Το ΔΗΚΟ ως προτεκτοράτο του ΑΚΕΛ

Του δρα Ευστάθιου Αβρααμίδη

Ο Δ. Χριστόφιας θύμωσε από την ορθή κριτική που του ασκείται από κάποια στελέχη του ΔΗΚΟ - όπως ξέρουμε δεν ανέχεται την κριτική - και ζήτησε από το ΔΗΚΟ να τους φιμώσει. Ο Μ. Καρογιάν εκτελώντας με υπερβάλλοντα ζήλο την εντολή, αποφάσισε να φιμώσει τους πραγματικούς εκφραστές της διαχρονικής πολιτικής του κόμματος. Χοντρό λάθος Μάριε.

Στο τελευταίο μου άρθρο είχα αναφερθεί στον ενθουσιασμό του Δ. Χριστόφια για το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός της Αγγλίας χαιρέτισε τους χειρισμούς του. Το ίδιο συνέβη μεταξύ ΔΗΚΟ - ΑΚΕΛ. Αμέσως μετά τη θλιβερή απόφαση του ΔΗΚΟ, το ΑΚΕΛ τη χαιρέτισε και δήλωσε ικανοποιημένο. Ο Α. Κυπριανού, όμως, προχώρησε και πάρα πέρα ώστε ο εξευτελισμός του ΔΗΚΟ να είναι τέλειος: «θα αναμένουμε να δούμε στην πράξη πώς θα υλοποιηθούν οι αποφάσεις», είπε. Δηλαδή το ΔΗΚΟ είναι επισήμως υπό επιτήρηση, ένα είδος αποικίας. Ο επιλοχίας ΑΚΕΛ θα παρακολουθεί αν εκτελούνται όπως πρέπει οι εντολές που έδωσε (να φιμωθούν ή να εκδιωχθούν όσοι επικρίνουν τον Δ. Χριστόφια). 

H ιστορία τριών βέτο

Η Τσεχία επέμεινε μέχρι τέλους και έλυσε το πρόβλημα των Σουδητών

Η Σλοβενία υπέκυψε στις πιέσεις και τα έχασε όλα

Η Ελλάδα ας παίρνει διδάγματα τι πρέπει να κάνει για να λυθεί το πρόβλημα της ονομασίας με τα Σκόπια

Του Γιώργου Δελαστίκ

Tρία βέτο αναστάτωσαν την EE κατά τη διάρκεια του 2009. Tο ένα από αυτά, το οποίο ίσως διαρκέσει πολύ, είναι το κυοφορούμενο και προαναγγελθέν ελληνικό βέτο κατά της έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων της EE με την ΠΓΔM, το οποίο θα ασκηθεί έμμεσα ή άμεσα έπειτα από ένα δεκαήμερο στη σύνοδο κορυφής των «27» στις Bρυξέλλες στις 10 και 11 Δεκεμβρίου. Tα άλλα δύο ανήκουν ήδη στην Iστορία, καθώς ολοκλήρωσαν με ριζικά διαφορετική έκβαση τον κύκλο τους. Tα είχαν ασκήσει ο πρόεδρος της Tσεχίας Bάτσλαβ Kλάους και ο πρωθυπουργός της Σλοβενίας Mπόρουτ Πάχορ - και στις δύο περιπτώσεις για να υπερασπιστούν ζωτικά συμφέροντα των χωρών τους.

H Tσεχία νίκησε. «Mοναχικός λύκος» ο ιδιόρρυθμος δεξιός πρόεδρος της χώρας επέμεινε στο βέτο του μέχρι τέλους. Aντιμετώπισε και νίκησε ολομόναχος όχι απλώς τους υπόλοιπους 26 αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της EE, αλλά και τους... 27, καθώς τόσο η κυβέρνηση όσο και το Kοινοβούλιο της Tσεχίας ήταν εναντίον του! Xωρίς να έχει καν δικαίωμα βέτο, ο Bάτσλαβ Kλάους εκβίασε ολόκληρη την EE και υποχρέωσε τους 27 ηγέτες να υποκύψουν στις απαιτήσεις του.

Θέατρο πίσω από την πλάτη της κοινωνίας

Του Κώστα Μαυρίδη*

Το όλο ζήτημα με την εκ περιτροπής προεδρία και τη σταθμισμένη ψήφο προέκυψε τις τελευταίες βδομάδες (εντός Σεπτεμβρίου 2009) όταν δημοσιοποιήθηκε η πρόθεση του προέδρου να καταθέσει πρόταση (τονίζω το μελλοντικό «να»). Εκτός ΑΚΕΛ, όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί εξέφρασαν κάποιου είδους δυσφορία διότι δεν ενημερώθηκαν έγκαιρα αλλά λίγο πριν την κατάθεση της πρότασης.

Ακόμη και ο Ν. Αναστασιάδης που προσωπικά δεν πρόβαλε ενστάσεις επί της ουσίας των προτάσεων -σε αντίθεση με πολλά στελέχη του ΔΗΣΥ-, εξέφρασε και αυτός δημόσια τη δυσφορία του διότι ενημερώθηκε ένα - δυο μέρες πριν την υποτιθέμενη κατάθεση των προτάσεων. Το Προεδρικό επέμενε ότι ενήργησε στο πλαίσιο του εφικτού χρονικού πλαισίου ενημερώνοντας τους αρχηγούς, εκτός των Οικολόγων λόγω έλλειψης χρόνου, και τις προάλλες αναφέρθηκε σε καθυστερημένη αντίδραση των κομμάτων. Πού βρίσκεται η αλήθεια;

Οι πολίτες λένε από τώρα ένα ηχηρό "όχι"

Του Κωστάκη Αντωνίου

Κάποιοι ζουν στον κόσμο τους. Ή μάλλον είναι καθηλωμένοι στην ψευδαίσθηση του 2004 ότι ο λαός θα υπερψήφιζε το σχέδιο Ανάν. Σήμερα οραματίζονται "απορριπτικές κινήσεις" με επικεφαλής τον Βάσο Λυσσαρίδη, οι οποίες θα συνασπισθούν κατά της λύσης που θα εξευρεθεί. Ορθά ο Βάσος Λυσσαρίδης απάντησε ότι υπάρχει τέτοιο πλειοψηφικό ρεύμα μέσα στο λαό, ώστε, εάν προταθούν νεοανανικά σχέδια, θα απορριφθούν με μεγαλύτερα ποσοστά από εκείνα που απερρίφθη το σχέδιο Ανάν.

Η τιμή και η υπόληψη του Μάριου και του Φώτη

Του Άριστου Μιχαηλίδη

«ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ να αποκατασταθεί ο αμοιβαίος αλληλοσεβασμός και η αξιοπιστία στις σχέσεις τους με το ΔΗΚΟ», ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Τουμάζος Τσιελεπής οφείλουν «να αποκαταστήσουν την πραγματικότητα», για τη στάση του Μάριου Καρογιάν όταν ο Πρόεδρος τον ενημέρωσε για την εκ περιτροπής προεδρία και τη σταθμισμένη ψήφο. Τον όρο του ΔΗΚΟ για αποκατάσταση του αλληλοσεβασμού, τον ανακοίνωσε χτες ο κ. Φωτίου, θέτοντας έτσι νέες βάσεις στην κλονισμένη συνεργασία. Ο κ. Τσιελεπής είχε πει σε τηλεοπτικό πρόγραμμα ότι ο κ. Καρογιάν, δεν αντέδρασε όταν του ανακοίνωσε ο κ. Χριστόφιας τις προτάσεις του και ο κ. Φωτίου παρενέβη και στο τηλεοπτικό πρόγραμμα αλλά και με διάσκεψη Τύπου, απαιτώντας να αποκατασταθεί το όνομα του κ. Καρογιάν.

Μια δημοσκόπηση που πρέπει ο Μάρκος να διαβάσει ολόκληρη

Του Γιώργου Καλλινίκου

Ο ΜΑΡΚΟΣ Κυπριανού επικαλέστηκε δημοσκόπηση της «Σημερινής» σύμφωνα με την οποία η θέση των οπαδών του ΔΗΚΟ ταυτίζεται με τη θέση του ΕΓ σ’ ό,τι αφορά τη συμμετοχή του κόμματος στην κυβέρνηση. Φαίνεται ο κ. Κυπριανού είτε δεν διάβασε ολόκληρη τη δημοσκόπηση είτε διάβασε μόνο το συγκεκριμένο απόσπασμα.

Μία απλή ανάγνωση μερικών σημείων της δημοσκόπησης είναι αρκετή για να αντιληφθεί ο καθένας κατά πόσο το επιχείρημα του Μάρκου Κυπριανού είναι το κατάλληλο. Σε ερώτηση πόσο ικανοποιημένοι είναι οι πολίτες από τη λειτουργία των κομμάτων στο Κυπριακό το 80% απάντησε ότι δεν είναι. Σε ερώτηση κατά πόσο τα κόμματα θέτουν το κομματικό υπεράνω του εθνικού συμφέροντος στο Κυπριακό, το 83% απάντησε καταφατικά. Σε ερώτηση ποιον θεωρούν τον πιο σοβαρό πολιτικό ηγέτη, στην πρώτη θέση βρίσκεται ο Αναστασιάδης με 25%, ενώ ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ τον οποίο στηρίζει ο κ. Κυπριανού βρίσκεται σχεδόν στον πάτο με μόλις 7%. Τέλος, σε ερώτηση προς τους ψηφοφόρους του ΔΗΚΟ αν πρέπει τα στελέχη του κόμματος που διαφωνούν με την ηγεσία να αποχωρήσουν από το κόμμα, το 67% απάντησε αρνητικά.

Διαπιστευτήρια σε Χριστόφια-ΑΚΕΛ, η φίμωση διαφωνούντων;

Του Σάββα Ιακωβίδη

ΟΣΑ ΕΓΙΝΑΝ και λέχθηκαν κατά τη συνεδρία του Εκτελεστικού Γραφείου του ΔΗΚΟ, είναι πρωτοφανή. Ο Πρόεδρος του κόμματος επιχείρησε να επιβάλει πειθαρχία σε αξιωματούχους του. «Από σήμερα», είπε ο Μάριος Καρογιάν, «ξεκινά η πειθαρχημένη επικοινωνία. Δεν θα επιτρέψω να συνεχιστεί η καταρράκωση της εικόνας του κόμματος. Όποιος παραβιάσει αυτόν τον κανόνα, θέτει εαυτόν εκτός κόμματος». Ποιοι πρώτοι χάρηκαν χαράν μεγάλην; Μα, πρώτα η «Χαραυγή», που τιτλοφόρησε πρωτοσέλιδα, σε θέση κύριας είδησης: «Τους έδειξε την πόρτα». Και στη συνέχεια αξιωματούχοι του ΑΚΕΛ, που επισήμαναν ότι περίπου αναμένουν όπως ο Μ. Καρογιάν, «μαντρίσει» τους διαφωνούντες και φέρει το κόμμα στην ορθή πορεία. Τον τελευταίο καιρό ανώτατοι αξιωματούχοι του κόμματος διατύπωσαν σκληρές θέσεις και επικρίσεις κατά του προέδρου Χριστόφια. Σε σημείο που κάποιες από αυτές εκλήφθηκαν ως κατ’ ισχυρισμόν ύβρεις.

Οι Σλοβένοι «μάστορες του βέτο»

Του Γιώργου Δελαστίκ

Στη βορειοδυτική άκρη των Βαλκανίων, στη μικρή Σλοβενία με τα δύο εκατομμύρια κατοίκους και έκταση μικρότερη από το ένα έκτο της Ελλάδας, οι κάτοικοι μπορεί να πρωτοστάτησαν πριν από σχεδόν έναν αιώνα στη συγκρότηση του «Βασιλείου των Σέρβων, των Σλοβένων και των Κροατών» (δηλαδή της Γιουγκοσλαβίας), αλλά σήμερα ούτε που θέλουν να ακούσουν κάποιον να τους αποκαλεί Βαλκάνιους. Προτιμούν να αναπολούν τα χρόνια που η χώρα τους ήταν ένα ασήμαντο κομμάτι της Αυστροουγγαρίας και θεωρούν τους εαυτούς τους Κεντροευρωπαίους. Στη χώρα αυτή αρχίζει από σήμερα τριήμερη επίσημη επίσκεψη ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας. Μια χώρα με την οποία οι πολιτικές σχέσεις δεν είναι καλές, καθώς η τότε δεξιά κυβέρνηση της Λουμπλιάνας είχε εκνευρίσει την Αθήνα, όταν η Σλοβενία είχε την εξάμηνη προεδρία της ΕΕ, το πρώτο εξάμηνο του 2008.

«Θαρραλέος» ο Πρόεδρος κατά τον Γκόρντον Μπράουν

Του δρα Ευστάθιου Αβρααμίδη

Ήταν ικανοποιημένος ο Δ. Χριστόφιας μετά τη συνάντηση του με τον Πρωθυπουργό της Αγγλίας - και αντίστροφα. Ο Πρωθυπουργός της Αγγλίας θεωρεί θαρραλέα την πολιτική του Δ. Χριστόφια όπως πολλοί άλλοι ξένοι πολιτικοί. Ο Δ. Χριστόφιας δήλωσε με τη σειρά ότι ο Γκόρντον Μπράουν «χαιρετίζει τις προσπάθειες μου και είναι έτοιμος να βοηθήσει προς κάθε κατεύθυνση». Η δήλωση αυτή ταιριάζει περισσότερο σε κάποιον που πάει να ζητήσει έγκριση για την πολιτική του. Δεν μου αρέσει. Κατ’ αρχήν θεωρεί καλό ο Πρόεδρος που η Αγγλία στηρίζει τις προσπάθειες του; Γιατί τις στηρίζει η πιο φιλοτουρκική χώρα του πλανήτη; Αυτονόητη απάντηση: Τις στηρίζει επειδή πάνε προς την κατεύθυνση που θέλει η Αγγλία.

Γιατί οι «γενναίες προσφορές» πρέπει ν' αποσυρθούν

Του Σάββα Ιακωβίδη

ΟΤΑΝ ο Δ. Χριστόφιας εξελέγη Πρόεδρος, έτρεφε σοβαρές ψευδαισθήσεις και ευσεβείς πόθους. Πίστευε ότι εκεί που απέτυχαν όλοι οι προκάτοχοί του, αυτός θα κατάφερνε να γωνιάσει την Τουρκία και να κάμψει την αδιαλλαξία της. Είναι γνωστή η δήλωσή του ότι ήρθε για να διορθώσει τα λάθη και τις αποτυχίες των προκατόχων του. Πίστευε ότι η προσωπική χημεία που, όπως νόμιζε, διατηρούσε με τον κατοχικό Ταλάτ, θα ήταν το μέσο, που θα οδηγούσε σε λύση. Ο Δ. Χριστόφιας νόμιζε ότι αν έκανε και αυτός το «καλό παιδί», θα επέσυρε τον οίκτο και το έλεος των Μεγάλων για να πείσουν ή και να πιέσουν την Τουρκία. Δύο ήταν οι πιο ολέθριες ψευδαισθήσεις του. Πρώτον, υιοθέτησε την αγγλικής υποβολής θέση για λύση για τους Κυπρίους από τους Κυπρίους. Και, δεύτερον, προέβη σε μονομερείς «γενναίες προσφορές» προς τους Τούρκους, με τον ευσεβή πόθο ότι αυτές θα μαλάκωναν τις επεκτατικές αξιώσεις τους.

Διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας το ανάγνωσμα

Του Γεώργιου Κολοκασίδη*

Αναζωπυρώθηκε τελευταία η συζήτηση για τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία (ΔΔΟ). Αφορμή η εν εξελίξει διαπραγμάτευση. Τίθεται επίσης η άποψη ότι οι πολίτες δεν είναι έτοιμοι να τιμήσουν τη συνυπογραφή αυτής της λύσης από τους πολιτικούς. Άλλη παραλλαγή της θέσης είναι ότι δεν ενημερώθηκαν επαρκώς για το περιεχόμενο της ΔΔΟ ώστε να την αποδεχθούν. Σφάλλουν όλες οι ανωτέρω προσεγγίσεις.

Κατ’ αρχάς ας μην ιεροποιούμε την έσχατη οδυνηρή μας παραχώρηση. Η κοινοτική ομοσπονδία έγινε αποδεκτή από τον Μακάριο το 1977 έναντι εφαρμογής των τριών ελευθεριών και της εξασφάλισης της συνοχής του κράτους. Αν δεν υπάρξουν αυτά η ομοσπονδία καθίσταται προκάλυμμα συνομοσπονδίας και διχοτόμησης. Διότι η μη διασφάλιση ελεύθερης διακίνησης και εγκατάστασης ή και επανεγκατάστασης Ελλήνων στα νυν κατεχόμενα συνιστά, εκτός από ύψιστη αδικία, και οριστικό κοινωνικοφυλετικό διαχωρισμό. Αν δε αυτό συνοδευτεί και από μια χαλαρή ομοσπονδιακή δομή, τότε σφραγίζεται και θεσμικά η διχοτόμηση. Και μάλιστα η χειρότερη μορφή διχοτόμησης, καθώς θα διατηρούμε κάποιες επισφαλείς ομοσπονδιακές ρυθμίσεις χωρίς τα αγαθά μιας ουσιαστικής ενότητας.

Οι αγωγοί «τούρκεψαν»

Του Γιώργου Δελαστίκ

Πυκνώνουν οι ανησυχίες που υπήρχαν ήδη πριν από τις εκλογές, αναφορικά με το αν η κυβέρνηση Παπανδρέου προτίθεται να συνεχίσει την ενεργειακή συνεργασία με τη Ρωσία σε στρατηγικό επίπεδο ή όχι. Το ενδιαφέρον και οι φόβοι για το ζήτημα αυτό πηγάζουν από το γεγονός ότι ενδεχόμενη στροφή προς τον σχεδιασμό των ΗΠΑ καθιστά την Ελλάδα αυτομάτως «ενεργειακή όμηρο» της Τουρκίας, αφού μέσω αυτής περνούν όλοι οι αγωγοί που προωθούν οι Αμερικανοί. Την Πέμπτη ο πρωθυπουργός συνάντησε τον Ρώσο υφυπουργό Εξωτερικών Βλαντίμιρ Τιτόφ και κατά το ρεπορτάζ που δόθηκε, Αθήνα και Μόσχα παραμένουν προσηλωμένες στην κατασκευή των αγωγών πετρελαίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης και φυσικού αερίου Σάουθ Στριμ.

Τα δύο βαρίδια της Κύπρου

Του Κώστα Βενιζέλου

ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΤΑΙ μια λογική, η οποία τείνει να καταστεί κυρίαρχη μεταξύ πολιτικών αλλά και κάποιων ΜΜΕ, σύμφωνα με την οποία επειδή το 1974 ηττηθήκαμε στρατιωτικά, θα πρέπει προσαρμοσθούμε σε δεδομένα που είναι παράγωγα αυτού του αποτελέσματος. Παράλληλα αναδεικνύεται το μικρό μέγεθος της χώρας μας, οι περιορισμένες δυνατότητες και ο ισχυρός αντίπαλος. Αυτά συνιστούν δεδομένα και πραγματικότητες, τα οποία και δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει. Το ζητούμενο, όμως, είναι τι επιδιώξεις έχουμε και στόχους: Να ζήσουμε με τα αποτελέσματα της εισβολής και κατοχής στα οποία να δοθεί μια νομιμοποιημένη κάλυψη μέσα από μια ρύθμιση/συμφωνία ή θα δώσουμε μια προοπτική και μέλλον στην Κύπρο απαλλάσσοντας την από τα βαρίδια της κατοχής και της μεταποικιακής εξάρτησης;

Αρνητική ψήφος σε σχέδιο Ανάν από 76,6%

Μόνο ένας στους δέκα θα έδινε σήμερα θετική ψήφο

ΔΙΕΥΡΥΝΘΗΚΕ η βάση όσων θα καταψήφιζαν το σχέδιο Ανάν εάν διεξαγόταν και σήμερα δημοψήφισμα.

Τρεις στους τέσσερις Ελληνοκύπριους δηλώνουν ότι θα έδιναν αρνητική ψήφο και μόλις ένας στους δέκα θα ψήφιζαν υπέρ, όπως κατέδειξε μεγάλη έρευνα της κοινής γνώμης, που διενήργησε η εταιρεία Εvresis για λογαριασμό του ΑΝΤ1 και παρουσιάστηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του σταθμού.

Συγκεκριμένα, στο ερώτημα «εάν την ερχόμενη Κυριακή γινόταν δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν τι θα ψηφίζατε, υπέρ ή εναντίον;» ποσοστό 76,6% απάντησε ότι θα ψήφιζε εναντίον, 12,4% υπέρ, 3,3% δεν θα ψήφιζε και 7,7% δεν γνωρίζει ή δεν απάντησε.

Από όσους ψήφισαν εναντίον το 2004, 90% θα απέρριπτε και σήμερα το Σχέδιο Ανάν, ενώ 4% θα ψήφιζε υπέρ, 4% δεν γνωρίζει ή δεν απάντησε, και 2% δεν θα ψήφιζε.

Από όσους είχαν ψηφίσει υπέρ το 2004 μόνο έξι στους δέκα θα ψήφιζαν και σήμερα υπέρ (60%), ενώ 19% θα ψήφιζαν εναντίον, 18% δεν γνωρίζουν ή δεν απάντησαν και 3% δεν θα ψήφιζαν.

Προσφορά Νικόλα Τ. Παπαδόπουλου

Του Λάζαρου Μαύρου

Σ Η Μ Α Ν Τ Ι Κ Η προσφορά στη διαλεύκανση κρισιμότατου ζητήματος δημοκρατίας παρήγαγε ο αντιπρόεδρος του ΔηΚο, βουλευτής Νικόλας Τ. Παπαδόπουλος, επικρίνοντας την πολιτική του Π.τ.Δ. στο Κυπριακό. Εκλελεγμένος μεν δημοκρατικά, από την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος της 24ης Φεβρ. 2008 ο κ. Χριστόφιας, στερούμενες όμως δημοκρατικής νομιμοποίησης οι κυριότερες από τις «γενναίες προσφορές» του προς τους Τούρκους:

(α) Ο «Συνεταιρισμός Δύο Συνιστώντων Στέιτς» της 23ης Μαΐου 2008.

(β) Η τουρκική εκ περιτροπής προεδρία.

(γ) Η «σταθμισμένη» υποταγή του ελληνικού 82% στο τουρκικό 18%.

(δ) Η πρόθεση νομιμοποίησης 50 χιλιάδων Τούρκων εποίκων.

Ο βάτραχος και το ζεματισμένο νερό

Του Νικόλα Παπαδόπουλου

Στις 15/5/02, λίγο πριν από τη κατάθεση του πρώτου σχεδίου Ανάν, οι Ραούφ Ντενκτάς και Γλαύκος Κληρίδης έδωσαν μία κοινή συνέντευξη στον Μεχμέτ Αλί Μπιράντ.

Είναι πράγματι μία πάρα πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη καθώς σε αυτήν διατυπώνονται με γλαφυρότητα και ευθύτητα οι πάγιες θέσεις των Τούρκων για την επίλυση του Κυπριακού, όπως αυτές ερμηνεύονται και επεξηγούνται από τον Ραούφ Ντενκτάς.

Το 2002 ο Ραούφ Ντενκτάς ζητούσε:

• Ένα Νέο Συνεταιρισμό με ισότητα

• Συνέχιση των εγγυήσεων της Τουρκίας

• Αναγνώριση του ψευδοκράτους

• Εκ Περιτροπής Προεδρία με εκτελεστική εξουσία

Λύση δυο κρατών επιλέγει το 80% των Τουρκοκυπρίων, αλλά ποιος ακούει;

Του Κωστάκη Αντωνίου

Σύμφωνα με τελευταία δημοσκόπηση, που έγινε στα κατεχόμενα, το 77,9% των Τουρκοκυπρίων τάσσονται υπέρ της λύσης των δύο χωριστών κρατών. Ουδείς, βεβαίως, από τους ηγέτες και τα πολιτικά κόμματα, που υποστηρίζουν ως λύση αυτό το έκτρωμα της ομοσπονδίας που διαπραγματευόμαστε τώρα, έχει επίγνωση για τις τάσεις που διαμορφώνονται μεταξύ των Τουρκοκυπρίων. Μάλλον λανθασμένη διατύπωση χρησιμοποίησα. Οι επιθυμίες των Τουρκοκυπρίων δεν διαμορφώνονται τώρα. Από το 1955 η επιλογή τους ήταν "Διχοτόμηση ή θάνατος". Δεν διαφοροποιήθηκαν ποτέ, έκτοτε. Ακόμη και αυτές οι διαδηλώσεις που οργάνωσαν κατά του Ντενκτάς το 2004 και η δήθεν επιθυμία τους για λύση, ήταν υποκινούμενα από την Τουρκία. Άλλωστε το μεγάλο ποσοστό που ψήφισε υπέρ του σχεδίου Ανάν αποδεικνύει ότι οι Τουρκοκύπριοι ήθελαν πάντα διχοτομική λύση, συγκαλυμμένη ή μη.

Ακούνε καλά ή ακούνε ό,τι τους βολεύει;

Του Άριστου Μιχαηλίδη

Εκείνο που προβλήθηκε από όσα είπε ο Ταλάτ στις Βρυξέλλες τις τελευταίες μέρες ήταν οι υποκριτικές καταγγελίες του εναντίον του Προέδρου Χριστόφια, συνεχίζοντας την πάγια τακτική και του ίδιου και της Άγκυρας, να παρουσιάζουν τους Ελληνοκύπριους ως αδιάλλακτους, προσπαθώντας να κερδίσουν εντυπώσειςπρος όφελος της Τουρκίας, αντί να ασχοληθούν εποικοδομητικά με την ουσία. Ζήτησε μάλιστα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέσω του Όλι Ρεν, να ενθαρρύνει την ελληνοκυπριακή πλευρά να εργαστεί για τη λύση και να επιταχύνει τις διαδικασίες και «κατάγγειλε» ότι μετά την ένταξη στην ΕΕ «η ε/κ πλευρά δεν ανησυχεί»… Επανέλαβε επίσης τα γνωστά περί της απομόνωσης. Εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε πώς βοηθά τη συμφιλίωση αυτή η συμπεριφορά, αλλά αντιλαμβανόμαστε ότι ο κ. Ταλάτ έχει αποκτήσει την έξωθεν καλή μαρτυρία από τους ίδιους τους Ελληνοκύπριους για να διακινείται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να παριστάνει το θύμα της αδιαλλαξίας των Ελληνοκυπρίων.

Ο Ευρωβουλευτής που «δεν έβγαλε τσιμουδιά»

Του Κώστα Μαυρίδη*

Δεν γνωρίζω μέρος στον κόσμο που η ηγεσία στην εξουσία για τη θητεία της -νόμιμα εκλελεγμένη - αντιμετωπίζει ένα πολιτικό πρόβλημα και θεωρεί δική της δέσμευση οτιδήποτε συζητήθηκε ως παραχώρηση από προκάτοχο της στην εξουσία, που διαπραγματευόταν το πρόβλημα πριν 20, 10, ή 5 χρόνια και ΟΥΔΕΠΟΤΕ υπήρξε συμφωνία. Φυσικά, η ηγεσία δεν πρέπει να παραγνωρίζει τις όποιες εξελίξεις μέσα στις εκάστοτε συνθήκες. Από αυτό όμως, μέχρι το να θεωρείται αυτόματα και απόλυτα δέσμευσή μας στο Κυπριακό σήμερα, μια παραχώρηση που συζητήθηκε αλλά ουδέποτε συμφωνήθηκε, είναι εξωφρενικό. Άλλωστε, τα εμπιστευτικά έγγραφα του Ντάουνερ επιβεβαιώνουν ότι οι ξένοι επιχειρούν να μας παγιδεύσουν σε αυτή τη «λογική». Το γιατί την υιοθετούν πολιτικοί μας, είναι ακατανόητο.

Τα κρίσιμα οικονομικά της επιδιωκόμενης λύσης

Του Σάββα Ιακωβίδη

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ πτυχή της μελλοντικής λύσης του Κυπριακού είναι από τις κρισιμότερες, επειδή συναρτάται ευθέως προς την πολιτική και άλλη βιωσιμότητα του υπό μετεξέλιξη νέου κράτους. Η οικονομική βιωσιμότητα της νέας Κυπριακής Δημοκρατίας εξαρτάται από την ενοποίηση της οικονομίας, που θα στηριχθεί και στην αναβάθμιση της τ/κ οικονομίας ώστε να εξισωθεί και να συμβαδίζει με εκείνη των ελευθέρων περιοχών. Ρεαλιστικά ομιλούντες, η οικονομική διάσταση του Κυπριακού έπρεπε να αποτελεί μια από τις κορυφαίες προτεραιότητες για την Κυβέρνηση και τα κόμματα, επειδή αν δεν λειτουργήσει η οικονομία, η οποιαδήποτε πολιτική λύση θα τιναχτεί στον αέρα. Και το νεοσύστατο κράτος θα καταρρεύσει. Είναι ορθή, συνεπώς, η θέση του μ. Τάσσου και του Προέδρου Χριστόφια ότι η αναζητούμενη λύση, βασισμένη στο διεθνές και στο κοινοτικό δίκαιο, πρέπει, εκτός πολλών άλλων, να στηρίζεται σε μία οικονομία, με ένα νόμισμα, το ευρώ, με μια Κεντρική Τράπεζα και ένα υγιές χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Η Κύπρος δεν πιστεύει στα δάκρυά του

Του Σενέρ Λεβέντ

Οι ειδήσεις από τα πρακτορεία μας για τις συνομιλίες Ταλάτ-Χριστόφια αρχίζουν με τη φράση «ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Μεχμέτ Αλί Ταλάτ και ο ηγέτης της Ελληνοκυπριακής Διοίκησης Δημήτρης Χριστόφιας». Ο Ταλάτ αποκαλείται «πρόεδρος της Δημοκρατίας». Ο δε Χριστόφιας απλά «ηγέτης». Κάθε φορά διορθώνουμε αυτήν την είδηση που μεταδίδεται από το πρακτορείο. Σβήνουμε τον τίτλο και των δύο. Μένουν μόνο τα ονόματά τους. Αλλά αν πρέπει να γράψει κανείς το σωστό θα πει «ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας και ο Εκπρόσωπος της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας Μεχμέτ Αλί Ταλάτ». Η λέξη «εκπρόσωπος» είναι πιο κατάλληλη για τον Ταλάτ παρά το «ηγέτης». Διότι ο ηγέτης δημιουργείται από μόνος του ως αποτέλεσμα κοινωνικής κινητοποίησης. Δεν μπορεί να γίνει κάποιος ηγέτης με εκλογές. Έστω και αν είναι ο ηγέτης του κόμματός του ή των οπαδών του, δεν γίνεται ηγέτης της κοινότητας. Και σε ένα τραπέζι δικοινοτικών συνομιλιών το πολύ μόνο εκπρόσωπος μπορεί να είναι.

Οι έποικοι, οι Παλαιστίνιοι κι εμείς

Του δρα Ευστάθιου Αβρααμίδη

Οι Παλαιστίνιοι αρνήθηκαν πριν από λίγες μέρες ν’ αρχίσουν συνομιλίες με το Ισραήλ, αν δεν σταματήσει τον εποικισμό των κατεχομένων εδαφών τους. Επέλεξαν να μην είναι αρεστοί στους Αμερικανούς - προτίμησαν να κρατήσουν τον αυτοσεβασμό τους. Οι Παλαιστίνιοι δεν είναι στην ΕΕ, δεν έχουν βήματα για να διεκδικήσουν το δίκαιό τους και όμως είπαν όχι στη Χίλαρι Κλίντον, στη «μεσολάβηση» δηλαδή των Αμερικανών που στηρίζουν τις θέσεις του θύτη, του Ισραήλ, όπως κάνουν και στο κυπριακό υποστηρίζοντας τον δικό μας σφαγέα, την Τουρκία. Οι Παλαιστίνιοι μάς διδάσκουν με αυτή τους τη στάση, την αξιοπρέπεια του αδύνατου και την ευπρέπεια του φτωχού, που εμείς δεν έχουμε.

Να που η συμφωνία Καρογιάν-ΑΚΕΛ μπορεί να είναι όπλο για κακόβουλο

Του Γιώργου Καλλινίκου

Προ διημέρου θέσαμε για πολλοστή φορά το απλοϊκό ερώτημα τι είναι αυτό που κρατά τόσο πεισματικά το ΔΗΚΟ στην Κυβέρνηση από τη στιγμή που έχει τόσο έντονες διαφωνίες με τους χειρισμούς του προέδρου Χριστόφια στο Κυπριακό, ενώ στην εσωτερική διακυβέρνηση δεν το υπολογίζουν οι εταίροι του και προωθούν τις προτάσεις που εκείνοι θέλουν χωρίς καν να το ενημερώνουν. Με δύο λόγια δηλαδή, η παρουσία του στην Κυβέρνηση δεν επηρεάζει ούτε κατ’ ελάχιστο την πολιτική που το ΑΚΕΛ επιλέγει.

«Λύση» Οικονομικής Υποδούλωσης

Του Λάζαρου Μαύρου

ΣΧΕΔΙΟ κυοφορούμενης «λύσης», με προδιαγραφές Σχεδίου Ανάν, σε χειρότερη έκδοση, με διαφορετικό όμως επικάλυμμα ωραιοποίησής του, που θα επιβάλλει και την Οικονομική Υποδούλωση των Ελλήνων Κυπρίων στους Τούρκους (Τ/κ, εποίκους και Άγκυρα), εντόπισε στα πεπραγμένα της Ομάδας Εργασίας για τα Οικονομικά Θέματα, των «απευθείας συνομιλιών» Χριστόφια - Ταλάτ, ο πρώην Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας, Χριστόδουλος Χριστοδούλου. Τα εξήγησε αναλυτικά στη διάλεξή του, τη Δευτέρα, στο Ίδρυμα Αρχ. Μακαρίου Γ΄, τα αναλύει διεξοδικά και στο βιβλίο του «Τα Οικονομικά της Ομοσπονδίας του Σχεδίου Ανάν και του Κυοφορούμενου Νέου Σχεδίου Λύσης» (εκδ. Επιφανίου).

Δεν σου αρμόζει να λες και να ξελές

Του Σενέρ Λεβέντ

Αγαπητέ Χριστόφια, μία φορά στα σαράντα χρόνια είπες μια σωστή κουβέντα και ύστερα ήρθες και την αναίρεσες. Είπες και ξείπες. Μετάνιωσες αμέσως μόλις οι απέναντί σου έκαναν λίγο το μάγκα. «Δεν ήθελα να πω έτσι», είπες συμφωνώντας μαζί τους. Κατηγόρησες την αγγλική εφημερίδα στην οποία έδωσες εκείνη τη συνέντευξη. «Τα παραποίησε η Guardian», είπες. Για να πω την αλήθεια, δεν το περίμενα αυτό από εσένα. Έπρεπε να υποστηρίξεις τα λόγια σου. Και έπρεπε να υποστηρίξεις μέχρι τέλους ό,τι και αν είχες πει. Άλλωστε δεν είπες κάτι λάθος. Ούτε η εφημερίδα έγραψε κάτι λάθος. Έγραψε ό,τι είπες. Δεν υπάρχουν παραποιήσεις κλπ. Γιατί αποσαφηνίζεις συνεχώς; Μήπως φοβήθηκες πολύ μόλις βρυχήθηκαν τα λιοντάρια; Κρίμα. Πολύ κρίμα.