Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

Να που η συμφωνία Καρογιάν-ΑΚΕΛ μπορεί να είναι όπλο για κακόβουλο

Του Γιώργου Καλλινίκου

Προ διημέρου θέσαμε για πολλοστή φορά το απλοϊκό ερώτημα τι είναι αυτό που κρατά τόσο πεισματικά το ΔΗΚΟ στην Κυβέρνηση από τη στιγμή που έχει τόσο έντονες διαφωνίες με τους χειρισμούς του προέδρου Χριστόφια στο Κυπριακό, ενώ στην εσωτερική διακυβέρνηση δεν το υπολογίζουν οι εταίροι του και προωθούν τις προτάσεις που εκείνοι θέλουν χωρίς καν να το ενημερώνουν. Με δύο λόγια δηλαδή, η παρουσία του στην Κυβέρνηση δεν επηρεάζει ούτε κατ’ ελάχιστο την πολιτική που το ΑΚΕΛ επιλέγει.

Βεβαίως, παραμένει πάντοτε ως πολύ ισχυρός λόγος τα λάφυρα της εξουσίας (όσα απ’ αυτά προλαβαίνει το ΔΗΚΟ να γευτεί). Όμως, υπάρχει μια πτυχή η οποία κάποια στιγμή αποκαλύφτηκε και όταν έγιναν συγκεκριμένες επισημάνσεις γι’ αυτήν και πόσο θα μπορεί οποιοσδήποτε να την εκμεταλλευτεί, κάποιοι αντέδρασαν και τις θεώρησαν είτε υπερβολικές είτε κακόβουλες. Ο λόγος αφορά την παραδοχή του προέδρου του ΔΗΚΟ ότι στη συμφωνία που έκανε με το ΑΚΕΛ πριν από το δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών για υποστήριξη της υποψηφιότητας Χριστόφια περιλαμβανόταν και η εκ νέου στήριξη υποψηφίου του ΔΗΚΟ (υπό τα δεδομένα που υπάρχουν αυτός θα είναι ο νυν πρόεδρός του) για την προεδρία της Βουλής το 2011.

Είχαμε τονίσει ότι εκείνη η συμφωνία ουσιαστικά εγκλωβίζει τον Μάριο Καρογιάν, γιατί είτε συνειδητά θα παλέψει με νύχια και με δόντια να κρατήσει το κόμμα του στην Κυβέρνηση μέχρι τότε ώστε να εξασφαλίσει την επανεκλογή του στην προεδρία της Βουλής, είτε κάποιοι θα εκμεταλλεύονται αυτή τη συμφωνία ώστε να τον στήνουν στον τοίχο κάθε φορά που θα τίθεται εντός ΔΗΚΟ θέμα αποχώρησης από την Κυβέρνηση, αλλά ο ίδιος για καθαρά πολιτικούς λόγους θα κρίνει ότι το συμφερότερο για το κόμμα του είναι να παραμείνει.

Ο λόγος για τον οποίο επαναφέρουμε το θέμα είναι το χθεσινό ρεπορτάζ του συνάδελφου Μιχάλη Χατζηστυλιανού σχετικά με τον προϋπολογισμό της Βουλής για το 2010. Θα επικαλεστώ μόνο τρία σημεία από το ρεπορτάζ του συναδέλφου: Πρώτον, ο μισθός του Καρογιάν για το 2010 ανέρχεται σε 81.500 ευρώ και το επίδομα παραστάσεων για τον ίδιο χρόνο σε 28.660 ευρώ, δηλαδή συνολικά 110.160 ευρώ μόνο για το 2010. Δεύτερον, ο μισθός του Νέστωρα Κυριακίδη, διευθυντή του γραφείου του προέδρου της Βουλής, θα ανέρχεται σε 54.444 ευρώ και το επίδομα παραστάσεων σε 6.150, δηλαδή συνολικά 60.590 ευρώ. Τρίτον, ο μισθός του Ανδρέα Κωνσταντίνου, ειδικού συμβούλου του προέδρου της Βουλής, θα ανέρχεται σε 52.843 ευρώ και το επίδομα παραστάσεων σε 4.100 ευρώ, δηλαδή συνολικά σε 56.943 ευρώ.

Ειλικρινά διερωτώμαι, όποιος διαβάσει αυτούς τους αριθμούς, αν υπάρχει περίπτωση αύριο να ακούσει τους Καρογιάν, Κυριακίδη και Κωνσταντίνου (οι δύο τελευταίοι εκτός από τις θέσεις τους στη Βουλή παραμένουν και στελέχη στο κόμμα τους και μάλιστα ο δεύτερος είναι και μέλος του ΕΓ) σε οποιοδήποτε συλλογικό σώμα του ΔΗΚΟ να τάσσονται υπέρ της παραμονής στην Κυβέρνηση και να μην σκεφθεί με καχυποψία. Αν δεν θα λειτουργήσει εκείνη η συμφωνία του Καρογιάν με το ΑΚΕΛ σαν μπούμερανγκ; Αν δεν επιτρέπει εκείνη η συμφωνία σε οποιονδήποτε να λειτουργεί κακόβουλα και να εστιάζει σ’ αυτή την προσοχή αναφορικά με την επιμονή της ηγεσίας του ΔΗΚΟ να παραμένει σε μια συνεργασία η οποία καταπατεί κάθε έννοια πολιτικής αξιοπρέπειας. Δυστυχώς, στην πολιτική η κάθε κίνηση έχει πολλές ερμηνείες και ο κάθε πολιτικός πρέπει να προσέχει διπλά και τριπλά.


Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Φιλελεύθερος", 5/11/2009

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου