Σύμφωνα με τελευταία δημοσκόπηση, που έγινε στα κατεχόμενα, το 77,9% των Τουρκοκυπρίων τάσσονται υπέρ της λύσης των δύο χωριστών κρατών. Ουδείς, βεβαίως, από τους ηγέτες και τα πολιτικά κόμματα, που υποστηρίζουν ως λύση αυτό το έκτρωμα της ομοσπονδίας που διαπραγματευόμαστε τώρα, έχει επίγνωση για τις τάσεις που διαμορφώνονται μεταξύ των Τουρκοκυπρίων. Μάλλον λανθασμένη διατύπωση χρησιμοποίησα. Οι επιθυμίες των Τουρκοκυπρίων δεν διαμορφώνονται τώρα. Από το 1955 η επιλογή τους ήταν "Διχοτόμηση ή θάνατος". Δεν διαφοροποιήθηκαν ποτέ, έκτοτε. Ακόμη και αυτές οι διαδηλώσεις που οργάνωσαν κατά του Ντενκτάς το 2004 και η δήθεν επιθυμία τους για λύση, ήταν υποκινούμενα από την Τουρκία. Άλλωστε το μεγάλο ποσοστό που ψήφισε υπέρ του σχεδίου Ανάν αποδεικνύει ότι οι Τουρκοκύπριοι ήθελαν πάντα διχοτομική λύση, συγκαλυμμένη ή μη.
Κάτω από τα ρεαλιστικά δεδομένα που ισχύουν στα κατεχόμενα και τη διαχρονικά έντονη επιθυμία των Τουρκοκυπρίων για λύση δύο κρατών, αποδεικνύεται πόσο κωμική είναι αυτή η ιστορία της επαναπροσέγγισης, η οποία εφευρέθη από τους Αγγλοαμερικανούς, αποτέλεσε πάγια πολιτική του ΑΚΕΛ για πολλά χρόνια, και την εγκολπώθηκαν και το 2004 οι υποστηρικτές του σχεδίου Ανάν και της όποιας λύσης.
Τόσα χρόνια ζωής επαναπροσέγγισης και το μόνο που κατάφεραν οι εμπνευστές και τα εκτελεστικά τους έργα, είναι να στρέψουν σχεδόν όλους τους Τουρκοκυπρίους υπέρ της λύσης των δύο χωριστών κρατών! Και γινόμαστε μάρτυρες κωμικών εκδηλώσεων, όπως εκείνες της φύτευσης ελιών από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον κατοχικό ηγέτη, την ώρα που οι Τουρκοκύπριοι ούτε θέλουν να ακούσουν για επανενωμένο κράτος.
Αλλά και το δεύτερο μεγάλο ερώτημα που προκύπτει είναι τούτο:
Πώς ελπίζει ο Πρόεδρος Χριστόφιας να "περάσει" δίκαιη και βιώσιμη λύση επανένωσης, σε μια κοινότητα που η επιλογή της είναι δύο χωριστά κράτη;
Ποιες ελπίδες μπορεί να επενδύει σε ένα διάλογο με έναν εκπρόσωπο ενός "λαού", ο οποίος έχει ως λάβαρο αγώνα το "Διχοτόμηση ή θάνατος";
Και αν δεχθούμε ότι γίνεται ένα πολιτικό θαύμα και το 80% των Τουρκοκυπρίων, από υποστηρικτές των δύο χωριστών κρατών, δέχονται ξαφνικά λύση ενός κράτους, πόσο θα αντέξει αυτή η λύση;
Θα επαναληφθεί το 1963, με τη διαφορά ότι αυτήν τη φορά δεν θα υπάρχει κράτος να μας καλύψει.
Δυστυχώς, για πολλοστή φορά, αποδεικνύεται ότι η ηγεσία μας κάνει πολιτική στη βάση των πολιτικών και ιδεολογικών της ψευδαισθήσεων. Δεν έχει αντιληφθεί, εδώ και 54 χρόνια, ποια λύση θέλουν οι Τουρκοκύπριοι. Δεν κατενόησε ότι Τουρκία και Τουρκοκύπριοι είναι όπως το νύχι με το κρέας και έχουν ταυτόσημες επιλογές: Και οι επιλογές τους είναι μια διχοτομημένη Κύπρος. Όταν το αντιληφθεί, αν το αντιληφθεί ποτέ, θα είναι πολύ αργά...
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Σημερινή", 7/11/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου