Ο βάτραχος και το ζεματισμένο νερό

Του Νικόλα Παπαδόπουλου

Στις 15/5/02, λίγο πριν από τη κατάθεση του πρώτου σχεδίου Ανάν, οι Ραούφ Ντενκτάς και Γλαύκος Κληρίδης έδωσαν μία κοινή συνέντευξη στον Μεχμέτ Αλί Μπιράντ.

Είναι πράγματι μία πάρα πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη καθώς σε αυτήν διατυπώνονται με γλαφυρότητα και ευθύτητα οι πάγιες θέσεις των Τούρκων για την επίλυση του Κυπριακού, όπως αυτές ερμηνεύονται και επεξηγούνται από τον Ραούφ Ντενκτάς.

Το 2002 ο Ραούφ Ντενκτάς ζητούσε:

• Ένα Νέο Συνεταιρισμό με ισότητα

• Συνέχιση των εγγυήσεων της Τουρκίας

• Αναγνώριση του ψευδοκράτους

• Εκ Περιτροπής Προεδρία με εκτελεστική εξουσία

Σημειώνεται πως ο Γ. Κληρίδης στην ίδια συνέντευξη απέρριψε την εκ περιτροπής προεδρία με εκτελεστική εξουσία δηλώνοντας ξεκάθαρα πως αυτή δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην Κύπρο.

Έκτοτε είχαμε φυσικά κάποιες εξελίξεις.

Σήμερα όμως βλέπουμε τη δική μας πλευρά να καταθέτει στις διαπραγματεύσεις τις τότε θέσεις του «εξτρεμιστή» Ντενκτάς και να τις παρουσιάζει ως δικές μας προτάσεις, μέσα στα πλαίσια μίας ανεξήγητης «γενναιοδωρίας»:

• Με τη Συμφωνία της 23ης Μαΐου η πλευρά μας έχει υιοθετήσει τον «Συνεταιρισμό» του Ραούφ Ντενκτάς. Παραμένει μόνο το ερώτημα κατά πόσο αυτός θα είναι «Νέος» (βλ. πιο κάτω).

• Όσον αφορά την «ισότητα», η σταθμισμένη ψήφος, ο μηχανισμός επίλυσης αδιεξόδων και η νικώσα ψήφος του εκάστοτε Τούρκου πρόεδρου που εμείς έχουμε εισηγηθεί δεν αφήνουν αμφιβολίες. Η πλευρά μας έχει αποδεχθεί την αριθμητική ισότητα ως τη γενική αρχή που θα διέπει τη λειτουργία του νέου κράτους.

• Η δική μας διαπραγματευτική ομάδα έχει εισηγηθεί την εκ περιτροπής προεδρία με εκτελεστική εξουσία, όπως ακριβώς την ζητούσε τότε ο κ. Ντενκτάς και την απέρριπτε ο Γ. Κληρίδης.

• Σε σχέση με τη συνέχιση εγγυήσεων. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας αρνείται μέχρι σήμερα να μας ξεκαθαρίσει κατά πόσο θα ζητήσει την κατάργηση των εγγυήσεων της Τουρκίας.

• Η πλευρά μας υπέβαλε πρόταση αναγνώρισης όλων των νομοθετικών, εκτελεστικών και δικαστικών πράξεων του ψευδοκράτους. Στην ουσία με αυτό τον τρόπο κινδυνεύουμε ν’αναγνωρίσουμε το ψευδοκράτος, αφού αυτές είναι οι τρεις βασικές εξουσίες ενός κράτους.

• Σημειώνεται πως με αυτή την αναγνώριση οδηγούμαστε στην παρθενογένεση και στη συνέχεια στο Νέο Συνεταιρισμό, αφού δεν μπορούμε να μιλάμε για «…συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας…» όταν θα έχουμε αναγνωρίσει ένα άλλο κράτος ως ισότιμο συνέταιρο σε αυτόν το συνεταιρισμό.

Τονίζω πως σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνω τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με τον Ραούφ Ντενκτάς. Κάτι τέτοιο θα ήταν προσβλητικό για τον Δημήτρη Χριστόφια, όπως και για τον κάθε ε/κ πολιτικό.

Όμως θα πρέπει να σχολιαστεί από Κυβερνητικής πλευράς, το γεγονός πως μέσα σε επτά χρόνια, οι τότε θέσεις του Ραούφ Ντεκτάς, κατατίθενται και παρουσιάζονται ως δικές μας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Εγώ πάντως έχω μία θεωρία για αυτό το γεγονός. Μήπως πάθαμε όπως τον βάτραχο με το νερό;

Όταν βάλεις τον βάτραχο σε ζεματισμένο νερό, αμέσως το καταλαβαίνει και πηδά έξω για να σωθεί.

Όταν όμως τον βάλεις σε κρύο νερό και σιγά-σιγά ανεβάσεις τη θερμοκρασία, μένει μέσα και πεθαίνει…

Στην προκειμένη περίπτωση, διερωτώμαι κατά πόσο εμείς όλοι είμαστε ο βάτραχος και η διαδικασία των διαπραγματεύσεων που ξεκίνησε πάνω σε μία λανθασμένη και ασαφή βάση, είναι το ζεματισμένο νερό.

Νικόλας Παπαδόπουλος

Αντιπρόεδρος Δημοκρατικού Κόμματος

Από τη δημοσιογραφική διάσκεψη στις 11/11/2009