο, η Τουρκία. Ακόμη και μετά την κριτική των συγκυβερνώντων κομμάτων για τις υποχωρήσεις, η Κυβέρνηση διαμηνύει ότι δεν πρόκειται να αποσύρει τις προτάσεις της για σταθμισμένη ψήφο και την εκ περιτροπής προεδρία, γιατί, κατά την άποψή της, «προάγουν την ενοποιητική διαδικασία».
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Φιλελεύθερος", 4/12/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου